گای فاقرازی و کورتنی دوو، محققان این مطالعه، در این باره می گویند: «منابع اصلی اسیدهای چرب مضر در مطالعه ما گوشت و ماهی/غذای دریایی بودند.»
به گفته محققان، مطالعات بیشتری در این زمینه موردنیاز است چراکه در این مطالعه، فقط افرادی که بیشترین مصرف این اسیدهای چرب را داشتند مورد بررسی قرار گرفتند و این ارتباط مشاهده شد.
در این مطالعه، محققان وضعیت بیش از ۷۱ هزار زن غیردیابتی را بین سال های ۱۹۹۳ تا ۲۰۱۱ بررسی کردند.
طبق یک پرسشنامه رژیم غذایی، عادات مصرف آنها در رابطه با چندین نوع اسید چرب آشکار شد.
-اسید آراکیدونیک (AA)، اسیدچرب اُمگا-۶ یافت شده در گوشت، ماهی، غذاهای دریایی و تخم مرغ؛
-اسید دوکوساپنتانوئیک (DPA)، اسید چرب اُمگا-۳ یافت شده در گوشت، ماهی و غذاهای دریایی؛
-اسید آلفا-لینولنیک (ALA)، اسید چرب اُمگا-۳ یافت شده در دانه کتان، روغن کانولا، گردو، و برخی انواع تخم مرغ.
سه مصرف کننده اول اسید چرب به طور میانگین روزانه بیش از ۱.۶ گرم اسید چرب مصرف می کردند. سه مصرف کننده تحتانی، روزانه کمتر از ۱.۳ گرم اسید چرب مصرف می کردند.
زنان دارای بالاترین میزان مصرف در مقایسه با افراد تحتانی فهرست، ۲۶ درصد بیشتر در معرض ابتلا به دیابت نوع۲ بودند.
زنان دارای اضافه وزن با شاخص توده بدنی بیش از ۲۵ که در پرمصرف ترین گروه اسید چرب قرار داشتند، شاهد افزایش ۱۹ درصدی ریسک ابتلا به دیابت در مقایسه با گروه کمترین میزان مصرف بودند.
محققان همچنین دریافتند برخی اسیدهای چرب ارتباط بیشتری با افزایش ریسک دیابت دارند. به عنوان مثال DPA با افزایش ۴۵ درصدی ریسک ابتلا به دیابت در زنان با وزن عادی و ۵۴ درصد در زنان دارای اضافه وزن مرتبط است.
همچنین AA ریسک دیابت در افراد با وزن عادی را تا ۵۰ درصد و در افراد دارای اضافه وزن را تا ۷۴ درصد افزایش می دهد.
در مقابل ALA هیچ ارتباطی با افزایش ریسک دیابت در بین زنان دارای وزن نرمال نداشت. در بین زنان دارای اضافه وزن هم، ALA با افزایش نسبی فقط ۱۷ درصد احتمال ابتلا به دیابت همراه بود.
