شفا آنلاین>اجتماعی>هنوز سیستم آموزش و پرورش ایران مبتنی بر رفتارگرایی است. این رفتار گرایی مهمترین مشکل آن است.
امروزه در بحث آموزش و پرورش، رویکرد روانشناسی در
جهت رویکرد شناختی است. به طوری که خود دانش آموز محور یادگیری قرار گیرد.
در رویکرد شناختی مدرسه با فراهم آوردن امکانات لازم دانش آموز را محور
یادگیری قرار داده و دانش آموز باید بتواند، اکتشافگرانه مطالب را
فراگرفته و دانش را برای خود بسازد. راه رسیدن به فضای شناختی در سیستم
آموزشی بسیار طولانی است
سیستم آموزشی ما افراد را قهرمانپرور بار
میآورد. مانند کنکور. که فرزندان با تحمل فشارهای بسیار زیاد باید در این
مسابقه ناعادلانه شرکت کنند، که علاوه بر هدررفت نیروی بسیار جوانان، موجب
تخریب استعدادها هم میشود. چراکه هر انسانی استعداد خاص خود را داشته و
درجهت همان استعداد باید سرمایهگذاری شود. مطالبی به فرد تحمیل میشود که
استعداد آن را ندارد. کارو آموزش به صورت گروهی و همکاری دانش آموزان با
یکدیگر، اهمیت بسیاری دارد. در صورت تعامل دانشآموزان با هم برای یادگیری،
در کنار افزایش یادگیری و جذابیت آن، فرزندان ما کار کردن در قالب فعالیت
های گروهی را هم تجربه کرده و یاد میگیرند. انجام فعالیتهای گروهی و
روحیه همکاری را در جامعه کنونی بسیار ضعیف است. توجه به رویکرد شناختی در
آموزش باید از سنین خردسالی و پیش دبستان صورت گیرد تا بتوان استعداد های
ذاتی افراد را شناسایی و پرورش داد.
تاسیس مدارسی تحت عنوان مدارس شناختی
دردست اقدام است.برخی از این مدارس بدون آگاهی و دانش لازم تاسیس شدهاند و
به دلیل نبود نظارت کافی بر آنها، با ادعای اجرای رویکرد شناختی در مدرسه
از افراد سوء استفاده میکنند. پژوهشکده علوم شناختی طی سالهای اخیر در
حال بررسی بحث مدارس شناختی است تا گامهای مهمی در این زمینه بردارد.سپید
.سید کمال خرازی
رئیس هیات امنای پژوهشکده علوم شناختی