برخی از مصرف کنندگان که تجربه آزار مارک‌های دوخته شده به لباس را دارند، در این زمینه اظهارنظرهای متفاوتی می‌کنند.
برخی از آنها با بی توجهی به اطلاعات درج شده روی دفترچه‌هایی که به لباس دوخته شده‌اند، می‌گویند: به محض اینکه لباس را می‌خریم بدون توجه به اطلاعات مربوطه، آن را قیچی می‌کنیم.
عده‌ای نیز این مارک‌ها را با تیغ از لباس جدا می‌کنند زیرا معتقدند استفاده از تیغ موجب می‌شود که بدن را کم بخورد اما در هر صورت آزار دهنده است.
گروه کمی با توجه به اطلاعات مندرج در مارک‌های دوخته شده در لباس آن را خریداری می‌کنند تا با رعایت موارد ثبت شده بتوانند در مدت زمان بیشتری از یک لباس استفاده کنند سپس مارک‌ها را قیچی می‌کنند. این دسته معتقدند دفترچه راهنما در لباس‌های تولید ایران آن چنان مفهومی ندارند و هنگامی که از فروشنده درباره الیاف استفاده شده در لباس می‌پرسیم با تمسخر نگاه و فکر می‌کنند قصد اذیت آنها را داریم. این درحالی است که فروشنده برندهای معتبر خارجی خودشان را موظف می‌دانند قبل از اینکه مشتری درباره لباس سوالی بپرسد اطلاعات کافی را بگویند.
یکی از تولید کنندگان برند ایرانی درباره اینکه چرا برخی از این مارک‌ها موجب اذیت مشتری می‌شود، به خبرنگار ایسنا می‌گوید: مارک‌های دوخته شده در لباس باید جایی باشد که بدن را اذیت نکند. معمولا برندهای خارجی بر اساس محبوبت‌هایشان معروف شده‌اند و حس خوبی به مخاطب می‌دهند نه اینکه با دوخت نامناسب برندشان خاطره بدی برای مشتری به جا بگذارند.
شاهرخ جعفری ادامه می‌دهد: معمولا مارک‌هایی که لباس را اذیت می‌کنند تقلبی هستند. اگر با وجود اینکه این مارک‌ها قیچی می‌شود و بازهم بدن را اذیت می‌کند، واضح است که آن برند تقلبی است.
عضو هیأت مدیره اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک بیان می‌کند: جای این دفترچه‌ها که به عبارتی مُعرف آن برند هستند به شکل کارشناسی مشخص و دوخته می‌شود. ما باید حساب کنیم اگر این مارک‌ها توسط مشتری قیچی شوند چه اتفاقی می‌افتد، آیا ریش ریش می‌شوند؟ آیا بدن را می‌خورند؟ اگر مارکی از جای مشخص شده محل برش، قیچی شود نباید مشتری را اذیت کند.
جعفری اظهار می‌کند: جنس دفترچه‌های به کار برده در برندهای معروف معمولا ساتن نرم است که در صورت برش برای مشتری مشکلی به وجود نمی‌آورد و اگر چنین نباشد پس آن برند تقلبی است.
