تاثیر داروی ضددیابت در کاهش خطر عوارض قلبی‌عروقی و کلیوی

       این مقاله که در نشریه New England Journa- of Medicine به چاپ رسیده، به انتشار یافته‌های این کارآزمایی جهانی با نام LEADER پرداخته است. این مطالعه بین‌المللی که در بیش از 700 موسسه از 32 کشور انجام شده، برای نخستین بار است که نشان داده داروی لیراگلوتاید مزایای بسیاری برای بیماران دارد و اثرات منحصربه فردش آنها را متمایز کرده است. درو اقع، لیراگلوتاید نخستین داروی ضددیابت است که مزایای گسترده‌ای برای بیماری‌های قلبی‌عروقی داشته و پیشنهاد می‌کند که داروی مذکور دارای نقش مهمی در درمان آترواسکلروز دارد.

       در مطالعه LEADER که یک کارآزمایی دوسو کور تصادفی شده و با حضور 9340 بزرگسال مبتلا به دیابت نوع 2 و در معرض خطر زیاد برای بیماری قلبی است، نیمی از بیماران تحت درمان با لیراگلوتاید قرار گرفتند و نیمی دیگر با، دارونما. البته دارونما در این مطالعه، همان داروهای رایج ضددیابت بود که بیماران برای کاهش قند خون استفاده می‌کردند. این مطالعه، بیش از 3 سال به طول انجامیده و درنهایت، لیراگلوتاید با موارد زیر در ارتباط بود:
        13 درصد کاهش خطر کلی ابتلا به حمله قلبی یا استروک یا مرگ در اثر علل قلبی‌عروقی.
        22 درصد کاهش در مورتالیتی ناشی از قلبی‌عروقی
        15 درصد خطر مرگ در اثر هر عاملی
        22 درصد کاهش خطر در بروز بیماری پیشرفته کلیوی.

       با توجه به موارد فوق، این دارو می‌تواند به بحث‌های زیادی که حول دیابت دور می‌زند، مهر پایان زند. تا به امروز، بیماران دیابتی دارو مصرف می‌کردند تا قند خونشان کاهش یابد. حال با نتایج به دست آمده، می‌توان گفت لیراگلوتاید ممکن است بدترین مسائل مربوط به دیابت پیشگیری کرده یا روند بدتر شدن آنها را به تاخیر اندازند.

       سال گذشته، محققان داروی ضددیابت دیگری را با نام امپاگلیفلوزین empagliflozi- گزارش کردند که توانسته مرگ ناشی از حوادث قلبی‌عروقی را کاهش دهد، اما بعضی از داده‌های به دست آمده از کارآزمایی بالینی آن نامشخص هستند. امپاگلیفلوزین فقط تاثیر مارژینال بر کاهش خطر حمله قلبی نشان داده و روی استروک تاثیری نداشته است. این دارو، نوعی مهارکننده SGLT-2 است که با اثر بر کلیه‌ها، دفع قند را افزایش می‌دهد.

لیراگلوتاید یک آگونیست GLP-1 است و در پانکراس، ترشح انسولین را تحریک کرده و تولید هورمون ضدانسولین (گلوکاگون) را کاهش می‌دهد. لیراگلوتاید همچنین با اثر بر مغز، با کاهش اشتها و افزایش احساس سیری، کمک می‌کند تا وزن بیمار کنترل شود.

سوال بعدی که پیش روی دانشمندان است، این است که آیا می‌توان این دو دارو را با هم ترکیب کرد تا به بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 پیشرفته که در معرض خطر شدید عوارض قلبی‌عروقی هستند، کمک بیشتری کرد؟سپید