الگوهای دارودرمانی برای رحم پیوندی

به گزارش شفا آنلاین، از سال 2000 میلادی تاکنون، 12 بیمار در سراسر دنیا تحت پیوند رحم قرار گرفته‌اند و 7 مورد بارداری که 5 مورد تولد زنده به دنبال آن رخ داده ثبت‌شده است. آنچه که این نوع پیوند عضو را منحصر به فرد می‌سازد آن است که رحم اهدایی پس از یکی- دو تولد موفق از بدن فرد اهدا‌کننده خارج می‌شود. لازم به ذکر است که دریافت رحم اهدایی، نیاز به مصرف مادام‌العمر مهارکننده‌های سیستم ایمنی مانند تاکرولیموس، مایکوفنولات موفتیل، آزاتیوپرین و پردنیزون را به دنبال خواهد داشت. هدف از دارودرمانی پیوند رحم، پیشگیری از تشکیل ترومبوز در عروق خونی عضو پیوند شده و ممانعت از عفونت طی مهار سیستم ایمنی است.

       از هر 4 هزار زن در آمریکا، یک نفر به نشانگان مایر-روکی تانسکی-کاستر-هاوسر مبتلاست. مبتلایان به این نشانگان به‌طور مادرزادی بدون رحم و واژن به‌دنیا می‌آیند. البته مبتلایان به اختلالات دیگری نیز ممکن است نیاز به پیوند رحم پیدا کنند. اولین پیوند رحم در عربستان سعودی در مورد بیماری که رحمش را 6 سال قبل به دلیل خونریزی پس از زایمان از دست داده بود انجام شد. پیوند ممکن است از اهداکننده زنده یا فوت‌شده دریافت شود؛ هر چند که استفاده از اهداکننده زنده امکان کنترل بهتر پروسه و انتقال رحم در شرایط پایدارتری را فراهم می‌کند. فارل و فالکون، گزارشی در مورد اولین تولد زنده موفق پس از یک پیوند رحم منتشر کردند. از آنجا که اهدا‌کننده یائسه بود، برای به سطح مطلوب رساندن وضعیت عروقی رحم وی تحت درمان با ضدبارداری خوراکی ترکیبی برای مدت 90 روز قبل از اهدا قرار گرفت. فارل و فالکون اشاره کردند که این روش اهداکننده را بیشتر در معرض خطر ابتلا به حوادث ترومبوآمبولیک قبل و بلافاصله جراحی قرار می‌دهد. بیماری که رحم پیوندی دریافت می‌کند، متعاقب آن تحت لقاح آزمایشگاهی قرار خواهد گرفت. برای این منظور، نیاز به یک آگونیست هورمون آزاد‌کننده گونادوتروپین(مثل نافارلین)، هورمون محرک فولیکول و گونادوتروپین جفتی انسانی است. در یک مطالعه سوئدی، بلاستوسیت‌ها و جنین‌ها از رحم دریافت‌کننده پیوند 1 سال قبل از تاریخ پیش‌بینی شده برای پیوند برداشته شده بودند. برای بیمار دو چرخه کاشت تخم انجام شد که در فاز لوتئال بیمار شروع شدند. برای بیمار 400 میکروگرم نافارلین دوبار در روز شروع شد و سپس برای مدت 14 روز دوز آن به 200میکروگرم کاهش داده شد. متعاقب آن FSH با دوز 175 واحد بین‌المللی روزانه برای مدت 11 روز برای تحریک تخمک‌گذاری تجویز شد. در انتها، 250 میکروگرم آلفا hCG به‌طور زیرپوستی برای القای بلوغ تخمک تزریق شد. حوادث وریدی و شریانی ترومبوآمبولیک به دنبال مصرف FSH گزارش شدند.

       از آنجا که لخته‌ها در رحم پیوندی علت اصلی نارسایی و شکست درمانی هستند، آگاه‌سازی بیمار از این خطر ضروری است. دارودرمانی طی جراحی و نیز مصرف طولانی‌مدت داروهای مهارکننده ایمنی برای حفظ رحم پیوندی اجتناب‌ناپذیر است. قبل از پیوند، دریافت‌کننده‌های رحم پیوندی، 1 گرم مایکوفنولات موفتیل دریافت می‌کنند. برای هم دریافت‌کننده و هم اهدا‌کننده، 4گرم پیپراسیلین-تازوباکتام تجویز می‌شود. برای شروع سرکوب‌کننده ایمنی، به بیماران 500 میلی‌گرم متیل‌پردنیزولون داده می‌شود. همچنین، برای بی‌اثر کردن لنفوسیت‌های T ،دو تزریق وریدی آنتی‌تیموسیت گلوبولین آنتی‌بادی با فاصله 12 ساعت انجام می‌شود. بیهوشی به‌کار رفته برای اهداکننده و دریافت‌کننده پیوند، قبل و بعد از پروسه مشابه است. مخلوط 10میلی‌گرم بوپیواکائین و 1/0 میلی‌گرم مورفین به‌طور داخل تکال در سطوح L3-4 یا L4-5 تزریق می‌شود. بیهوشی با یک اینفیوژن 25/0 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه داخل وریدی رمیفنتانیل و یک بولوس 2-3 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن پروپوفول القاء و سپس در ادامه 40 تا 50 میلی‌گرم روکورونیوم وریدی تزریق می‌شود. پس از اینتوبه کردن، بیهوشی با اینفیوژن سووفلوران و رمیفنتانیل ادامه پیدا می‌کند. رینگر استات و دکستران70 طی جراحی داده می‌شود. برای حفظ تعادل مایعات، در صورت لزوم 500میلی‌لیتر هیدروکسی اتیل یا 20 گرم آلبومین تجویز می‌شود. دوپامین وریدی برای حفظ فشار شریانی در سطوح بالای 65 میلی‌متر جیوه لازم است. در پایان جراحی، تیم جراحی 4 تا 8 میلی‌گرم اندانسترون، 4 میلی‌گرم بتامتازون و 5/0 تا 1 میلی‌گرم دروپریدول وریدی برای کاهش تهوع پس از جراحی تجویز می‌کنند. به خاطر داشته باشید که تاکرولیموس، دروپریدول و اندانسترون می‌توانند فاصله QT را افزایش دهند. پس از پیوند، بیماران دوز نگهدارنده درمان مهارکننده‌های ایمنی شامل تاکرولیموس دوبار در روز (10تا15 نانوگرم در میلی‌لیتر طی هفته 1 تا 5 و 5 تا10نانوگرم در میلی‌لیتر طی هفته 6 و در ادامه) و مایکوفنولات موفتیل 2 بار در روز را دریافت خواهند کرد. قرص‌های خوراکی پردنیزون در روز جراحی و طی 4 روز بعدی پس از جراحی تجویز خواهند شد.
منبع: 2016 US.Pharmacist, October