شفا آنلاین>اجتماعی>سلامت> سال قبل ناگهان ابولا در غرب آفریقا سر برآورد و دنیا را نگران کرد. یک بسیج بینالمللی دیرهنگام همراه با عملکرد قهرمانانه کنشگران محلی توانست روند ماجرا را از ایجاد یک بحران جهانی تغییر دهد، اما تا زمان تغییر بیش از ۲۸ هزار نفر آلوده شده و ۱۱ هزار نفر جان خود را از دست دادند.
به گزارش
شفا آنلاین، بازماندگان باید با عوارض درازمدت بیماری سر کنند. سازمان جهانی بهداشت در
مارس ۲۰۱۴ اولین شیوع ابولا را تایید کرد، 5 ماه بعد که بیماری جان ۱۰۰۰
نفر را گرفت، عاقبت این سازمان اعلام کرد شیوع ابولا در کشورهای غرب آفریقا
یک وضعیت فوقالعاده برای بهداشت عمومی جهان است.
سازمان جهانی بهداشت
بهدلیل سیاستهایش در مهار ابولا سخت مورد انتقاد قرار گرفت. عکسالعملها
به واکنش کند سازمان به شیوع ویروس ابولا تا وقتی که سازمان در پی مهار
زیکا و سایر فوریتهای بهداشت جهانی برآمد، همچنان برقرار بود. اگرچه
برخلاف زمان شیوع ابولا سازمان بهسرعت وارد عمل شد و وضعیت اورژانس بهداشت
عمومی را اعلام کرد، اما ایرادات ساختاری و مشکلات مالی همچنان مانع از
عملکرد همهجانبه سازمان برای مهار زیکا شدند.
نقطه عطف بزرگ سازمان در سال آینده همین
چند وقت قبل بود که واشنگتنپست سرمقالهای با عنوان نحوه مدیریت بهداشت
جهانی در بحران ابولا نوشت و ما براین باوریم که سال ۲۰۱۷ سالی بسیار مهم
برای سازمان جهانی بهداشت و مدیریت بهداشت جهانی است. دوره مدیرکلی دکتر
مارگرت چن، مدیرکل فعلی سازمان، رو به اتمام است و مجمع عمومی سازمان قرار
است در مه 2017 درباره جانشین وی تصمیم بگیرد.
آنچه این انتخابات را از
انتخابات دوره قبل متفاوت میکند افزایش شفافیت انتخابات پیش رو است.
نامزدها در روندی عمومی دیدگاههای خود را از سازمان در اختیار همه قرار
میدهند و به پرسشهای کشورهای عضو پاسخ میگویند. روند انتخاب به کشورهای
عضو امکان خواهد داد تا در تصمیمگیری برای جانشین مدیرکل فعلی فعالانه
شرکت کنند.
چرا این انتخاب مهم است؟ تاثیر
نقش سازمان جهانی بهداشت در برخی مواقع کمرنگ بوده است. کنشگران جدید و
برخی منابع مالی کمککننده به این سازمان مانند بنیاد گیتس دورنمای بهداشت
جهانی را بیش از گذشته پراکنده و غیرمنسجم کردهاند. هزینههای سلامت جهانی
از سال ۲۰۰۰ به صورتی چشمگیر افزایش یافته است، اما بسیاری از این منابع
مالی به نهادهای جدید هدایت شدهاند و نه به مسیر سازمان جهانی بهداشت،
مانند بنیاد جهانی برای مبارزه با ایدز، سل و مالاریا.
کاستیهای
سازمانی و رهبری در پاسخگویی به بحران ابولا سبب شد وجهه سازمان بیشتر
خدشهدار شود. برخی کارشناسان عقیده دارند اصلاحاتی که بعد از بحران شیوع
ابولا در سازمان اتفاق افتادند نتوانستهاند بهطور کامل با کاستیهای جدی
ساختاری سازمان مانند کمبود منابع مالی و بیتوجهی کافی به تقویت نظامهای
بهداشتی روبرو شوند.
بودجه
سازمان جهانی بهداشت که تا حد زیادی بر کمکهای داوطلبانه کشورها تکیه
دارد، غالبا بهدلیل برخی طرحهای خاص یا اولویتهای پیشآمده در موضوعاتی
مانند نظارت دچار کسری منابع مالی میشود. کمککنندگان تمایل ندارند دیون
سازمان را بررسی و در آن سرمایهگذاری کنند. علاوه بر این، کنترل سازمان بر
دفترهای منطقهای خود معضلی است که هنوز حل نشده است.
توانایی سازمان برای
حمایت از روند تقویت نظامهای بهداشتی و اینکه سازمان باید محور تلاش برای
پاسخگویی به بحرانهای بهداشتی در آینده در کشورهای مختلف باشد هنوز
گرفتار وضعیتی غمبار است. اینها مشکلاتی جدید نیستند، اما سازمان جهانی
بهداشت نقطه آغازین سازمانی در بهداشت جهانی است و باید پاسخهای هدفدار
به فوریتهای بهداشت جهانی و نیز هماهنگی سازماندهی برنامهها را رهبری
کند.
از کاندیداهای مدیرکلی چه میدانیم؟ روند
ثبتنام برای نامزدها روز ۲۲ آوریل امسال آغاز خواهد شد و نامزدها باید از
طرف یک یا چند کشور نامنویسی شوند. تمام مدیرکلهای سازمان از سال ۱۹۷۳
به اینطرف از اروپا یا آسیا انتخاب شدهاند، بنابراین انتظار میرود این
بار فشارها برای انتخاب مدیرکلی از آفریقا یا آمریکای لاتین بیشتر از
دورههای قبلی انتخابات باشد.
برخی
نامهای مطرح برای مدیرکلی عبارتند از مایکل سیدیب، مدیر اجرایی «برنامه
مشترک سازمان ملل متحد برای اچآیوی و ایدز»، آوا کول سک، وزیر بهداشت
سنگال و مدیر اجرایی «همکاری برای کاهش مالاریا» هستند.
دیگران که هم
کارشناس بهحساب میآیند و هم اعتباری دارند شامل افراد زیر میشوند: آگنس
بیناگواهو، وزیر بهداشت رواندا و گریس ماکل، رئیس «همکاری برای سلامت
مادران، نوزادان و کودکان»، تدوراس آدهانوم گبریسوس، وزیر امور خارجه فعلی
اتیوپی و وزیر بهداشت قبلی این کشور، فیلیپ دوسته بلازی، رئیس هیات مدیره
یونیتاد (Unitaid) و وزیر خارجه و بهداشت سابق فرانسه که میگویند حمایت
دولت فرانسه را هم دارد و سانیا نیشتار، وزیر بهداشت قبلی پاکستان. مارگرت
چن، مدیرکل فعلی سازمان، یک پزشک کانادایی هنگکنگیتبار است که از سال
۲۰۰۶ در این مقام بوده و سال آینده دوره وی به پایان میرسد.
روند انتخاب مدیرکل قرار
است هیات اجرایی سازمان جهانی بهداشت در اوایل سال آینده، ۲۰۱۷ با ۵
داوطلبان مصاحبههایی را ترتیب دهد و بعد از رایگیری مخفی در میهمان سال ۳
نفر را درنهایت به مجمع عمومی سازمان معرفی کند که البته کار آسانی نیست.
پس از رایگیری مجمع عمومی مدیرکل انتخابشده باید بتواند اعتماد شرکای
دیگر سازمان مانند کمک دهندگان را هم جلب کند. فردی که انتخاب میشود باید
بتواند منابع مالی را برای کنشهای اصلی و مرکزی سازمانی را که تنها نهاد
بینالمللی است و میتواند بهواقع وارد عمل شود افزایش دهد. این اقدامات
میتوانند هماهنگی برای پایش بیماریها و تلاش برای اعلام وضعیت هشدار
باشند. مدیرکل بعدی باید قادر باشد منابع بیشتری را برای تقویت نظامهای
بهداشتی در کشورهایی که فاقد ظرفیتهای لازم برای این کار هستند را بسیج
کند تا در آینده شاهد بحرانهایی مانند شیوع ابولا یا مانند آن نباشیم.سپید
Washington Post