آیا فقر فصلی است؟

چون پرسشنامه‌ های رفاهی بسیار طولانی بوده و انجام دیدارهای میدانی چندگانه نیز هزینه‌ بر هستند، گزارش‌کردن پویایی فقر در بازه‌های زمانی مکرر در عمل زیاد ممکن نیست. با این حال، اغلب این محدودیت نادیده گرفته می‌شود زیرا مصرف که معیار ترجیحی رفاه به شمار می‌ آید، طی زمان تغییر می‌کند؛ به عبارتی خانواده‌ها می‌توانند پول یا کالا را در طول دوران وفور و رفاه انباشت کرده و در زمان‌های کمیابی از این ذخایر استفاده کنند.

خانواده‌ها می‌توانند پول یا کالا را در طول دوران وفور و رفاه انباشت کرده و در زمان‌های کمیابی از این ذخایر استفاده کنند.

بازارهای اعتباری نیز می‌ توانند با توانمندکردن خانوارها برای وام‌گرفتن در دوران نیازمندی این روند را تسهیل کرده و خانواده ها زمانی که درآمدشان بهتر شد، وام را پس  می دهند. با این حال، این فرضیه مبتنی بر وجود مکانیسم‌های کاربردی رسمی و غیر رسمی تسهیلات خانوار است.

هم‌اکنون داده‌هایی در دسترس نیست که تایید ‌کنند چنین بازارهای اعتباری وجود دارند اما این بازارها حتی در تعدادی از کشورهای در حال توسعه وجود ندارند و خانوارهای فقیر توان آسان کردن نوسانات درآمدی غیرکاری را ندارند؛ بنابراین دلایل زیادی وجود دارد مبنی بر این که فقر در کوتاه‌ مدت نوسان می‌ کند. 

الگوهای آب و هوایی و تاثیرات طبیعی آن‌ها بر بازدهی کشاورزی نمونه‌ای از این شرایط است. زمانی که محصولات کشاورزی جمع‌آوری می‌شوند، کار بیشتری وجود دارد و بنابراین افرادی که کالاهای کشاورزی را تولید و به فروش می‌ رسانند، درآمد بیشتری خواهند داشت؛ با این حال، در طول فصولی که فعالیت کشاورزی اندکی وجود دارد، درآمدها پایین‌تر است و این موضوع مصرف را کاهش می‌دهد. نوسانات مشابه در سایر فعالیت‌ های اقتصادی مانند ساخت و ساز نیز وجود دارد.

در تعدادی از حالت‌ها و زمانی که مهاجرت کاری فصلی وجود دارد (مانند آسیای مرکزی و امریکای مرکزی)، چنین تاثیراتی می‌تواند شدیدتر باشد. جشنواره‌های ملی و تعطیلات مذهبی نیز نقش مهمی را در فصلی کردن فقر ایفا می‌کنند. به هر حال آنچه مشخص است این است که فقر پدیده ای مطلق نبوده و در بازه های زمانی و مبتنی بر مولفه های گوناگون نوساناتی را تجربه می کند.  مجمع جهانی اقتصاد