در این مطالعه، تیم تحقیق داده های بیش از ۱۹۳ هزار زن آمریکایی را مورد بررسی قرار دادند. این زنان به مدت ۲۰ سال تحت نظر بودند. آنها پرسشنامه مربوط به فعالیت فیزیکی و میزان ورزش را در طول مدت زندگی شان پر کردند. تیم تحقیق از این داده ها برای محاسبه تعداد ساعات ورزش زنان در هفته استفاده کرد.
در طول مدت مطالعه، ۳۴۱ زن مبتلا به ام اس تشخیص داده شدند. بعد از در نظر گفتن فاکتورهای دیگری نظیر سن زنان، نوع ورزش، محل زندگی و بزرگ شدن، وضعیت سیگار کشیدن و مصرف یا عدم مصرف مکمل های ویتامین D، محققان هیچ ارتباطی بین ورزش و ام اس نیافتند.
به گفته مانگر، «مطالعات نشان داد ورزش برای افراد مبتلا به این بیماری مفید است اما به نظر نمی رسد ورزش کردن مانع از ابتلا به بیماری ام اس شود.»
