شفاآنلاین>تغذیه> تغذیه بیش از هرچیزی عامل اصلی سلامتی است. جدا از سبک زندگی سالم و بدون استرس، داشتن تحرک کافی و وجود شادی و شادابی در زندگی، مهمترین چیزی که یک فرد در زندگی لازم دارد تا زنده بماند، غذا است.
به گزارش
شفا آنلاین،به نقل از سپید این غذا هم میتواند خاصیت
درمانکنندگی داشته باشد و هم بیماریزا.
تغذیه
ما نشان میدهد در چه وضعیت سلامتی هستیم، به چه بیماریها یی مبتلا
میشویم یا نمیشویم و از همه مهمتر چقدر با کیفیت بالا عمر میکنیم.
وضعیت
تغذیه مردم ایران در پنج دهه گذشته تغییرات زیادی داشته است. ایرانیان
همیشه با میزانی از گرسنگی و کمبود آب و غذا مواجه بودهاند. همیشه هم از
این موضوع به آنان و سلامتی نسل بعدی ضرر وارد شده است. با این همه با گذشت
این همه سال و وفور غذاهای ارگانیک و صنعتی در کشور و برپایی غولهای
تولید محصولات لبنی و گوشتی در کشور، هنوز هم مردم زیادی هستند که در تامین
غذای خود دچار مشکلاند.
در این گزارش تلاش میشود مشکلات تغذیهای مردم در کشور را از گذشته تا به امروز بررسی کنیم.
حرفی که تغییر کرد
چندی
پیش علیاکبر سیاری، معاون بهداشت وزارت بهداشت در گفتوگو با سایتهای
خبری اعلام کرد: «در حال حاضر ۳۰ درصد مردم کشور گرسنهاند و نان خوردن
ندارند. این آمار را وزارت رفاه هم تایید میکند.» وی در سخنان خود
آمارهایی هم درباره ورشکستگی سالانه ۷۰۰ هزار نفر در ایران به دلیل
هزینههای درمان اعلام کرد و این وضعیت را بحرانی، جدی و نیازمند توجه
دانست. همچنین پیشنهاد کرد بهتر است برنامهریزی منظم و مدونی برای حل این
مسئله داشته باشیم. اما یک هفته پس از آن، وی با حضور در صدا و سیما
حرفهایی کاملاً متفاوت برای گفتن داشت. سیاری در سخنان بعدی خودش گرسنگی
30 درصدی مردم ایران را تکذیب کرد و آن را نادرستی آماری دانست. در ادامه
هم در توضیحات خودش حرفی زد که واکنشهای زیادی در شبکههای اجتماعی در پی
داشت: «اگر مردم نان ندارند بخورند، چرا چاق هستند؟»
وی
همچنین اعلام کرد: «مردم ما بیش از نیازشان کالری دریافت میکنند و همین
مسئله هم موجب شده 49 درصد زنان و 39 درصد مردان سنین بین 15 تا 64 ساله
اضافه وزن و چاقی داشته باشند و حتی چاقی کودکان 10 سال به بالا هم رو به
افزایش است.» سیاری در انتها هم اینگونه نتیجه گرفت: «چطور میشود کسی نان
شب نداشته باشد اما کالری بیشتر مصرف کند؟»
بسیاری
از شبکههای خبری نسبت به این سخنان واکنش نشان دادند و با اظهار اینکه
چاقی مردم نشان از استفاده از محصولات غذایی دارای یارانه دارد، گفتند این
چاقی ناشی از گرسنگی سلولی است. سایت جوان آنلاین در اینباره مینویسد:
«در برابر این اظهارات معاون بهداشتی وزیر بهداشت در پزشکی با مفهومی تحت
عنوان گرسنگی سلولی مواجه هستیم. مفهومی که چندان ربطی به سیری شکم ندارد
اما با نوع تغذیه ارتباط مستقیم دارد. بر این اساس به دلیل ناتوانی بسیاری
از مردم از مصرف ریزمغذیهایی که در میوه و سبزی و پروتئینها وجود دارد
ما با گرسنگی سلولی مواجهیم و طبق آمارهای ارائه شده 30 درصد مردم کشورمان
هم دچار این گرسنگی سلولی هستند.
به این مفهوم که اگرچه ممکن است بتوانند
درشتمغذیها شامل کربوهیدراتها، چربیها و قندها را که در ایران تا حدودی
با یارانه ارائه میشود مصرف کنند و در عمل نان شب داشته باشند، اما
نمیتوانند به میزان لازم از خوراکیهایی که دارای ریزمغذیها و ویتامینها
هستند، استفاده کنند و بر همین اساس هم است که اگرچه بنا بر آماری که از
سوی معاون بهداشتی وزیر بهداشت ارائه میشود با چاقی و اضافه وزن حدود نیمی
از مردم کشورمان مواجهیم. مصرف کالری بیشتر در مردم به معنای وضعیت مناسب
معیشتیشان نیست و کم نیستند افراد چاقی که سلولهایی گرسنه دارند.»
