شغل خبرنگاری به معنی سر و کار داشتن با اخباری است که گاه ماهیت ناخوشایند دارند، به ویژه در مورد خبرنگاران حوادث این امر صادق است. سر وکار داشتن با درد و رنج مردم، حوادث فردی، رویدادهای احیاناً ناخوشایند اجتماعی، مشکلات مردم، مسائل مملکتی همگی منجر به افزایش فشار روانی در خبرنگاران می‌شود.
هریک از مشاغل ویژگیهایی دارد. خوبی ها و نارسایی‌هایی در آنها دیده
می‌شود. برای برخی یک شغل تنها ممر عایدی است در حالی که همان شغل برای دیگری فی
نفسه هدف است و از داشتن آن شغل یا انجام آن کار لذت می‌برد.
حرفه خبرنگاری هم
چنین است. برای برخی وسیله معاش اما برای اکثریت نوعی اشتغال مطلوب و پرهیجان است.
به درستی معلوم نیست که نخستین خبرنگار جهان چه کسی بوده است اما قاعدتاً به مفهوم
امروزی آن نخستین کسی که خبرها را به صورت مکتوب به اطلاع دیگران می‌رسانده است
خبرنگار به معنای امروزی آن بوده است.
وقایع‌نگاران در دربار پادشاهان رویدادهای
مهم و جنگ ها را ثبت می‌کرده‌اند. شاید آنان و تاریخ‌نگاران را بتوان نخستین
خبرنگاران دانست. مفهوم خبرنگاری ارتباط نزدیک با رسانه‌های چاپی دارد. در واقع به
دنبال اختراع چاپ روزنامه‌ها نیز از قرن شانزدهم میلادی پا به عرصه گذاشتند و
مأمورانی داشتند که خبرها را گردآوری می‌کردند.
بدیهی است روش کسب خبر در ابتداء کُند و در بهترین شرایط در حد سرعت لکوموتیوهای بخاری میانه قرن نوزدهم بود اما به دنبال اختراع تلگراف، خبرنگاران توانستند اخبار را با سرعت خیلی بیشتر، از راههای دور به روزنامه خود ارسال کنند. اطلاعات و اخبار به عموم مردم تصوری از جهانی که در آن زندگی می‌کنند داد. پیش از آن مردم محصور در دنیای کوچک اطراف خود بودند و جهان آنان را روستا یا شهر یا حداکثر کشوری که در آن می‌زیستند تشکیل می‌داد. روزنامه‌ها و خبرنگاران آنان را با جهان دور و کشورهای بیگانه و افکار نوین آشنا کردند. اگر پیش از آن یک فرد برای آشنایی با جهان می‌باید دل از خانه و کاشانه بردارد و جهانگردی را پیشه کند، پس از رواج روزنامه‌ها همه کس توانست در خانه خود به جهانگردی و سیر آفاق و انفس بپردازد.
با تلاش خبرنگاران به تدریج برای مردم روشن شد که در همان شهر و محله
آنان نیز رویدادهایی در جریان است که تاکنون از آنها بیخبر بوده‌اند.
موضوعات سیاسی، آسیب‌های اجتماعی، روش هایی برای تندرستی، مسائل اقتصادی، همه برای عموم مردم جذابیت پیدا کرد. روزنامه‌ها به تدریج نقش عمده‌ای در شکل دادن به افکار عمومی برعهده گرفتند. در واقع روزنامه‌ها نه تنها افکار عمومی را منعکس می‌کردند بلکه خود مروّج دیدگاه های ویژه‌ای بودند که برخی افراد را جلب می‌کرد و در نتیجه تبدیل به ارگان عقاید متفاوتی شدند که در پویایی اجتماعی نقش عمده‌ای بر عهده گرفت.
به این ترتیب دولت ها و احزاب ترغیب شدند با استفاده از روزنامه‌ها و جهت دادن به اطلاعات بر افکار تأثیر بگذارند. خبرنگاران برای تهیه خبر با خطر هم روبرو بودند. به ویژه خبرنگارانی که از جنگ ها یا بلایای طبیعی یا ساخته دست بشر خبر تهیه می‌کردند یا به دنبال پی‌گیری موضوعات جنایی بودند با مخاطرات فراوان جسمی و روانی روبرو می‌شدند.
