انتشار این تغییرات توسط رسانه‌ها ممنوع و درز آنها به گونه‌ای در میان مردم منع شده بود؛ برخی از مسئولان کشور لتونی که از این تغییرات اطلاع داشتند در اطلاعیه‌هایی خواستار ممنوعیت این محصولات در کشور خود و کشورهای عضو اتحادیه پیش از آنکه نتایج تحقیقات بر روی این محصولات اعلام شود، شدند؛ در همین زمان، یکی از روزنامه‌های کشور لتونی در وب‌سایت خود از محدودیت 22 محصول تراریخته در کشور خود خبر داده بود که این خبر، تهدید مسئولان اتحادیه به توقیف این روزنامه را در پی داشت.
در سال 2013، وزیر بهداشت لتونی در مصاحبه‌ای با یکی از رسانه‌های کشور خود از ممنوعیت و اعمال قوانین جدید بر روی محصولات تراریخته در کشور خود خبر داد؛ مطابق این قوانین، کشت و واردات محصولات تراریخته در این کشور نباید روند پیشین را ادامه دهد البته وزیر بهداشت این کشور اظهار کرده بود که برای اعمال این قوانین جدید، حداقل به پنج سال زمان احتیاج داریم.
مطابق قوانین پیشین لتونی، اگر قرار باشد قانون جدیدی در این کشور اعمال شود، ابتدا توسط رسانه‌های ملی این کشور منتشر میشود و پس از نظرات و پیشنهادات مردم درباره قانون جدید که حداقل 30 روز زمان لازم دارد، به تصویب می‌رسد و اجرایی میشود.
در 30 روز اول انتشار این خبر، حدود 110 سازمان مرتبط با شهرداری این کشور و بیش از 27 هزار نفر از مردم لتونی با این قانون جدید موافقت کردند و خواستار ممنوعیت کامل محصولات تراریخته در کشور شدند؛ پس از رأی‌گیری کامل از مردم مشخص شد که بیش از 95 درصد مردم مخالف کشت محصولات تراریخته در کشور خود هستند لذا کشت و واردات این محصولات در سال 2013 به شدت کاهش یافت اما قانونی مبنی بر ممنوع شدن آنها اعمال نشد.
نقاط سبز، مناطقی که کشت محصولات تراریخته در آنها ممنوع شده را نشان می‌دهد
همانطور که در شکل بالا مشخص شده است، تقریباً هیچ منطقه‌ای در کشور لتونی وجود ندارد که به کشت این محصولات بپردازد؛ تصویر بالا متعلق به سال 2013 است؛ با وجود اینکه مسئولان کشور لتونی و بسیاری دیگر از کشورهای عضو اتحادیه اروپا خواستار ممنوعیت کامل این محصولات در کشور خود بودند اما اتحادیه اروپا قانون مشخصی برای ممنوعیت این محصولات در کشورهای زیرمجموعه خود وضع نکرده بود و حذف این محصولات در سال 2013 به نوعی سرپیچی از قوانین این اتحادیه به حساب می‌آمد لذا باید گفت که این محصولات در لتونی محدود شدند اما ممنوع نشد؛ در واقع نقاط بسیار کوچکی بودند (نقاط سفید در نقشه بالا) که به کشت این محصولات می‌پرداختند.
در ماه مارس سال 2015 طی اعتراضات بیش از اندازه کشورهای اروپایی به محصولات تراریخته، اتحادیه اروپا قانونی وضع کرد که مطابق آن، کشورها به‌صورت جداگانه حق ممنوعیت یا عدم ممنوعیت محصولات تراریخته در کشور خود را داشتند؛ پس از وضع این قانون توسط اتحادیه اروپا، کشورهای اروپایی یکی پس از دیگری درخواست ممنوعیت این محصولات در کشور خود را صادر می‌کردند.
در ماه سپتامبر سال 2015، دو کشور لتونی و یونان نیز به جمع کشورهایی پیوستند که خواستار ممنوعیت محصولات تراریخته در کشور خود بودند؛ بسیاری از کشورهای اروپایی پس از ممنوعیت کشت محصولات تراریخته خواستار ممنوعیت واردات محصولات شرکت مونسانتو شدند.
شرکت مونسانتو پس از ضررهای فراوان، خطاب به کشورهای اروپایی بیانیه‌ای صادر کرد که متن آن به این شرح است: «ابراز تأسف می‌کنیم برای کشورهایی که یک روش بر پایه علم و محصولات موفق تراریخته را پس زدند و ترجیح دادند که از روشهای کشاورزی نوین در کشور خود استفاده نکنند؛ ما بیش از این، هیچ برنامه‌ای برای کاشت محصولات تراریخته در کشورهای اروپایی نداریم.»
کمپینهای ضد تراریخته کشورهای اروپایی پس از این بیانیه شرکت مونسانتو اظهار کردند: «این محصولات از نظر اقتصادی و صنعتی بسیار به‌صرفه است و در این شکی وجود ندارد اما سلامت موجودات جهان از جمله انسان را تهدید می‌کند؛ دیگر کشورهای اروپایی نیز باید همانند لتونی و یونان این محصولات را در کشور خود ممنوع کنند.»
لذا کشت و واردات محصولات تراریخته از سال 2015 در کشور لتونی ممنوع شد و این قانون تا به حال در این کشور ادامه داشته است.تسنیم
