این یافته توجیه می‌کند که چرا مردم به رغم غمگین بودن محتوای فیلم‌هایی با موضوعات درام یا افسانه‌ای، جذب تماشای آنها می‌شوند.
پروفسور "رابین دونبار" از دانشگاه آکسفورد گفت: تاکنون قصه و ادبیات داستانی به عنوان مشخصه مهم جامعه انسانی مورد بررسی قرار گرفته که در تمامی فرهنگ‌ها وجود دارد. اما دلیل اینکه چرا داستان و قصه می‌تواند جذاب باشد و کارکرد آن به طور کامل توسط روانشناسان و محققان رفتاری بررسی نشده است.
به این ترتیب یک تیم تحقیقاتی از محققان دانشگاه آکسفورد تصمیم گرفتند بررسی کنند که آیا تماشای فیلم می‌تواند موجب ترشح اندروفین شود تا میزان درد کاهش یابد.
در این بررسی به افراد شرکت‌کننده، دو فیلم نشان داده شد: یکی از فیلم‌ها در رابطه با مردی بی‌خانمان بود که دوران کودکی سختی را گذرانده بود و گروه دوم مستندهایی را در مورد موضوعات خنثی تماشا کردند. همچنین قبل و بعد از تماشای این فیلم‌ها تغییرات صورت گرفته در میزان درد افراد مورد ارزیابی قرار گرفت.
محققان مشاهده کردند: در افرادی که بیشترین واکنش احساسی را داشته‌اند سطح آستانه درد بالاتر رفته و همچنین حس الفت و پیوند با اعضای گروهشان چشمگیرتر بوده است. همچنین تمایل افراد به موضوعات احساسی می‌تواند در بافت انسجام گروه‌های اجتماعی رشد کند چرا که تاثیر اندروفین با تماشای فیلم‌های کمدی و شنیدن موسیقی هم دیده می‌شود.
به گزارش شبکه خبری بی بی سی، در واقع به گفته محققان این ماده شیمیایی به تنهایی تاثیرگذار نیست بلکه جنبه‌های دیگر روانشناسی در انسان هم در برانگیختن احساسات دخیل هستند.
