شفا آنلاین>اجتماعی> بانک مرکزی همه ساله آماری از چگونگی کاهش یا افزایش هزینهها ارائه میکند. آمارهایی که هرکدام از آنها بیانگر واقعیتهای اقتصاد خانوار در ایران هستند در این میان کاهش 2/10 درصدی هزینه ناخالص سالانه خود را در امور تفریحی و فرهنگی مسئلهای قابل تامل است.
به گزارش
شفا آنلاین،به نقل از سپید بیشتر تحلیلها انجامشده روی
محور دادههای اقتصادی است، اما در حوزه اجتماعی هزینههایی که هر خانوار
صرف مسائل تفریح و فعالیتهای سالانه فرهنگی و آموزشی خود میکنند یکی از
دادههای مهم است.
جدیدترین
گزارش مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۴ که بهتازگی منتشرشده است نشان میدهد،
خانوادههای ایرانی در سال ۱۳۹۴، با کاهش 2/10 درصد هزینه ناخالص سالانه
خود را در امور تفریحی و فرهنگی مواجه شدهاند. داده حائز اهمیتی که
در نگاه اول این پیام را صادر میکند که سال ۹۴ ایرانیها پول کمتری برای
تفریح خرج کردهاند.
از
طرف دیگر بر اساس این بررسی در سال ۱۳۹۴، در مقایسه با سال ۱۳۹۳،
ایرانیها با افزایش 3/7 درصدی هزینههای ناخالص سالانه خود مواجه بودند.
بخشی از این کاهش هزینههای تفریحی اما مربوط به کاهش کلی رقم تورم در سال
۱۳۹۴ است و بخش اصلی دیگر ناظر بر کاهش سهم تفریح در سبد هزینه کرد
خانوارهای شهری ایران است. بااینحال با نگاه کلی به آمار بانک مرکزی
میتوان گفت، طبق تعریف بانک مرکزی، «هزینه ناخالص»، بدون احتساب مبالغ
پرداختی خانوار بابت مالیات و حق بازنشستگی (سهم خانوار) است. آمارهای
ارائهشده بیانگر این است که بیشترین سهم را در بین مخارج هزینهای
خانوارها، گروه مخارج مسکن (مسکن، آب، برق، گاز و سایر سوختها) داشته که
بیش از یکسوم از هزینههای خانوارها را با سهم 35 درصدی، به خود اختصاص
داده است. با مرور کلی این آمار متوجه میشویم داشتن تفریح در بین مردم
ایران در اولویت نیست.
جامعه
امروز ایران محل گذار از سنت به مدرنتیه است و این گذار آسیبهای اجتماعی
را افزایش میدهد. توصیه اغلب روانشناسان به والدین افزایش تفریحات بیرون
از خانه و سپری کردن اوقات خوش کنار هم است. یکی از بهترین روشها برای
گذشتن از بحرانهای تربیتی، داشتن تفریحات سالم است. هر چه زمان بیشتری صرف
تفریح کنیم خانواده خود را در برابر مسائل آسیبرسان بیشتر ایمن خواهیم
کرد. امروزه بسیاری پزشکان معتقد هستند اختلالات روحی و روانی منشا بسیاری
از بیماریهای جسمانی اعم از بیماریها قلبی و عروقی، گوارش و غیره
در انسان است و در درمان آن باید ابتدا روان انسان را درمان کرد، درواقع
پرداختن به تفریح و ایجاد یک فضای شاد و هیجانانگیز میتواند در انسان اثر
درمانی و رهایی از تنش را داشته باشد. سفر و مسافرت هرچند کوتاهمدت
میتواند فرصتی طلایی برای رسیدن به شادی، بازنگری درگذشته و تغییر رفتار
مناسب در انسان باشد. درواقع صنعتی شدن و رشد انواعی از فنّاوریهای
ارتباطی در جوامع امروزی ضمن فراهم نمودن زمینههای توسعه، از فشارهای یدی و
جسمانی انسان تا حدود بسیار زیادی میکاهد اما با توجه به اینکه این نوع
پیشرفتها بر پایه فکر و ذهن انسان ترسیم میشود و نیازمند تلاشهای فکری
افراد است طبیعی است که فشارها، خستگیهای ذهنی، استرسهای ناشی این
پیشرفتها نیز نسبت به گذشته افزایشیافته است، در این شرایط سفرکردن و
تفریحات سالم انسان را از یکنواختی خارج کرده و باعث میشود. انسان با سفر
کردن برای مدتی هرچند کوتاه از دغدغهها و مشکلات زندگی رها شود.
