به گزارش شفا آنلاین، دكتر محمود خدادوست، مدير كل دفتر طب سنتي ايراني- اسلامي وزارت بهداشت، گفت: از نظر من، مفهوم واژه «طب اسلامي» در نگاه اداري و اجرايي كشور، همان طب سنتي است كه در دوران تمدن اسلامي به اوج شكوفايي خود رسيده و در واقع طب دوران تمدن اسلامي مد نظر است.
وي افزود: اكثر علما و حكماي طب سنتي ايران از جمله سيد اسماعيل جرجاني، ابن ابي صادق نيشابوري و بوعلي‌سينا مجتهد نيز بوده‌اند و پيش از نگارش كتاب‌هاي خود در زمينه طب سنتي، كتاب‌هايي در زمينه فلسفه و الهيات نوشته‌اند.
مدير كل دفتر طب سنتي ایرانی- اسلامی وزار بهداشت سپس با اشاره به استفاده نادرست از واژه «طب اسلامي» در سال‌هاي اخير، اظهار كرد: عده‌اي معتقدند 11هزار روايت طبي داريم و بر اساس آن‌ها مي‌توان يك مكتب طبي طراحي كرد و با همين ديدگاه، از عناويني مانند طب اسلامي، طب روايي، طب قراني، طب‌الصادق و طب‌الرضا استفاده مي‌كنند.
وي با تاكيد بر اينكه اين تعاريف براي اعتقادات و باور مردم و حتي خود دين خطر آفرين است، با طرح سوالي گفت: اگر بتوان چنين مكتبي را تنها بر اساس روايات طبي موجود طراحي كرد، مواردي از علوم و يا موارد زيادي از علم طب رايج كه رواياتي براي آن‌ها نداريم، چه جايگاهي در اين مكتب خواهند داشت؟
دکتر خدادوست سپس به ديدگاه بزرگان و مراجعي چون حضرت آيت‌ا... جوادي آملي در خصوص علوم ديني اشاره و بيان كرد: بحث اسلامي بودن يا نبودن علم، يك بحث فلسفي است كه به جهان‌بيني ارتباط دارد؛ اگر نگاه ما جهان‌بيني توحيدي باشد، همه كارهايمان از طريق آن قابل تفسير است؛ اسلام مسير را مشخص مي‌كند.
وي در ادامه افزود: به طور مثال، واژه بانكداري اسلامي نيز بر اساس همين جهان‌بيني استفاده مي‌شود و به آن دسته از معاملات اقتصادي كه رَبَوي و غَرَوي نباشند، اسلامي مي‌گويند؛ در مورد علوم ديگر نيز همين‌طور است و اگر بايدها و نبايدهاي مباني ديني و اسلامي رعايت شود و از فيلتر اسلام عبور كنند، اسلامي خواهند بود.
مدير كل دفتر طب سنتي وزارت بهداشت به نقل از كتاب الاعتقادات شيخ صدوق، گفت: شيخ صدوق 1000 سال پيش در كتاب الاعتقادات خود و در فصلي به نام روايات وارده طبي، دلايل متعددي آورده كه بسياري از روايات وارده در طب، قابليت تعميم ندارند و بسياري از تدابيري كه در قالب روايات آمده‌اند، بسته به شرايط آب و هوايي مكه و مدينه و شرايط مزاجي و بيماري يك فرد خاص بوده‌اند.
