افزایش ساعات کاری در زنـان و افزایش بیماری‌های مزمن

 به گزارش شفا آنلاین، پژوهش‌ها بیانگر این قضیه است که ساعات کاری طولانی‌مدت در شغل و حرفه زنان ممکن است منجر به پرداختن تاوانی گزاف چون سرطان یا بیماری قلبی شود.

       بر طبق نتایج تحقیقات دانشگاه ایالتی اوهایو هفته‌های کاری که ساعات آن بیشتر از ۶۰ ساعت در روز باشد منجر به افزایش سه برابر بیماری‌هایی چون سرطان، دیابت و بیماری‌های قلبی و مشکلات قلبی و آرتروز برای زنان می‌شود. خطر مبتلا شدن به چنین بیماری‌هایی هنگامی افزایش می‌یابد که زنان مقدار ساعات کارشان را از چهل ساعت در هفته به بالاتر از ۵۰ ساعت افزایش می‌دهند. بنا بر گفته مدیریت خدمات بهداشتی و نویسنده ارشد این مطالعه که در ژورنال کار و پزشکی محیط‌زیست چاپ شده است، خانم‌ها و به‌خصوص آن دسته از زنانی که چندین شغل دارند یا شغل آن‌ها شامل مسئولیت‌های متفاوتی است، میزبان ناتوانی‌ها و بیماری‌های متفاوتی در آینده خواهند شد. مردم هیچ‌گاه به این قضیه فکر نمی‌کنند که تجربه‌های کاری زودهنگام آن‌ها باعث شود تا زمینه ایجاد چنین بیماری‌هایی را برای آن‌ها فراهم کند. زنان در ۲۰ یا ۳۰ و یا چهل‌سالگی‌شان درواقع خود را برای مشکلاتی که در آینده گریبان گیر آن‌ها می‌شوند آماده می‌کند.

        این قضیه در مورد مردان صادق نیست. مطالعات و پژوهش‌ها نشان می‌دهد که مردانی که ساعات کاری آن‌ها زیاد است بهتر می‌توانند با این قضیه کنار بیایند و مشکل چندانی برای آن‌ها ایجاد نمی‌شود. به این منظور مطالعات بر روی ۷۵۰۰ مرد در سازمان ملی جوانان انجام شد و نتیجه گرفته شد که این قضیه برای مردان مصداق ندارد.

       زنان معمولاً تمایل دارند تا سهم عمده‌ای از مسئولیت‌ها را در خانواده بر عهده گیرند و درنتیجه با فشار و استرس بیشتری در مقایسه با مردان مواجه می‌شوند. بنابراین کار کردن برای زنان کمتر از مردان رضایت‌بخش است، زیرا آن‌ها مجبورند تا بین تعهدات نسبت به خانواده و مسئولیت‌های کاری‌شان نوعی توازن برقرار کنند. کارفرمایان و ناظران دولتی بایستی در مورد افزایش این خطر آگاه باشند و معمولاً کار کردن زنان را به کمتر از چهل ساعت در روز کاهش دهند. او خاطرنشان می‌کند که شرکت‌ها معمولاً ازلحاظ فرایند کیفیتی و هزینه‌های پزشکی هنگامی‌که دارای کارمندانی سالم باشند بیشتر بهره‌‌مند می‌شوند. همچنین افزایش برنامه‌ریزی‌های قابل‌انعطافی برای کار کارکنان بهداشتی، غربال‌گری و حمایت آن‌ها در درازمدت می‌تواند شانس مبتلا شدن به این بیماری‌ها و مرگ‌ومیر ناشی از بیماری‌های مزمن را در آن‌ها کاهش دهد. همچنین پژوهشگران ارتباط بین دوره کاری بیشتر از ۳۲ سال را با بروز این بیماری‌های مزمن آنالیز کردند.

       تحقیقات قبلی ارتباط بین افزایش ساعات کاری و مواجه‌شدن با استرس و خستگی بیشتر و خواب کمتر و مشکلات گوارشی و درنهایت صدمات بیشتر را برای زنان به همراه داشت. اما قبل از این مطالعه تلاش‌ها برای درک و فهمیدن ارتباط بین افزایش ساعات کاری و بیماری‌های مزمن به نتایج متناقضی رسیده بود، عمدتاً به این علت که معمولاً به دست آوردن داده‌های درازمدت درباره الگوهای کاری و سلامت کار مشکلی است. این مطالعه از داده‌های «تحقیق طولی ملی جوانان ۱۹۷۹» به دست آمد که به‌وسیله سازمان ملی جوانان و مرکز ایالتی منابع انسانی اوهایو اجرا شد و به‌وسیله دفتر آمار ایالات‌متحده آمریکا پشتیبانی مالی شد. برای انجام این مطالعه ۱۲۰۰۰ مصاحبه نیاز بود که این مصاحبه‌ها روی آمریکاییانی که متولد ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۴ بودند انجام گرفت. نویسندگان این گزارش داده‌های مربوط شرکت‌کنندگان در تحقیق را بررسی کردند که در سال ۱۹۹۸ هنگام شروع مصاحبه‌ها- که از جمله شامل سوالاتی درباره وضعیت سلامت و بیماری مزمن بود- دست‌کم چهل سال داشتند. آن‌ها میانگین ساعات کاری را در افرادی که بیش از ۳۲ سال کارکرده بودند، محاسبه کردند و سپس احتمال بروز بیماری‌هایی چون فشارخون بالا و سرطان و بیماری‌های قلبی و بیماری‌های مزمن ریوی شامل برونشیت، آمفیزم، آسم و فشارخون بالا را برحسب جنسیت موردبررسی قراردادند. اقلیتی از کارگران در این مطالعه کمتر از چهل ساعت در هفته کار می‌کردند و در حدود ۶۵ درصد از افراد بین ۴۱ تا ۵۰ ساعت در هفته مشغول به کار بودند.۱۳ درصد میانگین ساعات کاری حدود ۵۱ تا ۶۰ ساعت داشتند و ۳ درصد معدل ساعت کاری آن‌ها بیشتر از ۶۰ ساعت بود. نتایج برای خانم‌ها واقعاً تکان‌دهنده بود.

        نویسنده ارشد گزارش در این خصوص می‌گوید: «آنالیزها نشان می‌دهند که ارتباط شفاف و قوی بین افزایش ساعات کاری و بروز بیماری‌هایی چون سرطان، آرتریت و بیماری‌های قلبی وجود دارد. مردانی که ساعات زیادی را کار می‌کنند بیشتر به بیماری‌هایی چون آرتروز دچار می‌شوند ولی احتمال بروز سایر بیماری‌های مزمن چون ناراحتی قلبی یا سرطان در آن‌ها به خاطر افزایش ساعات کاری وجود ندارد.» این مسئله در مورد مردانی که ساعات کاری آن‌ها بین ۴۱ تا ۵۰ ساعت در هفته است بیشتر با بروز بیماری‌هایی چون بیماری‌های قلبی و ریوی و افسردگی همراه است.

 ازآنجایی‌که داده‌های اطلاعاتی بین سن ۴۰ تا 50‌سالگی گزارش شده است، این مطالعه فقط مربوط به بروز چنین بیماری‌هایی است و به موارد دیگر چون طول مدت زندگی و ارتباط آن با افزایش ساعات کاری مربوط نمی‌شود. ظهور زودرس بیماری‌های قلبی نه‌تنها باعث کاهش امید به زندگی در فرد می‌شود، بلکه در درازمدت منجر به افزایش هزینه‌های پزشکی برای او نیز خواهند شد. یکی از محدودیت‌های پژوهش فوق درواقع در این قضیه است که تنها به افزایش ساعات کاری محدود می‌شود و شامل حال افرادی که به‌طور مداوم کار می‌کنند و آن‌هایی که شغل آن‌ها در ابتدا شامل ساعات طولانی کار کردن بوده است، ولی بعد خودشان را با وقت بیشتر آزاد بیشتری مواجه می‌بینند نمی‌شود.
MNT