در این مطالعات پژوهشگران دریافتند زمانی که سلول های سرطان مغز نوع گلیوما با استفاده از داروی موسوم به etomoxir مورد درمان قرار می گیرند، به دلیل این که این دارو امکان دسترسی سلول های تومور مغزی به اسید های چرب را محدود می کند، روند تکثیر سلول های سرطانی مختل شده و کاهش بسیار زیادی در رشد این تومورها مشاهده می شود.
به باور کارشناسان این کشف جدید می تواند دیگاهی منحصر به فرد نسبت به ساختار زیستی سرطان مغز در اختیار پژوهشگران قرار دهد که موجب درک بهتر رفتارهای تومورهای مغزی و بهبود روش های درمانی در بیماران مبتلا به سرطان مغز خواهد شد.
در همین رابطه الیزابت استول ، سرپرست این تیم تحقیقاتی اعلام کرد: در حال حاضر بیماران مبتلا به مالیگنانت گلیوما که نوعی تومور مغزی بسیار خطرناک محسوب می شود، روش های درمانی بسیار ضعیفی را دریافت می کنند که این موضوع نیازمند بازنگری و بهبود جهت افزایش شانس زنده ماندن این افراد است.
در این مطالعات پژوهشگران از سلول های سرطانی که در حین جراحی های مغز توسط پزشکان از بدن بیماران مبتلا به سرطان خارج شده بود استفاده کرده و با رضایت این افراد، سلول های فوق را مورد تجزیه و تحلیل و مطالعات آزمایشگاهی قرار دادند. به موازات این مطالعات همچنین آزمایش هایی روی موش های آزمایشگاهی نیز انجام شد.
در این مطالعات پژوهشگران دریافتند زمانی که سلول های سرطان مغز نوع گلیوما با استفاده از داروی موسوم به etomoxir مورد درمان قرار می گیرند، به دلیل این که این دارو امکان دسترسی سلول های تومور مغزی به اسید های چرب را محدود می کند، روند تکثیر سلول های سرطانی مختل شده و کاهش بسیار زیادی در رشد این تومورها مشاهده می شود.
