انواع چندگانه نواقص مادرزادی رمز گشایی شد

به گزارش شفا آنلاین،   این موفقیت عظیم که بوسیله دانشمندان انستیتو Victor Chang محقق شده، نشان می‌دهد که استرس سلولار می‌تواند کلید درک این سوال باشد که چرا بسیاری از کودکان با نواقص قلبی، مهره‌ای و کلیوی متولد می‌شوند.

       بیماری‌های قلبی دوران کودکی، که حدود یک درصد نوزادان را متاثر می‌کند، شایع‌ترین فرم نواقص مادرزادی در دنیا است. اما علیرغم شیوع آن، جای تعجب دارد که علل ژنتیکی و محیطی آن ناشناخته مانده است.

       محققان در این مطالعه تحقیقاتی اثرات کوتاه‌مدت کمبود اکسیژن را بر رشد قلب در دوران جنینی بررسی کرده‌اند. آنها می‌گویند، بدیهی است که می‌دانیم دخانیات یک خطر بزرگ برای سلامت نوزاد متولد نشده است، اما کمبود اکسیژن در جنین می‌تواند دلایل زیادی داشته باشد، مثلا در اثر داروهای مصرفی، فشار خون بالا، زندگی در ارتفاع بالا و داشتن بند ناف درهم و همچنین مونوکسید کربن ایجاد شود.

       با استفاده از مدل موشی، این محققان سطح اکسیژن را داخل یک محفظه، از سطح نرمال 21 درصد به 5/5 درصد رسانده و به مدت 8 ساعت در همان وضعیت نگاه داشتند.

       محققان برای نخستین‌بار دریافتند که سطوح کاهش یافته اکسیژن به قلب در حال رشد آسیب می‌رساند. انواع نواقص قلبی که به وجود آمدند، همانی بودند که اغلب در انسان‌ها نیز دیده می‌شوند. مهم‌تر آنکه، محققان به بررسی این موضوع پرداختند که چگونه اکسیژن کم می‌تواند به قلب در حال تشکیل آسیب برساند.

       محققان در مطالعات خود دریافتند که اکسیژن کاهش یافته باعث تحریک پاسخ استرسی در سلول‌های امبریونیک می‌شود. این سلول‌ها برای رهایی از استرس وارد شده، ساخت پروتئین را متوقف می‌کنند. به این ترتیب، آن پروتئین‌هایی که برای ساخت قلب حیاتی هستند، دیگر در دسترس قرار نمی‌گیرند و قلب نمی‌تواند به درستی تکامل یابد.

       نکته مهم آنکه، کمبود اکسیژن تنها محرک این استرس سلولی نیست. عوامل متعددی می‌توانند مسبب این وضعیت باشند، مانند عفونت‌های ویروسی، افزایش دمای بدن، قند خون بالا، تغذیه ناکافی و آلودگی محیطی.

       محققان معتقدند، این استرس سلولی می‌تواند کلید بسیاری از نواقص مادرزادی باشد و نه فقط نواقص قلبی. حال، آنها قویا به این موضوع مشکوک هستند که این عامل، مکانیسم زمینه‌ای دیگر انواع مختلف نواقص مادرزادی را، مانند نواقص مهره‌ای، کلیوی و موارد دیگر هم تشکیل می‌دهد.

       نکته جالب آنکه، این پاسخ استرس سلولی صدها میلیون سال است که استفاده می‌شود، اما به تازگی کشف شده که می‌تواند به ارگان‌هایی همچون قلب آسیب رسانده و اجازه نمی‌دهد که به درستی تکامل یابند.