وی ادامه داد: این دسته از زنان می‌توانند در هفته ۱۱ تا ۱۳ بارداری و یا سه ماهه دوم برای پیش بینی این عواقب اقدام کنند. پیش بینی این مسائل به کمک داپلر (تعیین سرعت جریان خون) در شریان رحم انجام می‌شود که اگر فرد در این روش مقاومت نشان داد عواقب احتمالی پیش بینی می‌شود برای پیشگیری از بروز آن اقدام و یا روش‌های مداخله ای طراحی می‌شود.
این استاد گروه زنان و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران در ادامه افزود: در سه ماهه دوم بارداری علاوه بر داپلر می‌توان از مارکرهای سرمی نیز استفاده کرد.
جمال با بیان اینکه پیش بینی عواقب نامطلوب بارداری در حال حاضر برای تمام زنان باردار انجام نمی‌شود، گفت: اگر پزشک معالج بر اساس معاینات، سابقه بارداری‌های قبلی و خانوادگی و... احتمال بروز عواقب را در آنها پیش بینی کرده باشد می تواند بررسی داپلر شریان رحمی را درخواست نماید.
وی افزود: در مارکرهای سرمی سه ماهه اول مانند PAPP-A , βhCG و در سه ماهه دوم کوآد مارکرها هم به ما کمک می کنند که تا حدی عواقب نامطلوب را پیش بینی نماییم ولی اینها حساسیت کافی را ندارند. سونوگرافی مایع آمنیوتیک در سه ماهه دوم هم می تواند عملکرد جفتی را نشان دهد و همراه بیومتری جنین در رشد جنین به ما کمک کند.
