رویکـرد بـهورزمحـوری یـک بازگشت بـه عقـب

     امروز بیم آن می‌رود تا با رویکرد بهورزمحوری و بازگشتی عجیب به عقب، این آسیب در مسیری دیگر شاخص‌های سلامت کشور، به‌خصوص مرگ و میر مادران و نوزادان را نشانه رود. حفاظت از سلامت خانواده‌ها و پیشگیری از هدررفت منابع اقتصاد سلامت، در کنار برنامه‌های آگاهی‌بخشی عمومی و توانمندسازی زنان برای ایفای نقش همسری و مادری و انجام بیش از 600 هزار زایمان طبیعی در سال گذشته، حاصل صبوری، مهارت و علم ماماهای کشور است که بدون کمترین دریافت، بیشترین هزینه اثربخشی را برای نظام سلامت به همراه داشته‌اند.

گرچه معتقدیم که مداخله مدبرانه برای بهبود شاخص‌های سلامت زنان، مادران و نوزادان و ترویج زایمان طبیعی ‌باید از شبکه‌های بهداشتی آغاز شود، اما آنچه سبب نگرانی جامعه خدوم و فهیم مامایی کشور شده است، سرگردانی و نارضایتی خیل عظیم زنان مراجعه کننده به پایگاه‌های سلامت و مراکز جامع سلامت است که در زمان مراجعه به پایگاه، پس از انتظاری طولانی برای دریافت خدمات مورد نیاز، با فردی به نام مراقب سلامت مواجه می‌شوند که نه می‌دانند زمینه تحصیلی و مهارت وی چیست و نه محیط خصوصی جهت دریافت خدمات مورد نیاز خود را می‌یابند.

       این نارضایتی حاصل خلط خدمات سلامت عمومی با سلامت باروی و بارداری است و معلوم نیست متولی مادر باردار و سلامت باروری چه کسی است؟
       مادر بارداری که تا دیروز مراقبت‌های رایگان دوران بارداری را با فراغ بال از مامای مرکز و در واحد مامایی، در محیطی کاملاً خصوصی دریافت می‌کرد، امروز مجبور است در حضور چشم‌های منتظر سایر مراجعین زن و مرد، خدمات خود را به جای ماما از فردی به‌ نام مراقب سلامت و در یک محیط غیراختصاصی دریافت کند. این امر منجربه ترک پایگاه و عدم اطمینان به دریافت خدمات استاندارد و با کیفیت مناسب می‌شود. گرچه خدمات ادغام یافته اصلی، کلی و قابل قبول در ارایه خدمات پایه‌ای خدمات سلامت است، اما به‌نظر می‌رسد ادغام خدمات مادران و سلامت باروری به شیوه‌ای که در برنامه تحول بهداشت دیده شده است، می‌تواند پاشنه آشیل این برنامه باشد. به‌خصوص در کشوری که با بحران جمعیت و کاهش نرخ باروری مواجه است و حفظ حریم خصوصی زنان و دریافت خدمت از ماما به یک فرهنگ تبدیل شده است.

       پیشنهاد می‌شود تا با الگو گرفتن از نظام مترقی شبکه کشور، ترتیبی اتخاذ شود تا هر فردی که به پایگاه سلامت یا مراکز جامع سلامت مراجعه می‌کند، با اعتماد و اطمینان بتواند خدمات مورد نیاز خود را برحسب جنس، سن و وضعیت باروری، از فردی دریافت کند که نام و نشان وی معرف مهارت وی باشد. این امر سبب اعتماد به طرح تحول بهداشت شده و علاوه‌بر رضایت گیرندگان خدمت، ارایه دهندگان خدمت را نیز مجاب می‌کند تا با طیب خاطر و عاشقانه در خدمت مردم و پاسخگوی نیازهای سلامتی آنان باشند. قطعاً این رویکرد موجب اعتبار برنامه خواهد شد.سپید