بیمار باید با پزشک خود درباره تمرین بدنی و برنامه غذایی که برای او مناسب است مشورت کند.
فعالیت
بدنی بر خطر و تکامل سرطان تاثیر میگذارد و با فعال بودن میتوان خطر
سرطان را کاهش داد. از رابطههای بین فعالیت بدنی و سرطان مطلع شوید:
چاقی: چاق بودن (اضافه وزن بسیار زیاد، که تعریف آن دارا بودن شاخص توده بدنی [BMI]، یا نسبت وزن (به کیلوگرم) به مجذور قد (به متر) بدن، به میزان 30 یا بالاتر است) خطر مبتلا شدن شخص را به انواع خاصی از سرطان (از جمله سرطان پستان در زنان یائسه و سرطان روده بزرگ و سرطان رحم و سرطان کلیه و برخی از انواع سرطان مری) و مرگ او در اثر ابتلا به این سرطانها افزایش میدهد. سرطانهای دیگری که امکان دارد با چاقی مرتبط باشند شامل سرطان لوزالمعده، سرطان پروستات، سرطان تیروئید، سرطان کبد، سرطان کیسه صفرا، سرطان تخمدان، سرطان گردن رحم، میلوم متعدد و لنفوم است.
محققان
در چند مطالعه به عمل آمده نشان دادهاند بیماران سرطانی میتوانند با
انجام تمرین بدنی هوازی منظم همراه با رژیم غذایی کمکالری وزن بدن خود را
کاهش دهند و چاق نشوند. حتی اگر شخص کمتر غذا نخورد، انجام دادن تمرین بدنی
هوازی به کاهش اندک در وزن او و به کاهش قابل ملاحظه در چربی داخل شکم
(چربی خطرناکی که در عمق قسمت مرکزی بدن تشکیل میشود و با افزایش خطر چند
بیماری مرتبط است) منجر میشود. بیمار باید با پزشک خود صحبت کند که چه
تمرین بدنی و برنامه غذایی برای سابقه پزشکی او و برای اهدافی که دارد
مناسب است.
مقاومت به انسولین: انسولین هورمونی است که در لوزالمعده ساخته میشود و به
بدن کمک میکند از قند خون برای تولید انرژی استفاده کند. مقاومت به
انسولین، یعنی هنگامیکه بدن بهطور مناسب به انسولین واکنش نشان نمیدهد و
درنتیجه قند خون بالا میرود، خطر برخی از سرطانها را افزایش میدهد.
محققان نشان دادهاند تمرین بدنی مقاومت به انسولین را کاهش میدهد.
التهاب: التهاب پاسخ (واکنش) بدن به صدمات وارده و بیماری است. التهاب
درجه پایین مستمر و بیماریهای التهابی مزمن، مانند بیماری التهابی روده،
با چند نوع سرطان مرتبط هستند. ممکن است با تمرین بدنی بتوان التهاب را
کاهش داد که این امر امکان دارد خطر سرطان را کمتر کند.
عملکرد دستگاه ایمنی: محققان نشان دادهاند با انجام تمرین بدنی که از شدت
متوسطی برخوردار باشد میتوان عملکرد دستگاه ایمنی را بهبود بخشید (و بدن
از این دستگاه برای مبارزه با بیماری عفونی و سرطان استفاده میکند).
هورمونها: در افرادی که اضافه وزن داشته و فعالیت بدنی ندارند، خطر
سرطانهایی افزایش مییابد که مانند سرطان پستان و سرطان رحم، با هورمونها
کنترل میشوند. بهعنوان مثال، سطح استروژن خون در زنان یائسهای که اضافه
وزن داشته و چاق هستند بالاتر از زنان یائسه لاغرتر است. در یک آزمایش
بالینی (آزمایشهای مطالعاتی تحقیقاتی هستند که در آنها انسان شرکت دارد)،
مشخص شد در زنان یائسهای که غیرفعال بوده و اضافه وزن داشتند یا چاق بودند
و به مدت 12 ماه هفتهای 5 روز و روزی 45 دقیقه تمرین بدنی انجام
میدادند، سطح هورمون خون کاهش مییافت. اما این کاهش سطح هورمون تنها در
زنانی مشاهده شد که چربی بدنشان هم کمتر شده بود و این حاکی از آن است که
بین تمرین بدنی، سطح هورمون و چربی بدن رابطهای وجود دارد.
NCII