شفا آنلاین>سلامت> گروهی از محققان دانشگاه درکسل روشی را برای پوشاندن نانوذرات یافته‌اند، به نحوی که این حامل‌های نانومقیاس بتوانند از سد محافظ‌های زیستی تومورها عبور کرده و به درون خلوتگاه تومور راه یابند. امید بر این است که این یافته‌ها ابزار جدیدی برای رساندن و انتشار موثر داروهای ضدسرطان درون تومورها فراهم نماید.
به گزارش شفا آنلاین، طراحی
نانوذراتی که نه تنها بتوانند داروهای ضدسرطان را با خود حمل کنند، بلکه
قادر به انتشار آن درون بافت جامد تومور باشند، همیشه با چالش مواجه بوده
است. بخشی از محیط بیرونی تومور که ماتریکس برون‌سلولی نامیده می‌شود،
مانعی میان تومور و داروها ایجاد می‌کند. دانشمندان برای غلبه بر این مشکل
آنزیمی را به نام هیالورونیداز (hyaluronidase) ایجاد کرده و آن را به
نانوذرات متصل کردند. این آنزیم نانوذرات را قادر می‌سازد اسید هیالورونیک
ماتریکس برون‌سلولی تومور را بشکنند. اسید هیالورونیک سلول‌های‌سرطانی انتشار نانوذرات را درون تومور کاهش داده و اثر درمانی آنها را تضعیف می‌کند.
این دانشمندان سطح نانوذرات را با پلی‌اتیلن گلیکول (PEG) پوشاندند. این پلیمر به عنوان لنگری برای اتصال هیالورونیداز عمل کرده و از تجزیه آن در درون بدن جلوگیری می‌کند. پس از افزودن این اجزا به نانوذرات، انتشار آنها درون تومور سرطان پستان موش چهار برابر افزایش یافته و به شکل یکنواخت‌تری صورت گرفت. دوز بسیار پایینی از داروی شیمی‌درمانی دوگزوروبیسین که درون این نانوذرات کپسوله شده بود، توانست به خوبی از رشد تومور جلوگیری کند.
امکان استفاده از دوز پایین دارو اهمیت بسیار زیادی دارد، زیرا دوگزوروبیسین دارویی است که اثرات جانبی بسیار شدیدی دارد. هر روشی که بتواند این دارو را در اطراف تومور متمرکز کند، مزایای بسیار زیادی برای بیمار خواهد داشت.
دکتر هائو چنگ، استادیار کالج مهندسی درکسل که رهبری این تحقیق را بر عهده داشته، می‌گوید: «ما در اینجا راهکاری برای غلبه بر سد زیستی که رسانش داروها را به تومور محدود کرده و از انتشار موثر آن در ماتریکس برون‌سلولی تومور ممانعت می‌کند، ارائه کرده‌ایم. این راهبرد منحصر به فرد شامل آرایش کردن نانوذرات با آنزیم‌های تجزیه کننده اسید هیالورونیک و اضافه کردن لایه‌ای از پلی‌اتیلن گلیکول برای پوشاندن بخشی از این آنزیم‌هاست».
او می‌افزاید: «زیبایی کار ما در این است که آنزیم هیالورونیداز را درون لایه دیگری از پلی‌اتیلن گلیکول کپسوله کردیم تا پوسته دیگری برای نانوذرات ایجاد کنیم. این لایه از کاهش سرعت گردش نانوذرات در خون در اثر افزودن آنزیم جلوگیری کرده و موجب می‌شود آنزیم اضافه شده پس از انتشار درون تومور فعالیت و کارایی خود را حفظ کند». امید بر این است که این یافته‌ها ابزار جدیدی برای رسانش و انتشار موثر داروهای ضدسرطان درون تومورها فراهم نماید.سپید
NBCI
نظرشما
آخرین اخبار