تکنولوژی مطالعات بالینی را کاملا تغییر خواهد داد

به گزارش شفا آنلاین،   استیو کاتلر، سرپرست مرکز تحقیقات بالینی ایکون، می‌گوید: «مطالعات بالینی روز به روز پیچیده‌تر می‌شوند و برای انجام آنها به جمع‌آوری اطلاعات بیشتری نیاز است. ما باید در مورد مطالعات بالینی، رویکرد بهتری در پیش گیریم و لازم است که از سیستم‌های جدید و تکنولوژی بیشتر بهره ببریم تا بتوانیم بر مشکلاتی نظیر سختی یافتن بیمار مناسب برای هر مطالعه، گردآوری اطلاعات در مورد بیماری‌های نادر و دشواری آزمون‌های بالینی روی داروهای اورفان غلبه کنیم.»

       کوین جولین، اخیرا گزارشی در مورد پتانسیل تغییر شکل دیجیتالی بخش تحقیق و توسعه شرکت‌های داروسازی به چاپ رسانده است. در میان همه این تکنولوژی‌های جدید، ابزار قابل اتصال دائمی به بیمار، جالب‌ترین بخش هستند. تارک شریف، مدیرعامل شرکت تخصصی نرم‌افزار مطالعات بالینی مدیداتا می‌گوید: «در گذشته در مطالعات بالینی بیشتر اطلاعات مربوط به فرد بیمار از طریق دفترچه یادداشت یا کاغذ پس از مراجعه بیمار به کلینیک و انجام آزمایش جمع‌آوری می‌شد. با این روش، اثربخشی یک درمان را بررسی می‌کردیم. شما از یک نفر بیمار می‌خواهید که به یاد داشته باشد و در روز خاصی به محل مشخصی مراجعه کند. بنابراین، عوامل متعددی این روند را تحت‌تاثیر قرار می‌دهند. حالا با مجهز کردن بیمار به ابزار متصل به او، می‌توانیم اطلاعات کامل‌تری از وضعیت بیمار در دنیای واقعی جمع‌آوری کنیم. اگر تاکنون از مچ‌بندهای مانیتورینگ علائم حیاتی استفاده کرده‌اید و زیر کنترل مستمر علائم حیاتی، درمانی را در پیش می‌گیرید که شما را کمتر محدود می‌کند، کاملا درک خواهید کرد که اهمیت این تکنولوژی چیست. به راحتی می‌توانیم محاسبه کنیم که یک فرد روزانه چندین قدم برمی‌دارند. می‌توانیم ببینیم که یک نفر در طول شب چگونه می‌خوابد. بی‌شک در 5 سال آینده پیشرفت‌های گسترده‌ای در این زمینه به دست خواهد آمد. هم‌اکنون، افراد فراوانی تحت مطالعات بالینی الکترونیک قرار می‌گیرند؛ ولی تعداد کمی از این مطالعات قابل استفاده‌اند.»

       کاتلر معتقد است که بزرگ‌ترین تحولی که تکنولوژی قابل اتصال دائمی به بیمار ایجاد کرده، نوع و کیفیت اطلاعات جمع‌آوری شده است نه میزان اطلاعات جمع‌آوری شده. وی می‌گوید: «در روش قدیمی، شما ممکن است از هر بیمار طی یک یا دو بار مراجعه در ماه بتوانید اطلاعات جمع‌آوری کنید اما وقتی از تکنولوژی قابل اتصال دائمی به بیمار استفاده می‌کنید، می‌توانید آن اطلاعات را از بیماران بیشتر و از هر بیمار به‌طور منظم‌تر دریافت کنید. در مورد برخی اطلاعات نظیر فشارخون و ضربان قلب می‌توانید به‌طور مستمر به جمع‌آوری این اطلاعات ادامه دهید. حالا مسئله اصلی این است که ببینیم با این همه اطلاعات جمع‌آوری شده چکار می‌توانیم بکنیم. چقدر اطلاعات نیاز داریم. تعداد بیمارانی که یک مطالعه نیاز دارند چقدر است و از این بیماران چه حجم اطلاعات باید بگیریم. ما نیاز داریم تصمیم بگیریم که چه حجم اطلاعاتی جمع می‌کنیم و چگونه آن اطلاعات جمع‌آوری شده را تحلیل می‌کنیم. چه نتایجی می‌خواهیم از آنها بگیریم و آیا اطلاعات اضافی ارزش تلاش و هزینه بیشتر را دارد یا نه؟ اما تکنولوژی قابل اتصال دائمی به بیمار، فرصت منحصر به‌فردی برای جمع‌آوری موثرتر اطلاعات کلیدی فراهم می‌کند که می‌توانند اثربخشی و ایمنی درمان جدید را به اثبات برساند.»

       تکنولوژی قابل اتصال دائمی به بیمار، مانند یک کوه یخی است و فقط بخشی از آن را به بحث گذاشته‌ایم. تکنولوژی‌های دیجیتال در حال تغییر تمام بخش‌های پروسه مطالعه بالینی هستند. ما می‌توانیم با استفاده از تکنولوژی‌های دیجیتال و قابل اتصال دائمی به بیمار، مستقیما به سمت بیمارانی برویم که فرصت شرکت در مطالعات بالینی را دارند. 5 درصد، بالاترین میزان شرکت بیماران در مطالعات بالینی است. انتظار می‌رود که طی دهه آینده، این رقم به 20 درصد برسد. نکته مهم دیگر، توانایی وارد کردن بیماران با ویژگی‌های خاص به درون یک مطالعه است و فقط ارتباط دادن بیمار به مطالعه به‌دلیل علاقه آنها به مطالعه کافی نیست. پیش غربالگری بیماران قبل از ورود به مطالعه و نیز بررسی اینکه آیا بیماران داوطلب شرکت در مطالعات بالینی ویژگی‌های مورد نظر ما را دارند یا نه ضروری است. بهتر است از قبل بدانیم و منتظر رسیدن به نتیجه با آزمون و خطا نشویم.

       ثبت الکترونیکی پرونده‌ها هم روز به روز اهمیت بیشتری در مطالعات می‌یابد. اغلب ما به 100 مرکز مراجعه می‌کنیم تا یک مطالعه را ترتیب دهیم و ممکن است در نهایت دریابیم که 20 درصد از این مراکز به‌درد نمی‌خورند. با دسترسی بیشتر به پرونده‌های الکترونیکی ثبت شده در این مراکز، به روشنی می‌فهمیم که آیا این مراکز بیماران مناسب برای انجام مطالعه ما را دارند یا خیر.
منبع: 2016 US.Pharmacist, October