شفا آنلاین>اجتماعی>عصر پنجشنبه نشست خبری داغ و پرچالشی در انجمن رادیولوژی ایران برگزار شد. موضوع این جلسه ادامه اعتراضات اعضای انجمن رادیولوژی نسبت به تصمیمات وزارت بهداشت و بررسی موضع‌گیری‌های وزارت بهداشت در قبال این اعتراضات بود.
به گزارش شفا آنلاین به نقل از سپید در
ابتدای جلسه رئیس انجمن رادیولوژی ایران با اشاره به سابقه 50 ساله این
انجمن گفت: «رادیولوژی یکی از رشته‌های مادر است، عمدتا هیچ بیمارستان و
کلینیک و درمانگاهی بدون رادیولوژی امکان تاسیس و فعالیت ندارد. البته ما
مطب‌‌های رادیولوژی ایزوله و به تنهایی هم داریم که اغلب آنها با تیم‌‌هایی
همکاری می‌کنند.»وی افزود: «اگر ما اینطور فرض کنیم که پزشکی همیشه رشته‌های خودش را تحت تاثیر قرار می‌دهد، تخصص‌ها و فوق‌تخصص‌ها بنیان‌گذاری می‌شود و تعدد تخصص‌های پزشکی را پیش می‌آورد، اما رادیولوژی در 2 یا 3 دهه گذشته به طور انفجارآمیزی ترقی کرد به طوری که این بار رادیولوژی بود که طب را تحت تاثیر قرار داد.»
جلال شکوهی رادیولوژی را مجموعه‌ای آمیخته از علم و هنر و درآمد خواند که همین مسئله باعث شده شاگرد اول‌های بورد به این رشته گرایش داشته و پذیرش شوند.
رئیس انجمن رادیولوژی با اعتراض به سیاست‌های وزارت بهداشت گفت: «متاسفانه کارگردانی‌ای که درحال حاضر وزارت بهداشت انجام می‌دهد و عدم مشورت با ما به عنوان انجمن رادیولوژی باعث شده که مسائل مادی این رشته، مهمترین عامل توجه دیگر پزشکان غیر رادیولوژیست به این رشته بشود.» وی تصریح کرد: «ما هرچقدر هم بگوییم ترقی کرده‌ایم، دست آخر هنوز جهان سوم هستیم. در جهان سوم است که به NGOها (تشکل‌های غیردولتی) توجهی نمی‌شود. NGO
مخفف عبارت NON GOVERNMENTAL ORGANIZATION است. کشوهای توسعه‌یافته به جایی رسیده‌اند که کم‌کم به تصمیم گرفته‌اند که نام NGOها را به NPO تغییر دهند. یعنی NON PROFIT ORGANIZATION. یعنی تشکلی که نه فقط از دولت بلکه از هیچ‌جای دیگری کمک نمی‌گیرد و روی پاهای خودش استوار است.» شکوهی اضافه کرد: «متاسفانه وزارت بهداشت و سیستم مدیریت نظام سلامت اگرچه بارها از واژه مردمی در سخنان خود استفاده می‌کنند ولی متاسفانه هرکس پشت میزی می‌نشیند، هیچ توجهی به تشکل‌های غیرمردمی نمی‌کند. گلایه عمده ما همین است، چون اگر ما در وزارت بهداشت اداره‌ای داشتیم یا شخصی وجود داشت که برای تصمیمات با وی مشورت می‌شد، ما هم نقطه‌نظرات خودمان را به رایگان در اختیار این شخص می‌گذاشتیم و ایشان هم به گوش وزیر و وزارتخانه می‌رساند، اما هرکدام از ما که وزیر و معاون وزیر می‌شویم، احساس می‌کنیم که خودمان همه‌چیز را می‌دانیم.» وی در پاسخ به سوال یکی از خبرنگاران که پرسید: «آیا هیئت بورد رادیولوژی در وزاتخانه نماینده ندارد؟» گفت: «به طور مختصر باید گفت که همان بورد رادیولوژی، گلایه‌مندتر و ناراضی‌تر از ما است.»
می‌خواهند احاطه جامعه رادیولوژی را کم کنند
در ادامه این نشست علی‌اکبر بهرامی، قائم‌مقام ریاست انجمن رادیولوژی اظهار کرد: «در تمام دنیا تیم‌های پزشکی کار درمان را انجام می‌دهند که عضو ثابت و مادر این تیم‌ها، رادیولوژیست‌ها هستند. رادیولوژیست هم مشاوره انجام می‌دهد، هم در تشخیص نظر می‌دهد و هم در قسمت‌هایی از درمان دخالت می‌کند در حالی که متاسفانه با سیاست‌های موجود در وزارت بهداشت شاهد این هستیم که این متد درمانی و نظامات تشخیصی که در کل دنیا رایج است، در کشور ما به هم ریخته است. یعنی احاطه زیاد جامعه رادیولوژی بر بیماری‌ها را می‌خواهند با شرکت دادن افراد مختلف، کمرنگ کنند. این کمرنگی ناشی از احساس نیاز رشته‌ها مختلف به دخالت در کار رادیولوژی برای کسب منافع مالی است. متاسفانه این مسئله، بحث سلامت و نظام تشخیص و درمان بیماران را تحت تاثیر قرار خواهد داد. ممکن است در آینده‌ای نه چندان دور بین 5 تا 10 سال آینده ما دچار هرج و مرجی در تشخیص و درمان‌ها شویم که نتیجه آن بازهم متضرر شدن تمام بیماران و آحاد مردم است.»
وی افزود: «مشکل اصلی ما این است که افراد نخبه در این زمینه مورد مشاوره وزارت بهداشت قرار نگرفتند و وزارتخانه شخصا تصمیم به انجام کارهایی می‌گیرد که هزینه آنها متاسفانه از جیب مردم پرداخت می‌شود.»
آمیختگی مضر سیاست و سلامت
اما یکی دیگر از حاضرین در جلسه حسین کرم‌پور بود که دل پری از اتفاقات اخیر در جامعه پزشکی داشت. وی سخنانش را چنین آغاز کرد: «در کشور ما حداقل در دوره اخیر، مقوله سیاست و سلامت با هم آمیخته شده‌اند که این آمیختگی بدون شک به ضرر سلامت خواهد بود و تبعات آن به مردم برمی‌گردد.» کرم‌پور در بخش نخست صحبت‌های خود به نظام سلامت کشور اشاره و تصریح کرد: «در بحث مدیریت نظام سلامت در کشور باید گفت مدیریت مقتدر هیچ‌کجا زیر سوال نمی‌رود. مدیریت مقتدر که براساس موازین و قوانین شفاف عمل کند، هیچ مشکلی نداشته و پسندیده است اما مدیریت اقتدارگرا به هیچ عنوان جواب نخواهد داد. در یک دوره یک سری نقشه‌ها پیاده می‌شود و یک سری کارها به انجام می‌رسد و عوارض آن برای دوره بعدی گذاشته می‌شود. متاسفانه درسیاست‌های سلامت کشور به خصوص در دوره اخیر شاهد این مدیریت اقتدارگرا بوده‌ایم.» وی ادامه داد: «موارد زیادی را می‌توان از مدیریت غیرعلمی حاکم بر نظام سلامت مثال زد. مثلا اگر قرار بود ما تحولی را در نظام سلامت کشور ایجاد کنیم، لازم بود که نظام ارجاع کشور را برقرار کنیم. لازم بود ساختار بیمهها را بر اساس علمی اصلاح کنیم. یک زمانی ما اعلام می‌کنیم که قرار است 5 میلیون نفر را در خدمات بستری تحت پوشش بیمه درآوریم. اما ناگهان این5 میلیون نفر تبدیل به 11 میلیون نفر می‌شود، چرا؟»
عضو هیات رئیسه انجمن رادیولوژی در بخش دوم صحبت‌هایش گفت: «در تمام دنیا تشخیص را از درمان جدا کرده‌اند، به خاطر اینکه اگر تشخیص و درمان در دست یک نفر منحصر بشود، هم تشخیص اشتباه می‌تواند به درمان اشتباه منجر شود و هم اینکه خدای ناکرده در اثر آن مفسده‌ای که با نام خودارجاعی وجود دارد، فرد تشخیص را منطبق بر روش درمانی کند که خودش می‌خواهد. درواقع قسمت بد قضیه این است که منفعت مالی در آن ایجاد می‌شود و با این منفعت مالی این خطر وجود دارد که کل سیستم به هم بریزد.»
کرم پور بااشاره به دوره‌هایی که شرکت‌های وارد کننده دستگاه‌های سونوگرافی برای آموزش پزشکان برگزار می‌کنند، گفت: «یک رادیولوژیست 4 سال درس می‌خواند، یعنی پزشک عمومی این کشور، درآزمون تخصص شرکت می‌کند و اگر جزو رتبه‌های برتر باشد رشته رادیولوژی را شروع می‌کند. شما می‌آیید این آزمون و آموزشی که 4 سال طول می‌کشد را مختصر می‌کنید به یک دوره 3 تا 6 ماهه و زیر نظر اساتید غیرمجرب و غیررادیولوژیست. برای اینکه بر اساس یک شعار بگویید که کمک به مردم مناطق محروم کرده‌ایم. واقعا چه کسی حاضر است سلامت خود و بچه و خانواده‌اش را به دست کسانی بدهد که دوره آموزش 4 ساله سونوگرافی را در عرض 3 روز آن‌هم زیرنظر یک غیرپزشک گذرانده‌اند؟» وی افزود: «ما چندین سال است که مدارک این تخلفات را به وزارت بهداشت ارائه می‌کنیم ولی هیچ برخوردی نمی‌شود. اینها به صورت مافیایی رشد کرده‌اند، هزینه‌های بالا دریافت می‌کنند و آموزش انجام می‌دهند.»
کرم‌پور در بیان مضرات اعطای اینگونه مجوزها و دادن مجوز استفاده از دستگاه سونوگرافی به متخصصان زنان گفت: «آماری که وزارت بهداشت از سقط در سال گذشته ارائه کرده است، 250 هزار مورد است. وقتی که من رادیولوژیست که در یک مرکز دولتی هم کار می‌کنم می‌بینم 5 نفر از هر 30 مریض من بقایای بارداری دارند و این یعنی کسانی هستند که برای آنها سقط انجام داده‌اند، چه کسی پاسخگوی این حجم از سقط در کشور است؟
اینها قتل نفس است. البته شما می‌دانید که کار رادیولوژیست، سقط نیست. حالا تصور بکنید که اگر قرار باشد، تشخیص هم در اختیار پزشکی قرار بگیرد که توان علمی و ابزاری سقط جنین را دارد، چه اتفاقی می‌افتد؟ اینطور می‌شود که یک خانمی نزد آن پزشک همکار می‌رود و می‌گوید من می‌خواهم سقط کنم. پزشکی که اجازه تشخیص هم داشته باشد، می‌تواند یک جواب سونوگرافی به او بدهد و بگوید: «ضربان قلب دیده نشد» و آنگاه داروی لازم را هم برای او تجویز کرده و جنین سقط می‌شود. این روش نه با قوانین شرعی ما و نه با قوانین عرفی ما همخوانی ندارد. ما می‌خواهیم دست اینجور آدم‌ها بسته شود.»
کرم‌پور با بیان اینکه آمارهایی در اختیار دارد، خاطرنشان کرد: «یک مقایسه انجام شده بین 100 نفر متخصص زنان که در مطب خودشان سونوگرافی انجام می‌دهند و 100 متخصص زنان که سونو نمی‌کنند. آن دسته که در مطب خودشان سونو انجام می‌دهند، از هر 100 بیمار، برای 93 مورد سونوگرافی انجام می‌دهند یعنی 93درصد بیماران در هر ویزیت سونو می‌شدند ولی دسته دیگر که در مطب خودشان سونوگرافی نمی‌کرده‌اند، تنها 3 درصد از بیماران را به رادیولوژی ارجاع می‌دادند. آیا هزینه این سونوگرافی‌ها که به هزینه ویزیت اضافه می‌شود، در راستای سیاست تشویق جمعیتی است؟» وی افزود: «در قانون آمریکا اگر پزشکی سونوگرافی انجام داد و سونوگرافی آن بدون اندیکاسیون تشخیص داده شد، حتی ممکن است پروانه پزشکی باطل شود. اما در کشور ما اوضاع چگونه است؟ متاسفانه در کشور ما اصلا قوانین نظارتی وجود ندارد. در همین تهران پزشکانی هستند که برای یک سونوگرافی 85 هزار تومانی حاملگی، 400 هزار تومان دریافت می‌کند.
فایل صوتی این مسئله هم موجود است که ما برای صداوسیما و رسانه‌ها فرستادیم، به شورای عالی انقلاب فرهنگی و وزارت بهداشت هم دادیم و گفتیم الان خودتان تلفن را بردارید و زنگ بزنید ببینید اینها چگونه پول می‌گیرند. به محض اینکه این صحبت‌ها می‌شود، یک سری مسائل دیگر را پیش می‌کشند مثل مناطق محروم یا طرح انطباق.» کرم‌پور با رد ادعاهای مسئولین وزارت بهداشت که دلیل برخی اقدامات تصمیمات را کمبود رادیولوژیست می‌دانند، گفت: «در استانی که 3 خانم متخصص رادیولوژیست طرحی موظف مناطق محروم داشته است، وزارت بهداشت هر 3 نفر را منتقل کرده و بعد با یک بازی رسانه‌ای اعلام کرد که ما کمبود رادیولوژیست داریم. آن 3 نفر چرا منتقل شدند؟ آیا در استانی که شما مدعی هستید رادیولوژیست خانم ندارید، جراح اورولوژی و جراحی که پستان را عمل می‌کند، آقا نیست؟ حالا سونوگرافی که اصلا نیازی به ورود به آن قسمت‌های بدن ندارد.» وی با بیان اینکه مشکل در برخورد اقتدارگرایانه و ابزاری با رشته رادیولوژی است، اظهار کرد: «حرف‌های ما بر اساس کسب منافع مادی نسیت.
اتفاقا درتشخیص، هیچ انتفاع مالی برای یک رادیولوژیست متصور نیست. یعنی وقتی بیماری به یک رادیولوژیست مراجعه می‌کند، چه من بگویم جنین با پا است یا با سر است، که سزارین بشود یا زایمان طبیعی، هیچ نفع مادی برای من متصور نیست. یا اینکه بگویم یک بیمار آپاندیسیت دارد یا ندارد. یا بگویم سنگ دارد یا ندارد. اما برای دیگر همکاران ما اینگونه نیست. وقتی یک جراح خودش تشخیص را هم بر عهده داشته باشد، فرق می‌کند که چه جوابی بدهد. چون بر اساس آن جواب می‌تواند عمل جراحی را انجام دهد. البته من به جرات می‌گویم که 95درصد جامعه پزشکی پاک هستند ، ولی آن 5 درصدی که متخلف هستند، اتفاقا همان کسانی هستند که شعارش را می‌دهند.» کرم‌پور در بخش دیگری از سخنانش گفت: «یک مغلطه‌ای وجود دارد که می‌گویند دستگاه سونوگرافی به گوشی پزشکی تبدیل شده است. در کجای دنیا برای استفاده از دستگاه گوشی پزشکی یا دستگاه فشارسنج از بیمار پول دریافت می‌شود؟ ما مخالف این نیستیم که از دستگاه سونو به عنوان یک ابزار تشخیصی استفاده شود. هرکدام از همکاران که آموزش مشخص دیده‌اند و صلاحیت استفاده را دارند، می‌توانند استفاده کنند اما بدون دریافت وجه و آن مفسده خودارجاعی. نه اینکه بشود یک بازار برای دریافت هزینه. این مسائل را ما به کرات به وزارت بهداشت اعلام کرده‌ایم ولی به ما می‌گویند شما در مسائلی که به شما مربوط نیست، وارد نشوید.»
درمانگر نمی‌تواند تشخیص‌دهنده هم باشد
رادیولوژیست دیگری که در این نشست سخن گفت، برفه‌ای بود. این عضو هیات‌مدیره گفت: «ما یک رشته تشخیصی هستیم و بیشتر رشته‌های دیگر درمانی هستند. متاسفانه وزارتخانه همین کارهایی که در بخش تشخیصی برعهده ما است را با بخشنامه‌هایی که صادر می‌کند و کارهایی که می‌کند، از دست ما می‌گیرد. دلیلش را هم من نمی‌دانم چرا. نمی‌دانم آیا قانونا، اخلاقا و عرفا می‌تواند چنین کاری را بکند؟ درواقع وزارتخانه به بعضی رشته‌های درمانی این اجازه را می‌دهد که خودشان کار تشخیصی را هم انجام دهند. مثل این که به یک پزشک گفته شود شما در مطب خودتان دارو هم بفروشید، آزمایش هم انجام دهید و همه کارهای دیگر هم انجام دهید و بقیه آزمایشگاه‌ها و داروخانه‌ها هم بروند غاز بچرانند. ما به این قضیه اعتراض داریم.»
این پزشک رادیولوژیست در ارتباط به مبحث خودارجاعی اظهار داشت: «کسی که درمانگر است اگر خودش تشخیص هم بدهد، شاید دیگر نشود جلوی او را گرفت. چون ما آدمیزاد هستیم. انسان‌ها معصوم نیستند.
من پزشکان را محترم و قانونمند می‌دانم ولی وقتی که ریش و قیچی در دست یک نفر باشد، خدا می‌داند چه اتفاقی می‌افتد.» عضو هیئت مدیره انجمن رادیولوژی ایران ادامه داد: «ما بیش از هر دولت دیگری و بیش از هر وزیر دیگری با این وزارتخانه در این دوره مشکل داشتیم. مسئله زیرمیزی‌ها را فراموش نکرده‌ایم که شاید تنها توسط 5 درصد از پزشکان رعایت نمی‌شد ولی می‌توانست با آرامش حل شود ولی رسانه‌ای شد و چهره پزشکان مخدوش شد و رابطه پزشک و بیمار تخریب شد و روابط پزشک و وزارت و پزشکان با پزشکان خراب شد و متاسفانه وزارتخانه از این روش استفاده کرد. برخوردهایی با انجمن‌های علمی داشتیم که صحیح نبود. تداخلات بین رشته‌ای به بدترین نحو ممکن است و به جای آنکه این تداخلات را اصلاح کند، همه را با هم دشمن کرده است. در طرح تحول دیدیم که چه هزینه‌های غیرکارشناسی از جیب مردم و دولت انجام شد و در نهایت هم می‌بینیم که هم بیماران ناراضی هستند و هم پزشکان ناراضی هستند و آینده مبهمی دارد. بدهی بی‌سابقه بیمهها به پزشکان و تجمعات مکرری که جلوی وزارتخانه انجام می‌شد، نشان می‌دهد که وزارت بهداشت کار خود را به درستی عمل نکرده است.» برفه‌ای ادامه داد: «ما امیدواریم در این چند ماه آینده وزارتخانه کمی از روش قبلی خودش کوتاه بیاید و معقولانه‌تر و متفکرانه‌تر، اشتباهات خودش را بپذیرد و اجازه بدهد که دوباره انجمن‌های علمی و بزرگان رشته‌ها باز هم دور هم بنشینند و باز هم خرد جمعی پا بگیرد و قبل از اینکه دوره این وزارت به پایان برسد، این مسائل به سرو سامان برسد.»
وی با شاره به مشکلات رادیولوژیست‌ها با پریناتالوژیست‌ها که حتی منجر به تحصن پزشکان دربرابر وزارت بهداشت شد، گفت: «ما با متخصصان زنان و پریناتالوژیست‌ها همکاران خوبی بودیم و با هم تعامل داشتیم و همکاری می‌کردیم و الان هم همکاری داریم ولی نمی‌دانیم چطور شده که همه با هم دشمن شده‌اند. ما که کاری نکرده‌ایم. ما که اصلا تقاضای زیادی نداشته‌ایم و نداریم. ما همین الان هم داریم خدمت می‌کنیم. مریض بفرستند می‌بینیم و نفرستند، نمی‌بینیم. چرا مرتب ما را می‌زنند. رشته‌های ما را خالی کرده‌اند و تازه به ما اتهام پول‌پرستی هم می‌زنند. ما خیلی با هم دوست بودیم و امروز هم من به جرات می‌گویم که اعضای انجمن و بزرگان رادیولوژی و هیئت بورد آمادگی کامل داریم که به‌خصوص با پریناتالوژیست‌ها که آنها را قبول داریم و آنها را آدم‌های علمی می‌دانیم، بنشینیم و با هم صحبت کنیم و مسائل را با هم حل کنیم. مشکل ما این است که بدون اینکه ما خبر داشته باشیم، در اتاق‌های دربسته برای ما تصمیم‌گیری می‌کنند. ما از دولت می‌خواهیم که در جلساتی با حضور نمیاندگان ما مسائل را با هم حل و فصل کنیم.»
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار