مصرف
غذا میتواند بر ساعت درونی بدن، به خصوص در اعضایی نظیر کبد و روده،
تاثیر گذارد، درحالیکه ساعت مرکزی بدن هم از طریق چرخه تاریکی/روشنی تنظیم
میشود که آن هم میتواند تحت تاثیر زمان مصرف غذا باشد.
تعدادی
از مطالعات نشان دادهاند که افراد دارای شیفت کاری با افزایش خطر ابتلا
به شماری از بیماریها نظیر سرطان، بیماری قلبی - عروقی و نشانگان متابولیک
روبهرو هستند. شیفت کاری موجب بروز تغییر در الگوی رژیم غذایی میشود.
سفرهای
متعدد کاری هم موجب بروز اختلافات فاحشی بین ساعت درونی بدن و ساعت
اجتماعی میشود که این اختلاف با افزایش خطر ابتلا به بیماریهایی نظیر
چاقی و نشانگان متابولیک همراه است، در حالیکه مدت زمان کوتاه خواب هم با
افزایش وزن همراه است.
همچنین
مطالعه تاثیر الگوهای نامنظم غذایی نشان میدهد که توجه به نوع غذای مصرفی
فرد هم اهمیت دارد. برخی از مطالعات به رابطه بین نظم غذایی و انتخاب نوع
غذا پی بردهاند، به عنوان مثال، یکی از گزینههای اشتباه غذایی، نخوردن
صبحانه است.
محققان
هشدار میدهند تغییر مداوم در زمان غذا خوردن موجب اختلال در ریتم
شبانهروزی بدن شده و در نتیجه بر میزان اشتها، روند هضم غذا و فرآیندهای
متابولیکی بدن تاثیر میگذارد. به مرور زمان این عدم تعادل باعث تغییرات
متابولیکی شده که منجر به چاقی، بیماری قلبی و سرطان میشود.