به گزارش شفاآنلاین، دکتر حاج میر اسماعیل رییس دانشگاه علوم پزشکی ایران در این نامه آورده است: جناب آقای بهمن کیارستمی! با سلام؛ پیام گلایه آمیز شما خطاب به وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی را مطالعه کردم و به دلیل مسئولیتی که در حوزه بهداشت و درمان دارم، ذکر چند نکته را لازم دیدم.
وی در این نامه با اشاره به هجمه ای که بعد از فوت مرحوم کیارستمی بر جامعه پزشکی وارد شده آورده است: طی چند روز گذشته از سوی برخی از هنرمندان با ادبیاتی ناصواب، جامعه پزشکی کشور مورد خطاب قرار گرفته است؛ همکارانم این رفتار ناپسند را به دلیل غم بزرگی می دانند که از درگذشت نه تنها یک کارگردان که استادی یگانه بر شانه های جامعه فرهنگی کشور سنگینی می کند.
دکتر حاج میر اسماعیل در ادامه نامه به فرزند مرحوم کیارستمی پیشنهاد می کند: سخنان تیم تخصصی رسیدگی به پرونده درمانی مرحوم کیارستمی را تنها از زبان خودشان بشنوید و نظرات خود را هم با آنها در میان بگذارید.
رییس دانشگاه علوم پزشکی ایران نامه خود به بهمن کیارستمی را این گونه ادامه می دهد: ای کاش دلیل نوشتن یادداشت تان، اعتراض به اظهار نظر وزیر ارشاد درباره یک پرونده پزشکی بود؛ اما در هر صورت خوب است بدانید موضوع درمان مردم کشور نه یک فیلم است؛ نه پایانی دارد و نه تماشاچی می خواهد اما مصلحان و منتقدان مطلع، همیشه راهنمای جامعه پزشکی بوده و خواهند بود و ملت شریف ایران، بهترین قاضی این عرصه هستند.
وی همچنین به جمله «به همراهی شما در روند درمان چشم امید نداشتیم» در پیام فرزند عباس کیارستمی به وزیر ارشاد اشاره می کند و می نویسد: نمی دانم منظورتان باز هم وزیر ارشاد است یا پزشکان معالج؛ آنچه مهم است این است که مردم باور دارند و هر روز شاهد هستند بار اصلی سلامت هموطنان بر دوش جامعه پزشکی کشور است اما حفظ آبروی نظام پزشکی کشور هیچ گاه بر سلامت مردم ترجیح داده نشده است.
دکتر حاج میر اسماعیل در بخش دیگری از این نامه با انتقاد از لحن تند پیام بهمن کیارستمی می نویسد: طی مدتی که مرحوم کیارستمی در بیمارستان بستری بودند، پزشکان، پرستاران و کادر درمانی با توجه به علاقه ای که به ایشان داشتند، بدون هیچ انگیزه شخصی، خدمات فراوان و ارزشمندی به پدر شما ارائه کردند و پس از آن حادثه تلخ، چون فرزندی در غم از دست دادن ایشان اشک ریختند؛ جا داشت حداقل از آنها تشکر می کردید به جای آن که نمک بر زخم شان بپاشید. اینجانب فقط بیش از سی بار معاون درمان دانشگاه را مأمور رسیدگی و بررسی سیر درمان آن استاد ارجمند کردم.
وی در ادامه با اشاره به علاقه شخصی وزیر بهداشت به مرحوم کیارستمی افزوده است: وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نیز در همین زمره بودند. از نگاه شما کسی که در کشور، منطقه و مراکز معتبر بین المللی، فردی شناخته شده و دارای بالاترین مدارج علمی است، چه نیازی به چند عیادت از بیمار یا بیماران دارد آنگونه که متوهمین آنرا تمایل به گرفتن عکس یادگاری می پنداشتند؟! دکتر هاشمی همانطور که به مناطق محروم سرکشی کرده، از مراکز درمانی بازدید می کنند و از نحوه درمان هموطنان در گوشه و کنار کشور مطلع می شوند، بر اساس احترام و علائق شخصی خود به عیادت مرحوم کیارستمی هم رفتند و روند درمان آن استاد فقید را شخصا پیگیری کردند. خوب است نگاهی بیندازید به هجمه هایی که آن روزها به این دیدارها می شد و هزینه هایی که پرداخت شد.
رییس دانشگاه علوم پزشکی ایران همچنین در این نامه با اشاره به دیدارهای آخر وزیر بهداشت و مرحوم کیارستمی می نویسد: به یقین دیدارتان همراه جناب صمدیان با وزیر بهداشت را در دفتر ایشان به خاطر دارید. همان موقع که درخواست حضور پزشکی از فرانسه را بر بالین پدر داشتید و دکتر هاشمی شخصا این موضوع را پیگیری کردند و برای بار دوم با سفر استاد به فرانسه مخالفت کردند.
دکتر حاج میر اسماعیل در ادامه تاکید می کند که انتقال مرحوم کیارستمی به خارج از کشور اشتباه بود و می نویسد: ما همچنان باور داریم اگر مرحوم کیارستمی در ایران می ماندند، مانند بسیاری از بیمارانی که چنین سیر درمانی را طی می کنند و گاهی اوقات هم عارضه ای برایشان پیش می آید و رفع می گردد، به سلامت از بیمارستان مرخص می شدند. شما اما تصمیم متفاوتی گرفتید، پس تبعاتش را نیز بپذیرید و انگشت اتهام را به سوی دیگران نگیرید. البته آن چه در فرانسه اتفاق افتاده و این که مرحوم کیارستمی در چه مرکز درمانی و با چه امکاناتی بستری شده اند، حتما در کمیته تخصصی بررسی و اعلام خواهد شد.
دکتر حاج میر اسماعیل در پایان نامه خود به یکسان بودن حقوق همه بیماران برای وزارت بهداشت تاکید می کند و می نویسد: دکتر هاشمی طی سه سال گذشته اثبات کرده اند در مورد سلامت مردم با هیچ کس رودربایستی ندارند؛ وقتی هم بررسی دقیق پرونده درمانی مرحوم کیارستمی را خواستند، به همکارانشان گوشزد کردند، موضوع باید به دقت بررسی شود و نتیجه همان گونه که بوده اعلام شود و نه آن گونه که به زعم برخی افراد، به مصلحت است. امروز حتی شخص وزیر هم منتظر نظر کارشناسی تیم بررسی کننده است؛ پس تا اعلام نتیجه بررسی، صبوری کنید و از قضاوت های عجولانه و غیر کارشناسی بپرهیزید.
