شفاآنلاین:جامعه پزشکی>عضو هيات مديره انجمن راديولوژي ايران از دخالت تخصص هاي مختلف پزشكي در رشته راديولوژي اظهارگله مندي كرد.
به گزارش
شفا آنلاین : دكتر عبدالرسول صداقت گفت: متاسفانه تاكنون به معضل تداخلات رشته اي توجهي
نشده است و اين نشان مي دهد كه برخي متوليان نسبت به اين معضل بي توجه اند.
اين
راديولوژيست از مسئولان حوزه سلامت خواست تا نگاه به رشته راديولوژي و هر
رشته ديگر را متناسب با مصالح كشور و منافع مردم در نظر گيرند.
چند سالي است كه برخي رشته هاي پزشكي از جمله
متخصصان زنان و
زايمان به جاي اينكه بيمار را به راديولوژيست ارجاع دهند، خودشان به انجام
اعمالي همچون سونوگرافي براي بيمار مي پردازند كه اين موضوع باعث رنجش و
اعتراض راديولوژيست ها شده است.
صداقت گفت:
هرچقدر قلمروي يك رشته كوچك و به رشته هاي ديگر اهدا و يا انتقال يابد، آن
رشته از نظر اقتصادي دچار ضرر و زيان مي شود؛ البته تا زماني كه پزشكان در
محدوده تخصصي خود فعاليت مي كردند، مشكل زيادي وجود نداشت اما با سربر
آوردن رشته هاي فوق تخصصي، رشته ها به نوعي تكه پاره شد.
رئيس سابق
انجمن راديولوژي ايران ادامه داد: طبيعتا رشته هاي مختلف براي بقاي خود
نياز به يك قلمروي اختصاصي به خود دارند و به همين علت است كه گاهي اوقات
برخي رشته ها به نوعي در رشته اي ديگر وارد مي شوند و ايجاد تداخل مي كنند.
بيشتر اين مشكلات و معضلات به علت ايجاد رشته هاي فوق تخصصي است كه در
زمان حاضر درگير آن هستيم.
صداقت تصميم گيري در تعيين محدوديت هاي رشته
ها را با توجه به حفظ تماميت رشته هاي پزشكي در كشور دانست و تصريح كرد:
اگر بنا باشد كه فردا روانپزشك در كار نورولوژيست و يا جراح مغز و اعصاب در
كار روان پزشك يا نورولوژيست دخالت كند، ديگر امنيت شغلي وجود نخواهد
داشت.
وي در خصوص دخالت رشته اي و يا تداخل رشته اي به نام خود ارجاعي،
تصريح كرد:طراحي رشته پزشكي به گونه اي است كه تخصص هاي مختلف همديگر را
پايش مي كنند به اين معنا كه متخصص داخلي كار متخصص آزمايشگاه و پاتولوژي،
جراح، كار متخصص داخلي، متخصص زنان و زايمان كار متخصص اطفال و يا رشته
راديولوژي كار ديگران را پايش مي كند.
وي ادامه داد: اگر كار به آن جا
برسد كه پزشك خود تجويز كند، خود انجام دهد و خود براساس تشخيص خودش براي
بيمار تصميم گيري كند، ديگر پايشي در كار نيست. اين كار اولا از نظر علمي
بسيار خطرناك است و امكان دارد پزشك مسئله اي را در تشخيص از دست دهد و چند
سال ديگر بيمار عوارض آن را تجربه كند و دوم از لحاظ اقتصادي اصلا اخلاقي
نيست چرا كه بيمار به اجبار بايد مبالغ هنگفتي را بابت خدماتي چون
سونوگرافي بپردازد.