المپیک درتسخیر ابرمیکروب‌ها

به گزارش شفا آنلاین،  این یافته‌ها از دو بررسی منتشرنشده دانشگاهی، باعث نگرانی درباره وضعیت بهداشتی نقاط بسیار پرطرفدار توریستی است و نشان می‌دهد ابرمیکروب‌ها به جز محل معمول‌شان در بیمارستان در سایر نقاط هم آلودگی ایجاد کرده‌اند. همچنین این نگرانی به وجود آمده است که آبراهه‌های آلوده با فاضلاب در ریو غیرایمن باشند.

       یک بررسی که در اواخر سال ۲۰۱۴ منتشر شد نشان‌دهنده وجود باکتری‌ها مقاوم به داروها – که مراکز کنترل و پیشگیری بیماری‌های آمریکا (سی‌دی‌سی) آن را تهدیدی اضطراری برای بهداشت عمومی می‌شمارند- در یکی از سواحل خلیج گوانابارا بود. این خلیج محل برگزاری مسابقات موج‌سواری در بازی‌های المپیک خواهد بود.

       نخستین بررسی که در ماه سپتامبر گذشته وسیله دانشمندان در گردهمایی بین‌علمی عوامل ضدمیکروبی و شیمی‌درمانی در سان‌دیه‌گو در کالیفرنیا بازبینی شد، نشان‌دهنده وجود ابرمیکروب‌ها در پنج ساحل پرطرفدار در ریو بود، از جمله ساحل کوپاکابانا در کنار اقیانوس که محل برگزاری مسابقات شنای آب آزاد و سه‌گانه است.

       چهار ساحل دیگر ایپنما، لبلون، بوتافوگو و فلامنگو هستند. این ابرمیکروب‌ها می‌توانند باعث عفونت‌های ادراری، تنفسی و خونی صعب‌العلاج و نیز مننژیت شوند. سی‌دی‌سی می‌گوید: این بررسی نشان می‌دهند که این باکتری‌ها در مرگ تا نیمی از بیماران دچار عفونت دخیل هستند.

       دومین بررسی جدید که به‌وسیله آزمایشگاه بنیاد ازوالدو کروز دولت فدرال برزیل انجام شده است و در ماه آینده به‌وسیله جامعه میکروب‌شناسی آمریکا منتشر خواهد شد، نشان داد که ژن‌های ابرمیکروب‌ها در دریاچه رودریگو دو فریتاس در قلب ریودوژانیرو و در رودخانه‌ای به خلیج گوانابارا تخلیه می‌شود، وجود دارند.

       مواد زائد بسیاری از بیمارستان‌ها به‌علاوه صدها هزار خانه مسکونی به درون آب‌های جاری ناشی از توفان، رودخانه‌ها و نهرهایی که از درون ریودوژانیرو می‌گذرند وارد می‌شوند و این امکان را ایجاد کرده‌اند که ابرمیکروب‌ها در سال‌های اخیر به فراتر از بیمارستان‌های شهر گسترش یابند.

       رناتا پیکائو، استاد دانشگاه فدرال ریو و سرپرست نخستین پژوهش گفت: این آلودگی ساحل‌های مشهور ریو نتیجه فقدان امکانات پایه دفع فاضلاب در یک ناحیه کلان‌شهری ۱۲ میلیون نفری است. پیکائو در آزمایشگاهش در شمال ریو که خودش به‌وسیله دنباله‌ای از خلیج گوانابارا احاطه می‌شود، گفت: «این باکتری‌ها نباید در این آب‌ها حاضر باشند. آن‌ها نباید در دریا وجود داشته باشند.»

       قرار بود که پاک کردن آبراهه‌های شهر ریو یکی از بزرگ‌ترین میراث‌های بازی‌ها باشد و وعده بزرگی بود که برای برنده شدن میزبانی نخستین المپیک آمریکای جنوبی داده شد. اما اقدامات برای رسیدن به این هدف به شکستی شرم‌آور انجامید و ورزشکاران از بوی تعفن فاضلاب ناراحت هستند و از خرده‌ریزهایی که در خلیج گوانابارا به قایق‌ها می‌خورند و به آن می‌چسبند و خطری بالقوه برای مسابقات منصفانه هستند، شکایت دارند.

وضعیت بدتر می‌شود
       بررسی پیکائو که در دانشگاه فدرال ریو مورد بازبینی درونی قرار گرفته است، نمونه‌های گرفته‌شده در فاصله سپتامبر ۲۰۱۳ و سپتامبر ۲۰۱۴ را تجزیه‌وتحلیل کردند. پژوهشگران در این بررسی با استفاده از ۱۰ نمونه گرفته‌شده از پنج محل ساحلی دریافتند که ابرباکتری‌ها بیش از همه در ساحل بوتافوگو حضور دارند که همه نمونه‌های به‌دست‌آمده از آن مثبت بودند. ساحل فلامنگو که تماشاگران برای دیدن رقابت‌های قایقرانان المپیک برای کسب مدال‌ها در آن گرد می‌آیند در ۹۰ درصد نمونه‌ها حاوی ابرباکتری بود. ده درصد از نمونه‌ها از ساحل کوپاکابانا هم مثبت بودند. نمونه‌ها از ساحل‌های ایپانما و لبلون، محبوب‌ترین ساحل‌ها برای توریست‌ها، به ترتیب در ۵۰ و ۶۰ درصد موارد از لحاظ ابرمیکروب‌ها مثبت بودند.

       بررسی ازوالدو کروز بر روی دریاچه المپیک که مورد بازبینی همتراز قرار گرفته است، بر اساس نمونه‌های به‌دست‌آمده در سال ۲۰۱۳ است. درحالی‌که در هر دو بررسی نمونه‌های آب به‌دست‌آمده از سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ استفاده شده بودند، پیکائو و سایر کارشناسان می‌گویند: آنان شاهد هیچ پیشرفتی در بازسازی زیربنای دفع فاضلاب که وضعیت را بهبود بخشد، نبوده‌اند.

       والری هاروود، کارشناس باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک در دانشگاه فلوریدای جنوبی که در این بررسی‌ها شرکت نداشت، گفت: ممکن است وضعیت از این هم بدتر شود، چراکه ژن‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک در ابرمیکروب‌ها به‌طور طبیعی به سایر میکروب‌ها منتقل می‌شوند.

        این آلودگی پلیس فدرال و دادستانان را برانگیخته است تا به تحقیق دراین‌باره بپردازند که آیا آب و فاضلاب ریو به نام سیدا با دروغ گفتن درباره میزان فاضلابی که تصفیه می‌کند، مرتکب جرائم زیست‌محیطی شده است یا نه. بازپرسان در حال تحقیق دراین‌باره هستند که میلیاردها دلاری که از اوایل دهه ۱۹۹۰ برای بهبود خدمات فاضلاب و پاک کردن خلیج گوانابارا اختصاص یافته است، به کجا رفته است.

       شرکت سیدا هر ارتکاب خطایی را انکار می‌کند. این شرکت اعلام کرد که هر ابرمیکروبی که در سواحل دریاچه المپیک وجود دارد، باید ناشی از دفع غیرقانونی فاضلاب به درون سیلاب‌های توفان باشد. سیدا گفت که تصفیه و گردآوری فاضلاب در همه «منطقه جنوبی» ریو را که این مناطق آبی در آن قرار دارند و نمونه‌های آب از آن‌ها گرفته‌شده است، به عهده دارد.سپید