بهطورکلی میتوان گفت، نیاز است انسان در تعاملات اجتماعی خود زمانی را
برای خود در نظر بگیرد که از این طریق به آرامش فکری دست یابد. درواقع
دستیابی به آرامش روحی در افراد به طرق مختلف حاصل میشود گاهی این کار را
میتوان با ورزش کردن، مسافرت و تفریحات موقتی انجام داد. داشتن سرگرمیهای
مثبت در زندگی رضایتمان را بالا میبرد.
کاهش
میزان خشونتهای اجتماعی، انحرافهای اجتماعی، ارتقای سطح سلامت جسمی و
روانی شهروندان و افزایش بهرهوری در کارها ازجمله ضرورتهای اجتماعی
تفریح است. علاوه بر این موارد داشتن تفریح سالم و زندگی فعال باعث طول عمر
بیشتر میشود و کارشناسان این حوزه معتقدند صرف بهتر زمان سبب افزایش دو
سال به عمر متوسط انسان میشود .
تفریح
و زندگی فعال با کاهش بیماریها و اختلالات مربوط به بالا رفتن سن، طول
زندگی مستقل را برای افراد سالخورده افزایش میدهد و باعث سرزندگی و نشاط
آنها و شرکتشان در زندگی اجتماعی و پایین آوردن هزینههای ناشی از سالمندی
زودرس و ازکارافتادگی میشود. تفریح، ورزش و فعال زندگی کردن، رابطه
مستقیم با کاهش ابتلا به بیماریهای قلبی دارد. با این تعریف میتوان گفت
هزینه کردن روی تفریحات سالم در درازمدت سبب صرفهجویی میشود. هزینهای که
بناست صرف درمان بیماری و پرستاری سالمندان و حتی مداوای روح و روان
نوجوانان شود بهتر است صرف ورزش کردن سفر رفتن و تماشای فیلم و تئاتر شود.
آمارها نشان میدهد خانوادههایی که تفریحات مشترک دارند احتمال ماندنش
کنار هم بیشتر از خانوادههایی است که هر یک اوقات فراغت را بهتنهایی
میگذرانند.
تفریح،
فرصتهای عالی برای پیشرفت بچهها فراهم میکندو مهارتهای اجتماعی را
توسعه بخشیده و شرکت در زندگی جمعی را تقویت میکند. کوکان در بازی و تفریح
یاد میگیرند باخت را تحمل کنند و خودشان را با جمع وقف دهند. متاسفانه
مردم جامعه ما نسبت به جوامع دیگر کمتر به امر تفریح و ورزش توجه میکنند
بهطوریکه مسافرت رفتن در بین بسیاری از خانوادهها تعریفنشده و جنبه
تجملاتی دارد. این در حالی است که در کشورهای پیشرفته مردم به اوقات فراغت
خود بسیار اهمیت میدهند و بخش زیادی از درآمدشان را به این امر اختصاص
میدهند.
در
ایران بسیاری از خانوادهها که توانایی مالی دارند ترجیح میدهند فکر خرید
خانه دوم باشند تا به سفر رفتن فکر کنند.از طرفی در کشور ما امکان سفرهای
کمپی و ارزان که درعینحال همراه با رفاه و رعایت بهداشت باشد فراهم نیست.
اغلب مردم وقتی میخواهند ارزان سفر کنند در پارکهایی چادر میزنند که
امکانات بهداشتی پایینی دارد و سرویسهای بهداشتیاش برای اینگونه سفرها
تعبیه نشده است.