دکتر فربد فدائی در گفتگوی اختصاصی با شفا آنلاین ضمن اعلام این مطلب افزود:در همه جای جهان ارتباط مستقیمی بین تخت های روانپزشکی و تعداد زندانیان وجود دارد.البته نه این که بیماران روانی محتاج به بستری انسان های خطرناکی هستند بلکه مسئله این است که وقتی تخت کافی روانپزشکی وجود نداشته باشد آنها در کوچه و خیابان سرگردانند و برای گذران زندگی خودشان امکان دارد که مرتکب جرائم کوچکی شوند.
وی تأکید کرد:بنابراین آنها وارد سیستم کیفری می شوند و هر کجا که تعداد تخت های روانپزشکی به تعداد کافی باشد تعداد زندانیان هم کمتر خواهد بود.
عضو هیئت مدیره انجمن روانپزشکان ایران اضافه کرد: در ایالات متحده امریکا نه به دلایل انسان دوستانه بلکه به دلایل اقتصادی بیمارستان های بزرگ روانی را تعطیل کردند و بیماران را به جامعه فرستادند اما ناگهان تعداد زندانیان بالاتر رفت .بنابراین باید مراقب باشیم که در ایران چنین اتفاقی رخ ندهد .چراکه بخش عمده ای از افراد ولگرد و بی خانمان و کارتن خواب همین بیماران روانی هستند که از خدمات درمانی محروم مانده اند.
وی گفت: در کشور ما بیمارستان های روانی از نظر تعداد بیماران نیز اشباع هستند و معضل زمانی بیشتر می شود که بدانیم برخی از بیماران از طرف قوه قضائیه ارجاع شده اند.
وی ادامه داد: بیمار روانی که تحت تاثیر عوامل روانشناختی مرتکب جرمی شده همراه با دو مأمور است؛گاهی اوقات این بیماران درهنگام مراجعه به بیمارستان به دستورمقام قضایی دستبند یا پابند دارند؛ حال وقتی به عنوان مثال بخشی دارای 40 نفر ظرفیت است اما با 50 بیمار مواجه شود که از میان آنها 10 نفر از طرف قوه قضائیه آمده اند و 20 نفر هم مأمور محافظ در بخش قرار دارد موجب نارضایتی بسیاری ازدیگر بیماران و خانواده ها می شود و حتی آن محیط را غیر بهداشتی می دانند و البته حق هم دارند.
این روانپزشک اظهارکرد:به طور کلی وظیفه و مسئولیت تخت های روانپزشکی در همه جای جهان با دولت و بخش عمومی خدمات است. زیرا اکثریت بیماران نیازمند بستری از نظر توانمندی های اجتماعی، اقتصادی و تهدیدی عقب مانده اند و توان اقتصادی و مالی آنها کم است و یا نمی دانند و یا این که قبول ندارند که بیمار هستند.
وی همچنین افزود: بنابراین کوششی برای درمان نمی کنند حال آنکه وظیفه مراقبت از این بیماران بر عهده والدینی است که خودشان عمومأ فرسوده و ضعیف هستند. در چنین صورتی دولت باید آن را به گردن بگیرد و هنوز هم در کشور بیمارستان های روانپزشکی مدرن باید ساخته شود.
وی خاطرنشان کرد: بنابراین یکی از قدم های مهم این است که بیمارستان روانی ویژه مجرمان هر چه زودتر به مرحله فعالیت درآید و دیگر قولی که وزارت بهداشت سال ها پیش در مورد این که 10 درصد از ظرفیت بیمارستان های عمومی به تخت های روانپزشکی اختصاص داده شود نیز عملی بشود.
وی تصریح کرد:ما هنوز برای بیمارانی که در زیرزمین ها نگهداری می شوند و در پارک ها و گوشه ترمینال ها سرگرم هستند جای مناسبی برای بستری نداریم پس این امر هم باید جزء اولویت های وزارت بهداشت باشد.
