کد خبر: ۱۰۸۲۱۲
تاریخ انتشار: ۰۳:۱۵ - ۲۶ ارديبهشت ۱۳۹۵ - 2016May 15
شفا آنلاین>سلامت>اگر پزشک مشکوک به کاردیومیوپاتی باشد، شما ممکن است نیاز به چند آزمایش برای اثبات تشخیص یا رد دیگر وضعیت‌ها داشته باشید. این آزمایشات عبارتند از:
 به گزارش شفا آنلاین،   عکس‌برداری از قفسه سینه: یک تصویر از قلب شما که نشان دهد آیا بزرگ شده یا خیر.


      اکوکاردیوگرام: با استفاده از امواج صدا یا اولتراسوند به صورت غیرتهاجمی تصویری از قلب ایجاد می‌کند که پزشک اندازه قلب و حرکات را در حال ضربان مشاهده می‌کند.


        نوارقلب یا .E.C.G: در این آزمایش غیرتهاجمی، قطعه‌های الکترود روی پوست وصل شده و ایمپالس‌های الکتریکی قلب شما را اندازه می‌گیرد. یک نوار قلب می‌تواند اختلالات را در فعالیت الکتریکی قلب شما نشان دهد، که می‌تواند ضربانات نامنظم قلب و محل‌های صدمه را مشخص کند.


        کاتتریزاسیون و نمونه‌برداری: در این شیوه، یک لوله نازک (کاتتر) از طریق رگ‌های خونی شما وارد قلب شده، و در آنجا یک نمونه کوچک (بیوپسی) از قلب شما برای آنالیز آزمایشگاهی می‌تواند گرفته شود. فشار داخل حفره‌های قلب اندازه‌گیری شده و تصویر عروق قلب گرفته می‌شود (آنژیوگرافی قلب) تا مطمئن شوند هیچ انسدادی وجود ندارد.

        آزمایشات خون: یک آزمایش خون می‌تواند میزان (brai- natriuretic peptide (BNP، یک پروتئینی را که قلب شما تولید می‌کند، اندازه بگیرد. وقتی که قلب شما در معرض استرس ناشی از نارسایی قلبی احتقانی باشد، میزان خونی BNP شما افزایش می‌یابد. اندازه‌گیری میزان BNP به پزشک شما در تشخیص افتراقی نارسایی قلبی احتقانی از دیگر اختلالات مانند بیماری‌های ریه کمک می‌کند.

        تست دیگر خونی میزان آهن شما را اندازه می‌گیرد: داشتن مقدار زیاد آن ممکن است نشانه تجمع بیش از حد آن باشد و موسوم به هموکروماتوز است. تجمع بیش از حد آهن در ماهیچه‌های قلب می‌تواند آن را ضعیف کند. تشخیص به موقع و درمان آن می‌تواند از پیشرفت این بیماری جدی پیشگیری کند. همچنین مشکلات تیروئید را که بر قلب تاثیر دارند، می‌توان با انجام یک آزمایش ساده خون مشخص کرد.

عوارض کاردیومیوپاتی
داشتن کاردیومیوپاتی ممکن است عوارض زیر را ایجاد کند:
        لخته‌های خون: هر نوع از کاردیومیوپاتی ممکن است شرایط تشکیل لخته‌های خونی را در قلب شما بیشتر مساعد کند. اگر لخته‌ها به بیرون از قلب پمپ شده و وارد سیستم جریان خون شما شوند، آنها می‌توانند عروق خونی را بسته و جریان خون را به اعضای حیاتی، مانند قلب و مغز دچار اختلال کنند. اگر لخته‌ها در طرف راست قلب شما تشکیل شود، ممکن است به طرف ریه‌های شما بروند. برای کم کردن خطر، پزشک شما ممکن است یک رقیق کننده خون تجویز کند (داروهای ضد انعقاد).
        سوفل قلبی: به علت اینکه افراد با کاردیومیوپاتی گشاد شده دارای قلب بزرگ شده‌ای هستند، دو دریچه از چهار دریچه‌های قلب (دریچه‌های میترال و دریچه سه‌لتی) ممکن است به درستی بسته نشوند، و اغلب منجر به بازگشت خون شوند. این جریان ایجاد صدای قابل شنیدن یا سوفل قلبی می‌کند.
        توقف قلبی: تمامی اشکال کاردیومیوپاتی می‌توانند منجر به ریتم نامنظم قلب شوند. برخی از این ریتم‌های قلبی آنقدر آهسته هستند که جریان خون را ثابت نگه می‌دارند و برخی آنقدر شدید هستند که به قلب اجازه ضربان مناسب نمی‌دهند. در هر دو مورد، این ضربانات نامنظم قلبی می‌تواند منجر به غش و یا در بعضی موارد مرگ ناگهانی، در نتیجه توقف ضربان قلب، موسوم به توقف قلب cardiac arresشوند.

درمان کاردیومیوپاتی
درمان بر اساس اینکه مبتلا به کدام نوع اصلی کاردیومیوپاتی هستید، متفاوت است:

– کاردیومیوپاتی گشاد شده
       پزشکان معمولا برای کاردیومیوپاتی گشاد شده دارو تجویز می‌کنند. داروهایی که می‌توانند توانایی پمپ قلب را بهبود بخشند، ادرارآورها که می‌توانند از تجمع مایع جلوگیری کنند، بتابلوکرها که می‌توانند عمل قلب را بهبود بخشیده و خطر مرگ را در افراد با کاردیومیوپاتی گشاد شده کاهش دهند.

       انتخاب دیگر برای برخی افراد با نوار قلب غیرطبیعی گذاشتن دستگاه مخصوص ضربان‌ساز است که انقباضات بین بطن‌های چپ و راست را هماهنگ می‌کند. در افرادی که ممکن است در معرض خطر بی‌نظمی‌های شدید قلب باشند، دارودرمانی یا دستگاه قابل کاشت دفیبریله کردن قلب می‌تواند از انتخاب‌ها باشد.ICDs ها کوچک و وسایلی در اندازه مینی‌کاست هستند که برای مانیتور کردن دائمی ضربان قلب و تخلیه شوک‌های الکتریکی کالیبره شده دقیق، در زمان نیاز به کنترل ضربانات قلبی غیرطبیعی و تند در سینه شما کاشته می‌شود. این وسیله‌ها همچنین می‌توانند به عنوان ضربان ساز کارآیی داشته باشند.

– کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک
       در این حالت پزشک شما ممکن است از داروهایی که می‌توانند قلب شما را شل کرده، عمل پمپاژ را آهسته و ریتم قلب را پایدار کنند، استفاده کنند. برای بعضی افراد، یک ضربان‌ساز یا یک ICD ممکن است توصیه شود. در موارد پیشرفته کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک، جراح ممکن است قسمتی از دیواره کلفت شده ماهیچه‌ای قلب را که تداخل با جریان خون طبیعی دارد، بردارد. این شیوه عمل می‌تواند نشانه‌ها را در بیشتر بیماران کاهش دهد.

       همچنین پزشک شما ممکن است توصیه به درمان جدیدی به نام ریشه‌کنی الکلی کند. این روش غیرجراحی، با استفاده از تزریق الکل برای نابود کردن ماهیچه‌های اضافی قلب استفاده می‌شود، و ممکن است کلفتی قلب را کاهش داده و جریان خون را بهبود بخشد.

– کاردیومیوپاتی محدود کننده
       مانند تمامی انواع کاردیومیوپاتی، پزشک به شما توصیه خواهد کرد که به میزان نمک و مایعات دریافتی خود توجه خاص کرده و وزن خود را روزانه تحت نظر داشته باشید. درمان احتباس آب با ادرارآورها است. ممکن است به شما داروهایی برای پایین آوردن فشار خون و کنترل ضربانات سریع و نامنظم قلب توصیه شود.

       توجه داشته باشید خیلی از داروهایی که پزشک برای کاردیومیوپاتی توصیه می‌کند، ممکن است عوارض جانبی داشته باشد.

پیوند قلب
       اگر شما بیماری پیشرفته دارید و داروها نمی‌توانند نشانه‌ها را خوب کنترل کنند یا پیش‌آگهی برای زنده ماندن خیلی ناچیز است، پیوند قلب ممکن است یک انتخاب باشد. به خاطر کمبود دهنده‌های قلب، حتی افرادی که بیماری وخیم دارند، ممکن است یک انتظار طولانی قبل از گرفتن پیوند قلب داشته باشند. در برخی موارد، افراد را می‌توان با یک دستگاه مکانیکی کمکی قلب تا زمان انتظار برای تطابق با دهنده قلب حمایت کرد. این وسیله، به عنوان وسیله‌ کمکی بطنی شناخته می‌شود و می‌تواند از جریان خون برای مدت طولانی حمایت کند و ممکن است به شما اجازه دهد در بیرون از بیمارستان زندگی کنید، در حالی که در انتظار هستید.سپید
Medica- News Today
سپید
نظرشما
نام:
ایمیل:
* نظر: