شیـوه‌هایی سـاده برای درمـان یک بیمـاری پیچیـده

به گزارش شفا آنلاین،   سفتی عضله، ضعف و رعشه‌های ناشی از بیماری پارکینسون در فعالیت‌های روزانه فرد اختلال ایجاد می‌کنند و وقتی‌که این بیماری تشدید می‌شود تاثیر منفی آن روی فعالیت‌های روزانه نیز افزایش می‌یابد. مصرف داروهای مربوط به بیماری پارکینسون ممکن است عوارض جانبی داشته باشد که مهم‌ترین آن دیسکنزی است. دیسکنزی یک اختلال حرکتی است که باعث حرکات غیرارادی در فرد می‌شود. بیماری پارکینسون می‌تواند انجام فعالیت‌های ساده‌ای همچون لباس پوشیدن، حمام کردن یا حتی پیاده‌روی را برای فرد عذاب‌آور سازد.

       ورزش یک بخش اساسی در مدیریت علائم بیماری پارکینسون است. افراد مبتلابه بیماری پارکینسون می‌توانند با انجام فعالیت‌هایی همچون شنا، یوگا، حرکات موزون و پیاده‌روی به انعطاف‌پذیر ماندن عضلات خود کمک کنند.

       محققان در حال انجام تحقیق‌هایی درزمینه تاثیر ورزش روی بیماری پارکینسون هستند، چون فکر می‌کنند که ورزش می‌تواند یک درمان احتمالی و یک اقدام محافظتی عصبی در درمان بیماری پارکینسون باشد. ورزش درمان قطعی برای بیماری پارکینسون نیست، اما ممکن است در آینده از آن به‌عنوان درمانی یاد شود که تاثیرش به‌مانند دارویی است که نباید آن را نادیده گرفت.

        انجام حرکات کششی برای شل کردن عضلات سفت ناشی از بیماری پارکینسون: انجام تمرینات کششی زیر به تسکین عضله‌های سفت، بهبود انعطاف‌پذیری و آسان‌تر ساختن وظایف روزمره کمک می‌کند:
       1. روبه روی یک دیوار و به فاصله 5/20 سانتی‌متری از آن قرار بگیرید و دست‌های خود را به بالا ببرید. سپس برای حفظ تعادل دستان خود را روی دیوار قرار دهید و دست‌ها و عضلات پشت خود را به بیرون بکشید.

       2. با پشت خود به یک دیوار تکیه دهید و به‌سرعت در جا قدم بزنید و در حین این عمل تا آنجایی که امکان دارد زانوهای خود را بالا ببرید.

       3. روی یک صندلی دارای پشتی بلند و صاف بنشینید و دستان خود را به پشت صندلی بکشید و تا آنجایی که می‌توانید شانه‌های خود را به پشت بیاورید. وقتی‌که دستان خود را می‌کشید، سرخود را به سمت سقف بلند کنید.

       4. روی صندلی بنشینید و درحالی‌که دستان خود را به جلو و عقب می‌برید پاهای خود را نیز بالا و پایین ببرید.

        یک رژیم غذایی کم پروتئین به کارایی بهتر داروها کمک می‌کند: رژیم غذایی شما می‌تواند روی کارایی داروهای شما در بهبود علائم بیماری پارکینسون شامل رعشه (لرزش غیرارادی) و یبوست تاثیر بگذارد. برای مثال، رژیم غذایی سرشار از پروتئین می‌تواند جذب لوودوپا (LevoDopa) یکی از مرسوم‌ترین داروها در درمان بیماری پارکینسون را محدود کند. به همین دلیل بعضی از پزشکان به بیماران مبتلابه پارکینسون پیشنهاد می‌کنند که میزان دریافت پروتئین‌شان باید ۱۲ درصد کل کالری دریافتی روزانه‌شان باشد. علاوه بر این، خوردن دارو با معده خالی و قبل از غذا کمک زیادی به بدن در جذب دارو می‌کند.

افراد مبتلابه پارکینسون باید از خوردن غذاهای مختل‌کننده جذب داروهایشان خودداری کنند، ازجمله:
       • گوشت یا ماهی نمک‌سود، دودی، تخمیر‌شده یا خشک‌شده.
       •پنیر کهنه (پنیر چدار، پنیر آبی، پنیر کاممبر).
       •کلم تخمیرشده.
       •محصولات سویا (توفو، سس سویا).
       •مکمل‌های آهن (بین مصرف این مکمل‌ها و قرص‌های پارکینسون دو ساعت یا بیشتر فاصله بیندازید).

       علاوه بر این، میوه‌ها و سبزی‌های موجود در رژیم غذایی شما می‌توانند عملکرد سلول‌های عصبی را حفظ کنند و احتمالاً در کنترل علائم بیماری پارکینسون به شما کمک می‌کنند. میوه‌ها و سبزی‌ها می‌توانند با فراهم آوردن فیبر به حرکت روده کمک کنند و درنتیجه از یبوست جلوگیری کنند. برای اتخاذ یک رژیم غذایی سالم از پزشک معالج خود بخواهید که شما را به یک متخصص تغذیه ارجاع دهد.

        تعلیم طرز راه رفتن به‌منظور بهبود تعادل: بیماران مبتلابه پارکینسون می‌توانند با انجام تمرینات شیوه راه رفتن در خانه وضعیت خود را بهبود بخشند. این تمرینات یک نوع فیزیوتراپی است که شامل روش‌های جدیدی برای ایستادن، پیاده‌روی و چرخیدن است. ازجمله این تمرین‌های این‌ها هستند.

       •هنگام پیاده‌روی باید گام‌های بلندی بردارید و تمرکزتان روی فرم صحیح پاشنه-نوک انگشت پا باشد.

       •هنگام چرخیدن یا پیاده‌روی باید پاهای خود را در فاصله 5/25 سانتی‌متری از هم قرار دهید تا تکیه‌گاه بیشتری داشته باشید و خطر زمین خوردن را کاهش دهید.

       •از کفش‌های با تخت لاستیکی استفاده نکنید، چون این نوع از کفش‌ها ممکن است به کف بچسبند و خطر افتادن را افزایش دهند.
•با یک ریتم ثابت پیاده‌روی کنند.

       وقتی در حال انجام این تمرینات هستید، از یک مترونوم (یک ابزار تمرینی موسیقی) نیز استفاده کنید، چون در ثابت نگه‌داشتن ریتم به شما کمک می‌کند. در شماره مارس ۲۰۱۵ مجله PLoS One تحقیقی منتشر شد که نشان می‌دهد استفاده از مترونوم باعث سریع‌تر شدن گام‌های افراد مبتلابه پارکینسون و درنتیجه بهبود شیوه راه رفتن شده است.

       درنهایت می‌توان گفت که با ایجاد تغییرات ساده در محیط خانه می‌توان کارایی خود را در مقابله با علائم بیماری پارکینسون بهبود بخشید.سپید
EveryDay Health