آن‌ها از مدل‌های حیوانی برای بررسی آثار نیکوتین بر مغزهای در حال پیری استفاده کرده و آن‌ها را به سه گروه تقسیم کردند. هر گروه در آب نوشیدنی‌شان سطوح متفاوتی از این ماده را مطابق با تناوب سیگار کشیدن دریافت می‌کردند. یک گروه دیگر نیز به عنوان گروه کنترل در این آزمایش حضور داشت.
نتایج نشان داد، گروهی که دوزهای پائین یا متوسطی از نیکوتین را دریافت کرده بودند، رد کمتری از آن را در خون خود نشان دادند. علاوه بر آن، هیچ تغییری در غذای مصرفی این حیوانات دیده نشد و همچنین تفاوتی در تعداد گیرنده مغزی آن حیوانی که به نیکوتین واکنش نشان می‌داد، مشاهده نشد.
در سوی دیگر، گروهی که دوزهای بالای نیکوتین را دریافت کرده بودند، نه تنها مقدار کمتری غذا مصرف کرده و وزن کم کرده بودند، بلکه گیرنده‌های مغزی مرتبط با نیکوتین بیشتری نیز داشتند. این امر نشان‌دهنده آن است که این ماده می‌تواند در دوزهای بالا وارد مغز شود و احتمالا بر رفتار تاثیر بگذارد.
اما نیکوتین حتی در دوزهای بالا نیز عوارض جانبی رفتاری نامطلوبی مانند افزایش اضطراب را نشان نداد. محققان بطور خاص نگران بودند که عوارض جانبی رفتاری ممکن است در زمان ارائه دوزهای بالا از این ماده ایجاد شود.
البته هنوز به تحقیقات بیشتری در این زمینه نیاز بوده و محققان در مورد مصرف این ماده هشدار داده و گفتند که منظور آن‌ها از مصرف نیکوتین، به شکل سیگار و سایر دخانیات نبوده بلکه قصد دارند از آن به اشکال دیگر در حالت دارویی استفاده کنند.
