شفا آنلاین>اجتماعی> سلامت روان مقولهای است که شاید عنوانی بدون جنجال دارد، اما درواقع بنیان تمام افعال بشری در گروی تامین آن است.
به گزارش
شفا آنلاین،به نقل از سپید در مدرسه، محل کار، ازدواج، روابط
دوستانه، کسب و کار، روابط بین المللی، سفر و... سلامت روان حرف اول را
میزند. عوامل بسیاری هم بر آن تاثیر دارد. درواقع مانند میکروبها که
همیشه در کمین جانداران هستند تا بیمارشان کنند، عوامل مخرب روان نیز در
محیط پیرامون به وفور در کمین به خطر انداختن سلامت روان هستند. به طورکلی
سلامت روان پایه هرنوع فعالیت مثبت یا منفی است.
چنانچه فردی در محیطی رشد و
پرورش یابد که تحت تاثیر عوامل مختلف ازجمله، فقر، اعتیاد، نبود امکانات
کافی، ازهم گسیختگی خانوادگی، بیکاری و...قرار بگیرد، سلامت روانش تخریب
میشود، به خطر افتادن سلامت روان فرد، به مثابه به خطر افتادن سلامت روان
جامعه است. فردی که افسرده است، از ادامه زندگی طبیعی باز میماند، دست به
خودکشی میزند، به سمت اعتیاد میرود، رضایت کافی از زندگی و اطرافیان خود
ندارد و به طورکلی فرد مفیدی برای خود و جامعه محسوب نمیشود. جسم و جان
درهم تنیده شدهاند، وقتی روان سلامت باشد، ناراحتی جسمی کمتر رخ میدهد.
اکثر بیماریهایی نظیر بیماریهای قلبی، سرطانها و مشکلات دیگر، در اثر
نبود سلامت روان در افراد پدید میآید. اینگونه است که میبینیم، عملا
نیروی فعال جامعه به دلیل مشکلاتی که میشد، برای آنها برنامهریزیهای
خوبی تدارک دید، چگونه انرژی را گرفته و کشور را از حرکت به سمت جلو
بازمیدارد. پیشگیری از بروز اختلالات روان و درگیری مردم با چالشهای
سلامت روان، از هر اقدام دیگری مهمتر بوده و باید در راس اولویت دولتها
باشد. وزیربهداشت نیز به نقش مهم سلامت روان اشاره کرده و سلامت را محور
توسعه میداند. البته این باور نزد همه سیاستمداران در همه دولتها وجود
ندارد، اما خوشبختانه در دولت یازدهم توجه نسبی به امر سلامت شده است.
سلامت موضوعی بینرشته ای است، همه باور دارند سلامت جوامع تامین نمیشود،
مگر همه ارکان حضور داشته باشند و مسئولیتشناسی مورد توجه قرار گیرد. به
گفته وزیر بهداشت، تنها ۲۰ درصد تامین سلامت جامعه بر عهده وزارت بهداشت
است. وی با ذکر این مطلب که ۲۰ درصد تامین سلامت جامعه را این وزارتخانه به
عنوان بخش حاکمیتی بر عهده دارد، میگوید: «بقیه اقدامات مربوط به سایر
دستگاهها و وزارتخانهها است.» در این قسمت همکاریهای بینبخشی خودنمایی
میکند. چراکه نقش پیشگیری بر هر نقش و اقدام دیگری پیشی میگیرد. و
پیشگیری نه تنها از وظایف وزارت بهداشت است، بلکه سایر نهادها و
وزارتخانهها هم نقش دارند.
توانمندسازی
و تابآوری مردم در برابر مشکلات کم است. وزیر بهداشت در صحبتهای خود به
این موضوع اشاره کرده است. «افزایش تابآوری جامعه در برابر حوادث روزمره و
مسائل اجتماعی باید بالا برود، این موضوع یکی از وظایف دولتها و
حکومتهاست که نسبت به افزایش تاب آوری جامعه در برابر مسائل و مشکلات تلاش
کند. موضوع تابآوری جامعه نه در آموزش و پرورش و نه در آموزش عالی و نه
در کانونهای فرهنگی که تریبونهای مناسبی در اختیار دارند دیده نشده
است،لذا شکنندگی در نسلهای جدید بسیار بیشتر از گذشته است.»
طیف
گسترده بیماریهای روانپزشکی و اختلالات روانشناختی در موقعیتهای گوناگون
ممکن است، گریبانگیر مردم شود. به گفته روانپزشکان افسردگی بیشترین شیوع
را در بین این اختلالات دارا است. اما غلامرضا حاجتی، روانپزشک درگفتوگو
با سپید از تعداد 600 هزارنفری مردم به بیماری آلزایمر خبر داد. وی ضمن
اعلام این مطلب درمورد ریز فاکتور های اصلی ابتلا به آلزایمر میگوید: «سن،
اصلیترین ریز فاکتور این بیماری است و پس از آن سابقه ضربههای مغزی،
سکتههای مغزی و عوامل بروز سکتههای مغزی هستند. حدود یک درصد افراد زیر
65 سال و 5 درصد افراد بالای 65 سال درایران آلزایمر دارند .ضمن اینکه با
افزایش هر ده سال به عمرافراد شیوع بیماری بیشتر میشود. به گونهای که
ابتلا به آلزایمر درسن 85 تا 95 سالگی به 30 تا 40درصد میرسد
. این درحالی
است که سن جمعیتی ما هنوز خیلی بالانرفته، اما با روند پیرشدن کشوراین
آمارها نیزبه طورقطع افزایش مییابند. اشکال مهم در کشور ما این است که این
بیماری دیر تشخیص داده میشود. این بیماری درمان قطعی ندارد، اما با
درمانهایی که فعلاً در دسترس است، میتوان سیر بیماری را به تعویق انداخت.
نکته مهم و قابل توجه دیگر اینکه اگر بیماری فرد را بتوان یک سال زودتر
تشخیص داد، عوارض شدید مراحل انتهایی آن، 4 الی 5 سال به تعویق میافتد.»
این روانپزشک درباره هزینههای درمان این بیماران میگوید: « هزینه نگهداری
و درمان هر بیمار آلزایمری به طورمتوسط در آمریکا 50 هزار دلار و در ایران
هم حدود 50 میلیون تومان است.»