کم‌تحـرکی مهـم‌تـرین علـت نـابینـایی بیمـاران دیـابتـی

به گزارش شفا آنلاین،رتینوپاتی دیابتی، شایع‌ترین بیماری چشمی مبتلایان به دیابت است. در بیماری رتینوپاتی، رگ‌های خونی غیر طبیعی جدیدی روی پرده شبکیه رشد می‌کنند و باعث کاهش بینایی یا نابینایی کامل می‌شوند. شبکیه (رتین) در قسمت انتهای کره چشم قرار دارد. نور وارد شده به چشم باعث تشکیل تصویر روی شبکیه می‌شود. تصویر ایجادشده روی شبکیه به علایم عصبی تبدیل می‌شود و علایم به وسیله اعصاب بینایی به مغز ارسال می‌شوند.

دیابت باعث آسیب به شبکیه (رتین) و ایجاد رتینوپاتی می‌شود. رتینوپاتی دیابتی در موارد شدید منجر به نابینایی بیمار می‌شود. دیابت، علت اصلی نابینایی در بیماران مبتلا به دیابت بین سنین 20 تا 74 محسوب می‌شود. مطالعات جدید نشان می‌دهد عدم فعالیت رابطه مستقیمی با شدت رتینوپاتی دارد. براساس نتایج این مطالعه هر 60 دقیقه فعالیت بدنی در روز، احتمال رتینوپاتی را 16 درصد کاهش می‌دهد. سبک زندگی و میزان فعالیت در کنترل دیابت و بیماری‌های قلبی ناشی از آن، انکار ناپذیر است. دیابت به علت ناتوانی بدن در تولید یا مصرف انسولین به‌وجود می‌آید. دیابت به دو نوع 1 و 2 تقسیم می‌شود.

        دیابت نوع 1: که معمولا از کودکی آغاز می‌شود، بر اثر کمبود تولید انسولین در بدن به‌وجود می‌آید و کنترل آن تنها با مدیریت روزانه انسولین میسر است. این نوع از دیابت قابل پیشگیری نیست و به بیمار توصیه می‌شود که مدارا کند. علایم آن شامل دفع بیش از حد ادرار، احساس تشنگی و گرسنگی مکرر، کاهش وزن، تغییرات بینایی و خستگی است.

        دیابت نوع 2 : این شکل از دیابت که 90 درصد مبتلایان را به خود اختصاص می‌دهد، به دلیل شیوه نادرست زندگی به‌وجود می‌آید و معمولا ناشی از عدم تحرک و اضافه وزن است. تا سال‌ها پیش این نوع دیابت فقط در بزرگسالان دیده می‌شد ولی در حال حاضر شیوع آن به کودکان نیز رسیده است.