به گزارش شفا آنلاین، «یک بار بیایید و روی ویلچر ما بنشینید تا ببینید می توانید در شهر تردد کنید؟» این تکراری ترین جمله ای است که می توانید از کسانی بشنوید که در شهرهای بزرگ زندگی می کنند و مشکلات حرکتی دارند. تازه فقط آنها نیستند که مدام این درخواست را از مسئولان که به حق شهروندی آنها احترام بگذارند اما دریغ که حق شهروندانی که از نظر جسمی هم مشکلی ندارند در این شهرها با ساخت و سازهای غیراصولی زیر پا گذاشته می شود، چه برسد به افرادی که مشکل دید دارند یا معلولیت، یا مادری که هر از گاهی هوس می کند فرزندش را در این شهر بچرخاند یا پیرزن و پیرمردی سالخورده ای که می خواهد در این شهر راه برود، خرید کند، سوار اتوبوس شود. اما دریغ از کمترین امکانات.

در این حال که ما باید 2 چشم دیگر هم قرض کنیم و در شهر راه برویم و 2 گوش دیگر و شش دانگ حواس دیگر برای نیفتادن در چاله و چوله های این شهر که سال هاست دستور همسان سازی و مناسب سازی شهر زیر دست شهردارانش است، بسیاری از شهروندان دیگر کشورها نه تنها به این حق خود در خیابان ها و کوچه های شهری شان رسیده اند که حتی شهرهای اختصاصی برایشان بنا و مناسب سازی شده. در ادامه نگاهی داشته ایم به چند شهر به این امید که روزی شهرهای ما هم امن و آرام شوند برای همه شهروندان.

شهرهای دوستدار آلزایمر

ویسپ (WEESP) نام شهرکی کوچک در نزدیکی آمستردام است که سال 2009 ساخته شد. در این شهرک بیماران مبتلا به آلزایمر می توانند زندگی اجتماعی عادی داشته باشند و در عین حال تحت نظر سرپرستان و اعضای دواطلب خانواده ها قرار بگیرند. این بیماران در محیطی امن که کاملا شبیه یک شهر ساخته شده و دارای واحدهای مسکونی کوچک، رستوران، کافه، فروشگاه مواد غذایی، آرایشگاه و سینماست، زندگی می کنند اما به واسطه دیوار از محیط خارج جدا شده اند تا امنیت شان به خطر نیفتد.


در این شهرک خانه ها بر حسب اینکه هر فرد از شهر یا از روستا به آن مهاجرت کرده، متفاوت است. برخی خانه ها مجلل با لوسترهای بزرگ هستند و برخی خانه های گلی و روستایی...

نمونه مشابهی از این نوع شهرک به نام ویدلیسبک (WIEDLISBACH) در شمال شرقی سوییس واقع است و 150 سکنه دارد. نمونه دیگری به نام هاگوک (De Hogeweyk) در لهستان قرار گرفته است. افرادی که به عنوان فروشنده، آرایشگر و گارسون رستوران در این شهرک ها کار می کنند، بدون اینکه لباس خاصی بپوشند و این موضوع را نشان دهند.

 در واقع، پرستاران و پزشکانی هستند که وضعیت حال بیماران را تحت نظر دارند. برخلاف خانه های سالمندان کلاسیک، این نوع شهرک ها محیطی کاملا طبیعی و مشابه اجتماع را برای افراد مبتلا به جنون، زوال عقل و آلزایمر فراهم و در عین حال به کاهش مصرف دارو در آنها کمک می کنند.


شهرک داکس (Dax) اولین شهرک مختص مبتلایان به آلزایمر است که قرار است تا سال 2018 ساخته شود و 150 فرد مبتلا به این بیماری و 153 کارمند در آن سکونت یابند. ساخت این شهرک اوایل سال 2017 آغاز می شود.

شهری که بیمارستان اعصاب و روان ندارد

سال 1971 فرانکو باساگلی، روان پزشک پیشنهاد داد در شمال شرق ایتالیا در شهر تریست تمام بیمارستان های روانی بسته شوند و بیماران بتوانند در شهر حضور داشته باشند. به عقیده این متخصص، آزادی بیماران به درمان آنها کمک می کند. امروز در این شهر اثری از بیمارستان های روانی نیست و کسی با نام بیمار روانی خطاب نمی شود. 4 مرکز روزان درمانی که 40 مرکز گوناگون کار درمانی و مشاوره را تحت پوشش دارد در این شهر خدمت رسانی می کنند.


برخی از بیمارانی که به این شهر می آیند به دلیل نبود اعتماد به نفس حتی پیش از این دست به خودکشی زده اند اما در این شهر توانسته اند آزادانه هنر خود را به نمایش بگذارند و اعتماد به نفس شان را بالا ببرند. بیماران در شهر تحت نظارت نامحسوس هستند و تا زمانی که به خود یا دیگران آسیبی وارد نکنند، آزادی شان مخدوش نمی شود. به این افراد فرصت داده می شود هنر خود را در زمینه های مختلف بروز دهند و بتوانند با کسب اعتماد به نفس به زندگی عادی بازگردند.


شهری که اینترنت ندارد

گرین بانک (Green Bank) نام شهری در آمریکاست که در آن استفاده از تلفن همراه و وای فای ممنوع است. در این شهر بیماران دچار حساسیت بیش از حد به امواج الکترومغناطیسی زندگی می کنند. گرین بانک در 350 کیلومتری شرق واشنگتن قرار دارد و 143 نفر در آن زندگی می کنند. این شهر در سال 1958 ساخته شد و در آن اثری از امواج رادیویی، مخابرات و وای فای نیست.


3 شهر فوق العاده برای معلولان

بسیاری از کشورهای اروپایی در تلاش اند شهرهای خود را برای افراد معلول قابل دسترس کنند. 3 کشور در جهان در این زمینه پیشرو بوده اند و شهرهای آنها در دسترس ترین امکانات شهری را برای معلولان فراهم کرده است.


گرونوبل جزو آن گروه از شهرهایی است که در سال 2014 جایزه Access City Award را به دست آورد. این جایزه به شهرهای اروپایی اختصاص می یابد که برای افراد معلول در دسترس تر محسوب می شوند.

در گرونوبل حداقل 10 درصد خانه های مسکونی در هر محله بر اساس استانداردهایی ساخته شده که مناسب استفاده افراد معلول است. وسایل عمومی، مترو و اتوبوس گرونوبل به گونه ای تعبیه شده که به سادگی مورد استفاده افراد معلول قرار می گیرد. آمار حاکی از این موضوع است که بین سال های 2010 تا 2012 میزان استفاده افراد معلول از وسایل نقلیه در این شهر 38 درصد افزایش یافته است.


شهر گوتنبرگ در سوئد نیز از جمله شهرهای شمالی و اسکاندیناوی است که در آن موانع بر سر راه معلولان حذف شده است.

شهرهای اسپانیا نیز از سال 2004 به عنوان شهرهای در دسترس برای معلولان معرفی شد. 12 درصد مردم اسپانیا یعنی 3.8 میلیون نفر در این کشور از نوعی معلولیت رنج می برند و به همین دلیل دولت این کشور تصمیم گرفت آسانسورها و وسایل حمل و نقل عمومی و مسیر رفت و آمد را قابل دسترس کند.هفته نامه سلامت