شفا آنلاین>سلامت>محققان دانشگاه علوم پزشکی تهران با همکاری محققانی از دانشگاه ایلینویز آمریکا طی انجام یک طرح آزمایشگاهی تلاش کردند، اثربخشی داروها را افزایش و عوارض جانبی آن‌ها را کاهش دهند. از نتایج این طرح می‌توان در درمان مؤثرتر بسیاری از بیماری‌ها استفاده کرد.
به گزارش شفا آنلاین،روش‌های سنتی درمان بیماری‌ها با استفاده از دارو
نیازمند مصرف دوره‌ای آن‌هاست. اگرچه این روش برای بسیاری از داروها مؤثر
است، اما بعضی از داروها ناپایدار و سمی بوده و دوره اثربخشی کوتاهی
دارند. همچنین برخی از داروها مشکل انحلال‌پذیری دارند.
امروزه محققان به دنبال این هستند که به‌منظور حل مشکلات مذکور از سیستم‌های هدفمند دارورسانی استفاده کنند. این موضوع بیانگر این است که سرنوشت دارو در بدن تنها به خواص دارو بستگی ندارد و رهاسازی کنترل‌شده دارو نقش مهمی دراین باره بازی می‌کند. روش دارورسانی هدفمند با محدودیت‌هایی نیز مواجه است که پژوهشگران به دنبال رفع آن‌ها هستند.
دکتر مرتضی محمودی محقق دانشگاه علوم پزشکی تهران از جذب برخی پروتئین‌ها بر روی سطح نانوذرات به‌عنوان یک عامل مخل در فرایند دارورسانی هدفمند یاد کرد و گفت: ما در این پژوهش به دنبال این بوده‌ایم که بتوانیم با پوشش دهی و اصلاح نانوحامل‌های دارو پیش از تزریق به بدن، تشکیل پروتئین بر روی آن‌ها را کنترل کرده و میزان بازدهی فرایند را افزایش دهیم.
به گفته وی پوشش دهی این نانوذرات منجر به افزایش هدفمندی آن‌ها شده و افزایش کارایی درمانی دارو و کاهش عوارض جانبی احتمالی آن را به دنبال خواهد داشت.
محمودی در ادامه به ارائه توضیحات کامل‌تری در خصوص تشکیل پروتئین بر روی نانوحامل‌ها و اهمیت انجام این پژوهش پرداخت و افزود: «یکی از روش‌های افزایش هدفمندی نانوحامل‌ها، اتصال لیگاندها و آنتی‌بادی‌ها به آن‌هاست. اما هنگامی‌که این نانوذرات درون جریان خون وارد می‌شوند، پروتئین کرونا بر روی سطح نانوذرات تشکیل شده و لیگاندها و آنتی‌بادی‌ها را می‌پوشاند. این امر، مانع رسیدن دارو به سلول موردنظر می‌شود.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران تصریح کرد: در این پژوهش به‌منظور رفع این مشکل، نانوحامل‌ها به‌وسیله پروتئین‌های پلاسمایی عامل دار شده است که این موضوع تشکیل پروتئین کرونا را کنترل می‌کند و جذب بهتر دارو به سلول موردنظر را موجب می‌شود. همچنین، با استفاده از این استراتژی، علاوه بر دارورسانی هدفمند می‌توان میزان ماندگاری دارو در بدن، توزیع در ارگان‌های مختلف و اثرات بیولوژیکی آن را کنترل نمود.
محمودی خاطر نشان کرد: در این طرح ابتدا نانوذرات سیلیکا که با کربوکسیلیک اسید عامل دار شده بود سنتز شده است. سپس رنگ فلورسنت به سیلیکای عامل دار شده متصل شده و در ادامه نانوذرات سیلیکا توسط آلومین انسانی یا گاما گلوبولین پوشش داده شد و کرونای سخت نانوذرات تهیه شده است. در نهایت نوع و میزان پروتئین جذب شده توسط کرونای سخت به‌وسیله آزمون‌های SDS-PAGE و LC-MS/MS بررسی شده و همچنین میزان جذب سلولی این نانوذرات با استفاده از فلوسایتومتری و میکروسکوپ کانفوکال مورد ارزیابی قرار گرفته است.
بر اساس نتایج به‌دست‌آمده نانوذرات پوشش داده شده با پروتئین‌های انتخاب شده، پیش از قرار گرفتن در معرض محیط بیولوژیکی بدن، موجب می‌شود پروتئین‌های کرونای غنی از پروتئین‌های پلاسمایی تشکیل شود. این موضوع موجب افزایش میزان هدفمندی این نانوذرات می‌گردد.
این تحقیقات حاصل تلاش‌های دکتر مرتضی محمودی- عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران- و دکتر وحید میرشفیعی- محقق دوره‌ی پسادکترای دانشگاه ایلینویز آمریکا- و محققان دیگر از این دانشگاه است. نتایج این کار در مجله Biomaterials (جلد 75، سال 2016، صفحات 295 تا 304) به چاپ رسیده است.
امروزه محققان به دنبال این هستند که به‌منظور حل مشکلات مذکور از سیستم‌های هدفمند دارورسانی استفاده کنند. این موضوع بیانگر این است که سرنوشت دارو در بدن تنها به خواص دارو بستگی ندارد و رهاسازی کنترل‌شده دارو نقش مهمی دراین باره بازی می‌کند. روش دارورسانی هدفمند با محدودیت‌هایی نیز مواجه است که پژوهشگران به دنبال رفع آن‌ها هستند.
دکتر مرتضی محمودی محقق دانشگاه علوم پزشکی تهران از جذب برخی پروتئین‌ها بر روی سطح نانوذرات به‌عنوان یک عامل مخل در فرایند دارورسانی هدفمند یاد کرد و گفت: ما در این پژوهش به دنبال این بوده‌ایم که بتوانیم با پوشش دهی و اصلاح نانوحامل‌های دارو پیش از تزریق به بدن، تشکیل پروتئین بر روی آن‌ها را کنترل کرده و میزان بازدهی فرایند را افزایش دهیم.
به گفته وی پوشش دهی این نانوذرات منجر به افزایش هدفمندی آن‌ها شده و افزایش کارایی درمانی دارو و کاهش عوارض جانبی احتمالی آن را به دنبال خواهد داشت.
محمودی در ادامه به ارائه توضیحات کامل‌تری در خصوص تشکیل پروتئین بر روی نانوحامل‌ها و اهمیت انجام این پژوهش پرداخت و افزود: «یکی از روش‌های افزایش هدفمندی نانوحامل‌ها، اتصال لیگاندها و آنتی‌بادی‌ها به آن‌هاست. اما هنگامی‌که این نانوذرات درون جریان خون وارد می‌شوند، پروتئین کرونا بر روی سطح نانوذرات تشکیل شده و لیگاندها و آنتی‌بادی‌ها را می‌پوشاند. این امر، مانع رسیدن دارو به سلول موردنظر می‌شود.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران تصریح کرد: در این پژوهش به‌منظور رفع این مشکل، نانوحامل‌ها به‌وسیله پروتئین‌های پلاسمایی عامل دار شده است که این موضوع تشکیل پروتئین کرونا را کنترل می‌کند و جذب بهتر دارو به سلول موردنظر را موجب می‌شود. همچنین، با استفاده از این استراتژی، علاوه بر دارورسانی هدفمند می‌توان میزان ماندگاری دارو در بدن، توزیع در ارگان‌های مختلف و اثرات بیولوژیکی آن را کنترل نمود.
محمودی خاطر نشان کرد: در این طرح ابتدا نانوذرات سیلیکا که با کربوکسیلیک اسید عامل دار شده بود سنتز شده است. سپس رنگ فلورسنت به سیلیکای عامل دار شده متصل شده و در ادامه نانوذرات سیلیکا توسط آلومین انسانی یا گاما گلوبولین پوشش داده شد و کرونای سخت نانوذرات تهیه شده است. در نهایت نوع و میزان پروتئین جذب شده توسط کرونای سخت به‌وسیله آزمون‌های SDS-PAGE و LC-MS/MS بررسی شده و همچنین میزان جذب سلولی این نانوذرات با استفاده از فلوسایتومتری و میکروسکوپ کانفوکال مورد ارزیابی قرار گرفته است.
بر اساس نتایج به‌دست‌آمده نانوذرات پوشش داده شده با پروتئین‌های انتخاب شده، پیش از قرار گرفتن در معرض محیط بیولوژیکی بدن، موجب می‌شود پروتئین‌های کرونای غنی از پروتئین‌های پلاسمایی تشکیل شود. این موضوع موجب افزایش میزان هدفمندی این نانوذرات می‌گردد.
این تحقیقات حاصل تلاش‌های دکتر مرتضی محمودی- عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران- و دکتر وحید میرشفیعی- محقق دوره‌ی پسادکترای دانشگاه ایلینویز آمریکا- و محققان دیگر از این دانشگاه است. نتایج این کار در مجله Biomaterials (جلد 75، سال 2016، صفحات 295 تا 304) به چاپ رسیده است.
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار