شفاآنلاین :سلامت :جامعه پزشکی >دکتر علی سیفی، متخصص جراحی و کارآفرین کشورمان است که نه تنها در حوزه درمان بیماران فعالیت می‌کند بلکه راهبری چندین شرکت دارویی و تجهیزات پزشکی را برعهده دارد.
از این رو نظر این جراح سرشناس را در خصوص تاثیرات طرح تحول سلامت بر بخش‌خصوصی و تاثیرات برجام را بر عملکرد شرکت‌های وارد‌کننده دارو و تجهیزات پزشکی جویا شدیم.به‌عنوان یکی از پزشکان فعال در بخش‌خصوصی تبعات طرح تحول سلامت را بالاخص در بخش‌خصوصی چگونه ارزیابی می‌کنید؟
طرح تحول سلامت از نگاه کلی مورد تایید می‌باشد ولی متاسفانه طرح و نحوه اجرا توسط طراحان طرح به‌صورت عام برای جامعه پزشکی که یکی از بازوهای اجرایی هدف طرح تحول سلامت است اطلاع‌رسانی نشد و طرح از ابتدا به‌صورت گسترده برای بخش دولتی و خصوصی فاز به فاز اجرا گردید و حال بعد از گذشت سه سال از شروع اجرای طرح می‌توان تا حدودی نسبت به کاستی‌های طرح اظهارنظر کرد.
طرح باید به‌صورت آزمایشی در یک مدت معلوم در یک یا دو استان به صورت آزمایشی اجرا می‌شد تا نقاط ضعف آن مشخص می‌شد و مورد پایش قرار می‌گرفت و در نهایت اجرای طرح به تمامی کشور تعمیم داده می‌شد. با توجه به اینکه اجرای طرح تحول سلامت بار مالی زیادی برای اجرا دارد باید منابع مالی طرح حداقل برای یک دوره چهار ساله تامین می‌شد تا پرداخت هزینه‌ها حسب قول داده شده به طرف‌های درمانی وشرکت‌های تامین‌کننده دارو و تجهیزات پزشکی در زمان مقرر اعلام شده، به نحو احسن صورت می‌پذیرفت. متاسفانه در حال حاضر پرداخت هزینه‌ها از جیب درمانگر و شرکت‌های خصوصی تامین می‌شود.
در هیچ جای دنیا طراح و ناظر طرح و مجری طرح یک ارگان نیست. قطعا وقتی طراح که همان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است مجری طرح هم می‌باشد بعد نظارتی مطلوب نخواهد بود. بنابراین از آنجایی که ناظر خودش مجری است در پایش طرح نقاط ضعف طرح را به گونه‌ای توجیه‌پذیر می‌کند و این نکته خیلی مهم است.
از طرف دیگر با توجه به اینکه اجرای طرح به‌طور عمده در بخش دولتی صورت پذیرفته، متاسفانه انجام کارهای غیرضروری، افزایش ضریب اشغال تخت‌های بیمارستانی درآمد بیشتری را برای درمانگرهای بیمارستان در پی داشته است.اگر زیرساخت‌های طرح تحول سلامت در بیمارستان‌های اجراکننده فراهم بود و این مراکز طرح را به نحو احسن اجرا می‌کردند به گونه‌ای که شرایط عرضه و تقاضا مطلوب بیماران بود، مراجعه به بخش‌خصوصی و پرداخت مبالغ هنگفت درمان صورت نمی‌گرفت و قطعا بخش‌خصوصی همسو با طرح تحول سلامت می‌شد. اما متاسفانه برخورد طراح و ناظر طرح تحول سلامت با بخش‌خصوصی به شکل دستوری بوده و تابع واقعیت‌های بازار سلامت نیست. در چنین شرایطی فعلا بخش‌خصوصی با این طرح همسو شده است اما تضمینی برای تداوم این همسویی وجود ندارد.
یکی از ایراداتی که به طرح تحول سلامت وارد می‌شود اختصاص پول‌های کلان و بی‌برنامه به بخش درمان و مغفول ماندن بخش آموزش و پژوهش است، نظرتان دراین خصوص چیست؟
طرح تحول سلامت صرفا در راستای پیشگیری و درمان طراحی شده است و مجری‌گری طرح آموزش و پژوهش را نیز برعهده دارد. بنابراین با توجه به عدم تامین به موقع هزینه‌های طرح تحول سلامت، مدیران با ترفندهای خاص در راستای اجرای طرح تحول سلامت از بودجه‌های آموزشی و پژوهشی استفاده می‌کنند.
ارزیابی‌تان به‌عنوان فعال بخش‌خصوصی از تاثیرات برجام بر واردات دارو، مواد و تجهیزات پزشکی چگونه است؟
در دوران تحریم برخلاف شعار تحریم‌کنندگان مبنی بر عدم اعمال تحریم‌ها در بخش درمان و دارو اما شاهد بلوکه شدن تمام تجارت‌ها در این زمینه بودیم و انتقال پولی حتی در این حوزه صورت نمی‌گرفت. اما بعد از برجام و در شرایط فعلی انتقال پول از مجرای بانک‌ها به فروشندگان خارجی شروع شده که خود مستلزم شفافیت است که در بانک‌های داخلی مطلوب نیست. از طرفی در آن دوره بانک‌های داخل کشور بانکداری را با بنگاه‌داری اشتباه گرفته بودند که خود به نحو دیگری به تحریم‌ها دامن می‌زد ولی خوشبختانه در شرایط فعلی و براساس شواهد موجود بانک‌ها در حال برگشت به رسالت اصلی خود هستند.جهان صنعت
طرح تحول سلامت از نگاه کلی مورد تایید می‌باشد ولی متاسفانه طرح و نحوه اجرا توسط طراحان طرح به‌صورت عام برای جامعه پزشکی که یکی از بازوهای اجرایی هدف طرح تحول سلامت است اطلاع‌رسانی نشد و طرح از ابتدا به‌صورت گسترده برای بخش دولتی و خصوصی فاز به فاز اجرا گردید و حال بعد از گذشت سه سال از شروع اجرای طرح می‌توان تا حدودی نسبت به کاستی‌های طرح اظهارنظر کرد.
طرح باید به‌صورت آزمایشی در یک مدت معلوم در یک یا دو استان به صورت آزمایشی اجرا می‌شد تا نقاط ضعف آن مشخص می‌شد و مورد پایش قرار می‌گرفت و در نهایت اجرای طرح به تمامی کشور تعمیم داده می‌شد. با توجه به اینکه اجرای طرح تحول سلامت بار مالی زیادی برای اجرا دارد باید منابع مالی طرح حداقل برای یک دوره چهار ساله تامین می‌شد تا پرداخت هزینه‌ها حسب قول داده شده به طرف‌های درمانی وشرکت‌های تامین‌کننده دارو و تجهیزات پزشکی در زمان مقرر اعلام شده، به نحو احسن صورت می‌پذیرفت. متاسفانه در حال حاضر پرداخت هزینه‌ها از جیب درمانگر و شرکت‌های خصوصی تامین می‌شود.
در هیچ جای دنیا طراح و ناظر طرح و مجری طرح یک ارگان نیست. قطعا وقتی طراح که همان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است مجری طرح هم می‌باشد بعد نظارتی مطلوب نخواهد بود. بنابراین از آنجایی که ناظر خودش مجری است در پایش طرح نقاط ضعف طرح را به گونه‌ای توجیه‌پذیر می‌کند و این نکته خیلی مهم است.
از طرف دیگر با توجه به اینکه اجرای طرح به‌طور عمده در بخش دولتی صورت پذیرفته، متاسفانه انجام کارهای غیرضروری، افزایش ضریب اشغال تخت‌های بیمارستانی درآمد بیشتری را برای درمانگرهای بیمارستان در پی داشته است.اگر زیرساخت‌های طرح تحول سلامت در بیمارستان‌های اجراکننده فراهم بود و این مراکز طرح را به نحو احسن اجرا می‌کردند به گونه‌ای که شرایط عرضه و تقاضا مطلوب بیماران بود، مراجعه به بخش‌خصوصی و پرداخت مبالغ هنگفت درمان صورت نمی‌گرفت و قطعا بخش‌خصوصی همسو با طرح تحول سلامت می‌شد. اما متاسفانه برخورد طراح و ناظر طرح تحول سلامت با بخش‌خصوصی به شکل دستوری بوده و تابع واقعیت‌های بازار سلامت نیست. در چنین شرایطی فعلا بخش‌خصوصی با این طرح همسو شده است اما تضمینی برای تداوم این همسویی وجود ندارد.
یکی از ایراداتی که به طرح تحول سلامت وارد می‌شود اختصاص پول‌های کلان و بی‌برنامه به بخش درمان و مغفول ماندن بخش آموزش و پژوهش است، نظرتان دراین خصوص چیست؟
طرح تحول سلامت صرفا در راستای پیشگیری و درمان طراحی شده است و مجری‌گری طرح آموزش و پژوهش را نیز برعهده دارد. بنابراین با توجه به عدم تامین به موقع هزینه‌های طرح تحول سلامت، مدیران با ترفندهای خاص در راستای اجرای طرح تحول سلامت از بودجه‌های آموزشی و پژوهشی استفاده می‌کنند.
ارزیابی‌تان به‌عنوان فعال بخش‌خصوصی از تاثیرات برجام بر واردات دارو، مواد و تجهیزات پزشکی چگونه است؟
در دوران تحریم برخلاف شعار تحریم‌کنندگان مبنی بر عدم اعمال تحریم‌ها در بخش درمان و دارو اما شاهد بلوکه شدن تمام تجارت‌ها در این زمینه بودیم و انتقال پولی حتی در این حوزه صورت نمی‌گرفت. اما بعد از برجام و در شرایط فعلی انتقال پول از مجرای بانک‌ها به فروشندگان خارجی شروع شده که خود مستلزم شفافیت است که در بانک‌های داخلی مطلوب نیست. از طرفی در آن دوره بانک‌های داخل کشور بانکداری را با بنگاه‌داری اشتباه گرفته بودند که خود به نحو دیگری به تحریم‌ها دامن می‌زد ولی خوشبختانه در شرایط فعلی و براساس شواهد موجود بانک‌ها در حال برگشت به رسالت اصلی خود هستند.جهان صنعت
نظرشما
آخرین اخبار