وی افزود: در حوزه تشخیص تومورهای نورواندروکرین، شاهد تغییراتی در تشخیص تکمیلی هستیم که به انجام آزمایش های جدید اندازه گیری مواد مترشحه از این تومورها مربوط می شود و دیگر اینکه تشخیص های ایمنو ایزوشیمی هم پیشرفتهای خوبی داشته است.
به گفته قوام نصیری، در زمینه درمان این تومورها نیز گام های رو به جلو برداشته شده و داروهای جدیدی تولید شده است و به ویژه درمواردی که ضایعه، پیشرفته کرده باشد مثلا فقط در یک ارگان بدن نباشد ولی متاستاز داده باشد، مورد استفاده قرار می گیرد.
فوق تخصص انکولوژی (سرطان شناسی) به استفاده از دستگاه های 'پت اسکن' در تشخیص سرطان های مختلف اشاره کرد و گفت: امروزه الان بحث استفاده از 'پت' PET در مراکز پیشرفته درمانی دنیا مطرح است که خوشبختانه این دستگاه در تهران نیز مثل مراکز خارج ازایران و حتی مراکز اروپا وجود دارد و درمورد تومورهای نورواندروکرین، آزمایش های اندازه گیری مواد مترشحه تومور در خون به وسیله دستگاه 'پت' قابل انجام است
'پت اسکن' روشی نوین است که در علوم تشخیصی در فیزیک پزشکی به ویژه پزشکی هسته ای کاربرد دارد.
استفاده از این دستگاه، امکانات بی نظیری در اختیار پزشکان قرار می دهد که
از جمله آن می توان به ارائه تصویر از عملکرد (function) بخش های مختلف بدن
و امکان دستیابی به اطلاعات متابولیکی و شیمیایی بدن، امکان تشخیص نواحی
سرطانی و بدخیم در بافت های سلولی، امکان تشخیص و ردیابی ناهنجاری هادر
فعالیت های سلولی پیش از آنکه تغییراتی در آناتومی اعضا بصورت محسوس، ایجاد
کند اشاره کرد.
به گفته قوام نصیری، به لحاظ درمان هم تمام داروها و امکانات درمان تومورهای نورواندوکرین در کشور وجود دارد.
وی تصریح کرد: البته در ایران نیز مانند جاهای دیگر دنیا، اختلاف هایی بر سر طبقه بندی این تومورها به لحاظ آسیب شناسی و استفاده از آن در کلینیک وجود دارد و برخی متخصصان، تومورهای نورواندوکرین را خوش خیم می دانند و برخی دیگر آن را در ردیف تومورهای بدخیم و پیشرفته و یا متوسط قرار می دهند.
تومور نورواندوکرین (Neuroendocrine Tumor ) درسلول هایی تشکیل می شود که در پاسخ به علامت یا سیگنال دریافتی از سیستم عصبی، هورمون ترشح می کنند.
از جمله نمونه های تومور های نورواندوکرین می توان به تومورهای
کارسینویید (شبیه سرطان)، تومور های سلول جزیره ای، کارسینوم های مدولار
تیروئید، فئوکروموسیتوم ها، و کارسینوم های نورواندوکرین پوست (سرطان سلول
مرکل) اشاره کرد.
براساس شواهد موجود، ممکن است این تومورها مقادیر بیشتر از نرمال هورمون
ترشح کنند و امکان دارد این امر باعث بروز علائم متفاوتی شود.
