کد خبر: ۱۲۱۹۵۶
تاریخ انتشار: ۰۹:۴۰ - ۱۴ شهريور ۱۳۹۵ - 2016September 04
شفاآنلاین>اجتماعی>مقايسه كودكان با ديگر دوستان و هم‌سالانش مي‌تواند براي كودك تبعات منفي به همراه داشته باشد و هرگز نبايد توانايي و ناتواني‌هاي کودک را با کودک ديگر مقايسه كرد؛ چراکه مجموعه عواملي که موجب شکل‌گيري رفتار يک کودک مي‌شود، با کودک ديگر متفاوت است.
به گزارش شفا آنلاین : مجموعه عوامل، آن‌هايي هستند که از بدو انعقاد نطفه تا زمان حيات کودک، در ابعاد مختلف و در فرآيند رشد و تحول او دخالت داشته‌اند؛ در واقع اين اصل از اهميت زيادي برخوردار است و همواره به پدران و مادران توصيه مي‌شود که حتي کودک را با خواهر يا برادر، پسر خاله، پسر عمه، دختر خاله، دختر عمه و يا حتي دوستانش مقايسه نکنند. کودک از غرور خاصي برخوردار است و نزد همسالان و کودکان ديگر آبرو و احترام ويژه‌اي دارد. از اين‌رو، اگر والدين کودک خود را با کودکان ديگر مقايسه کنند، غرور او را نشانه مي‌گيرند و به او بي‌احترامي‌مي‌کنند. علاوه بر اين، ناخودآگاه توانايي‌هاي او را ناديده مي‌گيرند و ناتواني‌هايش را به منظور تحقير و سرزنش برجسته مي‌کنند. وي افزود: گاهي‌ اوقات والدين، زمان خود را با زمان حال مقايسه مي‌کنند و اين‌طور مي‌گويند که «وقتي من همسن تو بودم، بهتر رفتار مي‌کردم». چنين مقايسه‌اي از سر ناآگاهي صورت مي‌گيرد و به معناي ناديده گرفتن اصل تفاوت‌هاي فردي است؛ در واقع چنين مقايسه‌اي نه تنها کودک را تحت تاثير قرار نمي‌دهد، بلکه به او اين احساس را القا مي‌کند که پدر و مادرش به هيچ عنوان قدرت درک کردن او را نداشته و با اين صحبت‌ها، قصد تحقير کردنش را دارند. مقايسه اصولي بايد بر اساس توانايي‌هاي کودک و در فضايي صميمي‌و محرمانه انجام گيرد، چراكه هر کودکي، شيوه زندگي مستقل به خود را دارد و قرار نيست همه خواسته‌هاي والدين را مو به مو اجرا کند. همچنين انتظار و توقع بيش از حد از کودکان و مقايسه آن‌ها با همسالان در زمينه‌هاي گوناگون، علت اصلي دروغگويي آن‌ها در سال‌هاي جواني است؛ به عبارتي ديگر والديني که از کودکان خود انتظاري بيش از توانش داشته باشند و او را تحت فشار بگذارند، زمينه را براي ظهور خودکم‌بيني در او فراهم مي‌کنند و همين امر باعث مي‌شود تا کودک براي فرار از مقايسه شدن، از والدينش فرار کند. همچنين  بايد هميشه در نظر داشته باشيم که آفرينش انسان‌ها متفاوت است و مقايسه، امري دور از منطق به نظر مي‌رسد؛ در واقع هرکس در زمينه‌اي خاص توانايي و استعداد منحصر به فردي دارد و نمي‌توان انتظار داشت که دو نفر در شرايط مشابه مانند هم رفتار کنند. از اين‌رو، والدين بايد به جاي مقايسه، فرزند خود را بشناسند و شرايطي فراهم کنند تا استعدادهاي خدادادي کودکان شکوفا شود.
مهدی خسروی/روانشناس
برچسب ها: کودک ، خودکم بینی ، والدین
نظرشما
نام:
ایمیل:
* نظر: