انواع مسکن ها و دردزُداها چگونه پروسه درد را پایان می بخشند؟

به گزارش شفا آنلاین،اما یک کودک قطعا نمی تواند بگوید چه قسمتی از بدنش درد می کند و به نشان دادن آن عضو بسنده می کند. معده، گلو، سر یا هر جای دیگر. هر کدام از این اعضا به علتی خاص درد گرفته اند و پزشک به خوبی می داند که چه تجویز کند تا تسکین دردهای مریض باشد.

 وقتی به پزشک مراجعه می کنید تا بفهمید چه چیزی سبب شده تا درد شدیدی را تحمل کنید، پزشک احتمالا از شما می پرسد «بگو کجایت درد می کند».اما یک کودک قطعا نمی تواند بگوید چه قسمتی از بدنش درد می کند و به نشان دادن آن عضو بسنده می کند. معده، گلو، سر یا هر جای دیگر. هر کدام از این اعضا به علتی خاص درد گرفته اند و پزشک به خوبی می داند که چه تجویز کند تا تسکین دردهای مریض باشد.




اما حالا چگونه با این احساس مقابله کنیم؟

یک راه منطقی و ساده، قطع ارتباط میان سلول های گیرنده پیام درد و مغز به عنوان هسته اصلی است. خانواده ایبوبروفن دقیقا همین کار را می کنند. ایبوبروفن به سلول آسیب دیده می رسد و آن را از انتشار پروستاگلندین بیشتر به عنوان محرک درد منع می کند.

ایبوبروفن خود در دسته داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی یا NSAID قرار می گیرد. این داروها محل التهاب را شناسایی کرده و از آن جلوگیری می کنند تا درد کاهش یابد. آسپیرین، ایبوبروفن و ناپروکسن سدیم از این دسته داروها هستند.

استامینوفن ها اما محل عملکردشان مغز و سیستم عصبی مرکزی است و در این ناحیه جلوی درد را می گیرند، گرچه محققین هنوز به طور کامل از نوع کارکرد آن مطمئن نیستند.

هم داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی و هم استامینوفن، به دسته مسکن های غیر مخدر تعلق دارند. عمده داروهای غیر مخدر با مهار آنزیم های سیکلواکسیژناز (کوکس) و سیکلواکسیژناز-2 کار می کنند. این آنزیم ها سبب تبدیل چربی به پروستاگلندین و در نتیجه انتقال درد خواهند شد. بدون پروستاگلندین پیامی هم وجود ندارد و اگر جلوی ساخت آن گرفته شود، یعنی درد از بین می رود.

برای فروکش کردن دردهای شدیدتر، پزشکان به تجویز مخدرهایی نظیر مورفین و کودئین روی می آورند. عملکرد مخدرها فوق العاده شگفت انگیز است. تصور کنید عده ای جاسوس به دروازه شهر حمله کرده و نگهبان ها را از پای در آورند و خود جای آن ها را پر کنند. در این صورت، هر چه که محافظان جدید تشخیص بدهند اجازه عبور و مرور دارد. به عبارتی دیگر، مخدرها جایگاه ناقلین میان سلول های عصبی را خواهند گرفت.

به هر حال، باید این تصور را از ذهن بیرون کنیم که مسکن ها می دانند کجای ما درد می کند. این طور نیست، آن پزشک است که به خوبی متوجه می شود برای چه دردی، چه مسکنی تجویز کند.