سیاستگذاران و برنامه‌ریزان، برای تحقق این مهم در حوزه سلامت، طی چند دهه اخیر، تربیت کادر مناسب بهداشتی و استقرار آنها در خانه‌های بهداشت را آغاز کردند؛ این تلاش به‌منظور خدمات‌رسانی به روستاییان شریف در دور افتاده‌ترین نقاط کشور انجام گرفت و نقطه عطفی در تاریخ نظام سلامت کشور شد.
این نیروها که نام «بهورز» بر ایشان نهاده شد، به دلیل بومی بودن، توانایی ایجاد ارتباط مناسب با مردم و پذیرفته شدن از سوی اهالی را داشتند که گام نخست در توسعه پایدار سلامت جوامع محسوب می‌شود.
از سوی دیگر به‌دلیل آموزش جامعه‌نگری که توسط مربیان کوشا و پرتلاش مراکز آموزش بهورزی ارایه می‌شود؛ ارتقای دائمی سطح اطلاعات و به روز نگه‌داشتن آموخته‌ها، امروزه بهورزان یکی ازموثرترین نیروهای سیستم عظیم و گسترده نظام سلامت به‌شمار می‌آیند و در خدمات‌رسانی به روستاییان شریف جایگاهی بس رفیع دارند. این عزیران امروزه مسئولیت‌های گوناگونی مانند شناخت جمعیت، جلب مشارکت مردمی به منظور همکاری‌های برون‌بخشی، آموزش سلامت، مراقبت کودکان، مراقبت مادران، ارایه خدمات باروری سالم، مراقبت جوانان و نوجوانان، مراقبت میانسالان و مراقبت سالمندان را نیز برعهده دارند و همزمان بر حوزه بهداشت محیط و حرفه‌ای، پیشگیری از بیماری‌های واگیر و غیرواگیر، ارایه کمک‌های اولیه و درمان‌های ساده علامتی، توجه داشته و امور آن‌را به سامان می‌رسانند؛ به‌طوری که نماد روشن شعار «بهداشت بر درمان مقدم است» محسوب می‌شوند.
بدون شک کاهش مرگ و میر مادران و نوزادان، افزایش امید به زندگی، کنترل بیماری‌های واگیر و... بخشی از دستاوردهای بهورزان در نظام سلامت است. نقش بهورزان در آموزش بهداشت، ارائه خدمات پیشگیری و مراقبت از بیماری‌ها، ارائه مراقبت‌های تغذیه‌ای و بهداشت خانواده و مدارس و بهداشت محیط نیز بسیار ارزشمند است.
اینجانب به سهم خود این روز فرخنده را به همه بهورزان، مربیان، تمامی دست اندرکاران آموزش بهورزی و سایر کارکنان نظام سلامت کشور تبریک گفته و از خداوند منان توفیق همگی را در راه خدمت بیشتر به ملت شریف ایران خواهانم.»