آنچه نیاز داریم نمیخوریم
در
ادامه همین مباحث، رسول خضری، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس نهم هم کمی
بعد با تایید این آمار درباره میزان استاندارد مصرف خوراکیها میگوید:
«اگر بخواهیم یک شاخص اساسی و اصولی را برای استاندارد مصرف مواد غذایی
تعریف کنیم، آمارها کاملاً تفاوت خود را نشان میدهد. به عنوان مثال 320
گرم نان، 100 گرم برنج، 26 گرم ماکارونی، 70 گرم سیبزمینی، 280 گرم
سبزیجات، 260گرم میوه، زیر 50 گرم گوشت قرمز یا سفید، بین 35 تا 40 گرم
روغن، 40 تا 50 گرم شکر و بین 220 تا 240 گرم شیر و لبنیات در روز میتواند
در سبد غذایی یک فرد قرار بگیرد.
اما آیا این اصول در کشور ما رعایت
میشود؟ متاسفانه در بعضی شاخصها میزان مصرف بالا است. به عنوان مثال مصرف
شکر که باید بین 40 تا 50 گرم باشد بیش از حد مورد مصرف قرار میگیرد و
آمار هم چیزی حدود 60 گرم مصرف را نشان میدهد که همین مسئله میتواند
سوءتغذیه ایجاد کند. در مورد مصرف شیر و لبنیات وضعیت برعکس است. باید بین
220 تا 240 گرم در روز استفاده کنیم که میزان مصرفی ما به زور به 130 گرم
میرسد. میزان مصرف سبزیجات هم باید 208 گرم باشد که فکر نمیکنم از 200
تا 210 گرم بالاتر برود. همینطور در مصرف میوه که در طول روز باید 260 گرم
استفاده شود که نهایتاً به 200 گرم میرسد، در حالیکه میوه یکی از مواد
اصلی دارای آنتیاکسیدان برای مبارزه با سرطان است. در نهایت باید اشاره
کرد در کشور 20 درصد افراد پروتئین و انرژی کافی دریافت نمیکنند. شاید
بتوان گفت 50 درصد مردم دچار کمبود رژیم غذایی هستند و 30 درصد هم از
گرسنگی سلولی رنج میبرند.»
امنیت غذایی را با امنیت تغذیه اشتباه نگیریم
در
ادامه فریدون سیاسی، رئیس دانشکده تغذیه، حرفهای زیادی برای گفتن داشت.
وی در پاسخ بر وجود 30 درصدی گرسنگی سلولی در
بین مردم گفت: «این موضوع درست نیست. گرسنگی سلولی به میزان مهیا بودن مواد
غذایی و به اصطلاح حرفهای امنیت غذایی برنمیگردد. بلکه مرتبط با دانش
استفاده از غذا است. به این صورت که من بدانم چه غذایی را چگونه و در چه
زمانی مصرف کنم. این موضوع در سلامتی افراد نقش بسیار موثری دارد و کسانی
که از پایه دانش علم تغذیه اطلاع زیادی ندارند یا از رژیمهای ناسالم پیروی
میکنند به این نوع از گرسنگی دچار میشوند. به این مسئله امنیت تغذیه
میگویند و با امنیت غذایی به لحاظ مفهومی متفاوت است. در امنیت غذایی ما
به این موضوع میپردازیم که مردم تا چه اندازه میتوانند غذای مورد نیاز
خود را تهیه کنند، این غذا چه کیفیتی دارد، و به دست چه تعداد از مردم
میرسد. اما در امنیت تغذیه نوع غذا اهمیت دارد و برای افراد تعیین میکند
برای سلامتی خود چه غذایی را به چه کیفیتی و به چه اندازه مصرف کنند. اینکه
جاده تا چه اندازه امن است با اینکه شما رانندگی بلد هستید یا نه تفاوت
دارد.»
اما در
کشور هرکدام از اینها در چه وضعیتی هستند؟ سیاسی در این مورد توضیح
میدهد: «طبق آمار و اطلاعاتی که داریم هنوز پنج یا شش استان هستند که
امنیت غذایی در آنها به صورت کامل تامین نشده است. ولی در مبحث امنیت تغذیه
ما یک زیرشاخه به عنوان ایمنی غذا هم داریم که در حال حاضر متاسفانه
هیچیک از استانهای ما آن را ندارند. به این صورت که نمیتوانند تضمین
کنند میوه، سبزی، گوشت، غلات و لبنیاتی که در آن استان توزیع میشود از
کیفیت مناسب برخوردار است. البته این حرف به این معنا نیست که ما به هیچ
عنوان نظارت نداریم. اما این نظارت به صورتی که باید در کشور اجرا
نمیشود.»
سیاسی
در انتها در رابطه با تاثیر تغذیه روی نسل آینده گفت: «تغذیه نقشی تعیین
کننده روی رشد و تکامل مغز دارد. نه تنها کودکان در دوران کودکی و شیردهی
بلکه پیش از تولد هم بسیار تحت تاثیر تغذیه هستند. حتی مادرانی که
میخواهند باردار شوند، باید پیش از بارداری آزمایش بدهند و حتما وضعیت بدن
خود را به لحاظ مواد غذایی و معدنی بسنجند. این موضوع باعث سالمتر به
دنیا آمدن کودک و در نتیجه داشتن جامعهای سالمتر میشود.»