یکی از ویژگی های مهم ام اس ، آسیب های وارد شده به اعصاب سیستم مرکزی عصبی بدن محسوب می شود که عموما غیر قابل پیش بینی بوده و با ایجاد اختلال در زندگی بیماران، آن ها را ناتوان می کند. در این عارضه ارتباط بین مغز و برخی اعضای بدن مختل شده و بدن با حمله به غلاف های محافظ میلین که فیبرهای عصبی را پوشش می دهد، به این بخش ها آسیب وارد می کند.

ژن موسوم به ANKRD55 موجب بروز سه نوع تغییر در کدهای پیام رسان آر ان ای شده و این اختلال ژنتیکی در نهایت منجر به بروز ام اس می شود.

تا کنون عامل دقیق بروز ام اس شناخته شده نبوده و دلایل متعددی که همگی مرتبط با مکانیزم سیستم ایمنی بدن هستند به عنوان دلایل احتمالی بروز این بیماری معرفی شده اند. البته پژوهشگران پیش از این هشدار داده بودند که برخی ویژگی های ژنتیکی منجر به تغییر در کد های ساختار دی ان ای شده و دانشمندان به منظور درک اثرات بیولوژیکی ان مساله، اقدام به انجام مطالعات ژنتیکی متعددی کرده و تغییرات پیام رسان های آر ان ای را در این بیماری مورد مطالعه قرار دادند.

در مطالعات جدید انجام شده، مشخص شد که ژن موسوم به ANKRD55 موجب بروز سه نوع تغییر در کدهای پیام رسان آر ان ای شده و این اختلال ژنتیکی در نهایت منجر به بروز ام اس می شود.

در همین زمینه کوئن واندرنبروک از موسسه ایکر باسک در کشور اسپانیا اعلام کرد : ما در مطالعات خود موفق به کشف و اثبات این موضوع شدیم که این نقص ژنتیکی عمدتا در سلول های ایمنی موسوم به T CD4 رخ می دهد. در حقیقت ما می دانیم که ژن موسوم به ANKRD55 تاثیرات بیولوژیکی خاصی بر عملکرد این سلول های می گذارد که این موضوع باید به طور دقیق کشف و شناسائی شود.

سلول های T CD4 در ایجاد پاسخ ها و عملکرد سلول های سیستم ایمنی بدن نقش بسیار مهمی ایفا کرده و نقص در عملکرد آن ها سبب بروز ام اس می شود.