خبری کوتاه اما تاثیرگذار ، حال جای سوال است که تا به کی باید شاهد قربانی شدن مسافران در مترو باشیم؛ مترویی که به دلیل ازدحام مسافران در برخی ساعات سرویسدهی، چنان شلوغ است که گاهی با سلام و صلوات و خواهش و گاهی با هل دادن و دشنام باید سوار قطار شد.
پس از مرگ معلم نابینا در ایستگاه مترو خزانه، بحث ایمنسازی ایستگاههای مترو با نصب درهای شیشهای در دستور کار بررسی مدیریت شهری قرار دارد، اما پس از کش و قوسهای فراوان به دلیل هزینه بالای نصب آن، مسوولان منصرف شده و ترجیح دادند تا هزینه گزاف نصب درهای جداکننده شیشهای را صرف توسعه مترو کنند.
ابوالفضل قناعتی عضو هیات رییسه شورای شهر تهران ضمن تسلیت به خانواده این دختر جوان که شب گذشته جان خود را در ایستگاه مترو شادمان از دست داد، گفت: باید حتما طرح و لایحهای درخصوص نصب سیستمهای ایمنی و درهای شیشهای به عنوان حصار خط مترو مجددا برای بررسی به صحن شورای شهر ارائه شود.
وی با بیان اینکه تأمین امنیت شهروندان در مترو یکی از مهمترین وظایف مدیریت شهری است، تصریح کرد: البته نصب درهای شیشهای جداکننده یک بار در صحن علنی شورای شهر مطرح شد اما به دلیل هزینه بالای این عمل اعضای شورا تصمیم گرفتند به جای درهای شیشهای اعتبار این اقدام را صرف توسعه زیرساختهای مترو کنند، اما حالا با این اتفاقات باید طرحی آورده شود که همزمان با توسعه مترو، سیستم ایمنی در ایستگاهها نیز ارتقاء یابد.
عضو هیات رییسه شورای شهر تهران با بیان اینکه جان مردم بسیار مهم است و باید موانع و یا درهای شیشهای نصب شود، گفت: باید هرچه زودتر طرح این موضوع به شورای شهر آورده شود تا پس از بررسیهای تخصصی بتوانیم اعتبارات این عمل را در بودجه سال 96 شهرداری در نظر بگیریم.
ازدحام مترو گویا به مساله همیشگی قطار شهری بدل شده است. ازدحامی که توپ چرایی آن همواره بین دولت و شهرداری تهران در حال رد و بدل شدن است و متاسفانه آنچه کمتر به آن توجه میشود، انسانهایی است که در این میان قربانی میشوند.
بارها و بارها مسوولان شهرداری تهران در سخنرانیهای خود از عدم توجه دولت به پرداخت قدرالسهم خود در توسعه مترو و همچنین عدم تحقق وعده دولت در تأمین 1200 واگن مترو سخنرانیها کردند؛ سهمی که اگر پرداخت شود شهرداری هم به جای صرف هزینه برای توسعه زیرساختهای مترو بخشی از بودجه در نظر گرفته را برای ایمنی ایستگاههای مترو به کار میبرد؛ اما از سوی دیگر شهرداری تهران نیز همواره از سوی منتقدانش متهم است که چرا آنقدر که به توسعه فیزیکی مترو اهمیت میدهد، به تولید واگن و تزریق آن به خطهای مختلف بیتوجه است و حالا در میان وعدهها و وعیدهای مسوولان، این مسافران هستند که در ازدحام و شلوغی ایستگاههای مترو که مملو از مسافر است، جان خود را به دلیل بیاحتیاطی از دست میدهند و قطعا اگر تعداد واگنها افزایش و سرفاصله حضور قطارها در ایستگاهها کم شود، کمتر شاهد بروز حوادث اینچنینی خواهیم بود.
مشخص نیست سریال مرگ مسافران در مترو در کدام ایستگاه به پایان میرسد، اما ای کاش مسوولان در مسابقه دوی متروسازی به ایمنسازی و تأمین امکانات لازم توجه بیشتر داشته باشند و مسافران نیز برای رسیدن به مقصد، کمی با رعایت اصول ایمنی، خود و خانوادهشان را دچار دردسر نکنند!ایسنا