تحقیقات جدید نشان می دهد همین آنزیم ولی به مقدار زیاد، در پوست بیماران مبتلا به ملانوم، بدخیم ترین نوع سرطان پوست، وجود دارد. محققان از این وجه اشتراک برای ساخت اسکنرهای تشخیص سرطان پوست استفاده کرده اند.
فاز اول تحقیقات پژوهشگران در سوئیس در این زمینه نشان می دهد که وجود این آنزیم، یک نشانگر مطمئن برای رشد ملانوم است. این آنزیم به مرور زمان و با پیشرفت بیماری در بدن آشکار می شود و زمانی که بیماری در مراحل ابتدایی قرار دارد، به وضوح قابل تشخیص نیست.
با استفاده از نتایج این مطالعه، محققان قادر به تشخیص سرطان در مراحل ابتدایی هستند که این امر میزان موفقیت درمان را افزایش می دهد. در مرحله دوم تحقیق، محققان بر مبنای این آنزیم، اسکنری طراحی کرده اند که برای تشخیص سرطان استفاده می شود. کارایی این ابزار روی لکه های قهوه ای رنگ پوست موز، مورد ارزیابی قرار گرفته است.
با استفاده از این راهکار می توان تمام روش های تشخیص و درمان را قبل از آزمایش روی انسان، روی پوست موز ارزیابی کرد، بنابراین دیگر نیازی به نمونه برداری تهاجمی از پوست بیمار وجود ندارد.
محققان معتقدند که این اسکنر در صورت توسعه، بیمار را از نمونه برداری و شیمی درمانی های بی مورد بی نیاز می کند.