ارتباط از دست دادن دندان با اختلال شناختی و زوال عقل

به گزارش شفاآنلاین : محققان دریافتند که افراد بزرگسالی که تعداد دندان کمتری دارند، بیشتر در معرض خطر پیشرفت بیماری اختلال شناختی و زوال عقل هستند.
معمولا از دست دادن یک یا دو دندان در بزرگسالی اجتناب ناپذیر فرض می شود. دندان های کودک به صورت طبیعی می افتند. اما دندان دائمی بزرگسالان به خودی خود نمی افتد. اگر از دست دادن دندان بخشی اجتناب ناپذیر از بزرگسالی نیست و دندان ها در این دوره از زندگی به خودی خود نمی افتند، پس چه علت دیگری می تواند سبب افتادن آنها شود.
اعتقاد عمومی بر این است که ضعف بهداشت دهان و بی توجهی در مراقب از دندان ها، همچنین بیماری و یا آسیب فیزیکی، علت از دست دادن دندان در بزرگسالی است.
حال یک تحقیق جدید نشان می دهد که اساسا از دست دادن دندان می تواند شاخصی برای زوال شناختی و دمانس باشد.
به واقع، گرچه به عقیده محققان، اغلب مردم نسبت به بهداشت دهان و مراقبت از دندان آگاهی ندارند و از دندان های خود به خوبی مراقبت نمی کنند، اما به اذعان آنها، از بین رفتن دندان با افزایش خطر اختلال شناختی و زوال عقل در بزرگسالان ارتباط دارد و مراقبت خوب از دهان، خطر ابتلا به این بیماری را تا یک چهارم کاهش می دهد.
در مطالعه جدید، دکتر دیانا سوروتی کوپلا از دانشگاه 'فدرال ریو گرانده دو سول' در برزیل و تیم وی داده های 10 گزارش مطالعات قبلی را تلفیق کردند و پس از بررسی سیستماتیک این مطالعات، دریافتند که اختلال روانی و زوال عقل با از دست دادن دندان افزایش می یابد.
براساس این تحقیق، افرادی که کمتر از 20 دندان داشتند، افزایش خطر ابتلا به پیشرفت اختلال شناختی در آنها 26 درصد بود، وضعیتی که اغلب به بیماری آلزایمر منجر می شود. همچنین افزایش احتمال ابتلای این افراد به زوال کامل عقل در قیاس با افرادی که 20 و یا بیشتر از این تعداد دندان داشتند، 22 درصد بود.
علت افزایش و کاهش اختلال شناختی و پیامدهای آسیب شناسانه آن را که شامل زوال عقل و بیماری آلزایمر است، می توان به جویدن غذا نسبت داد که باعث افزایش جریان خون به مغز و بهبود حافظه می شود.
دکتر دیانا گفت: مطالعات قبلی ارتباط بین بهداشت دهان و عملکرد شناختی را نشان می دهد و نتایج این تحقیق بر اهمیت مسواک زدن مرتب و استفاده از نخ دندان تاکید می کند.
این محقق افزود: در نتیجه این بررسی شواهدی وجود دارد که نشان می دهد از دست دادن دندان خطر اختلال شناختی و زوال عقل را افزایش می دهد. با این وجود برای شناسایی مبنای بیولوژیکی این ارتباط به تحقیق بیشتری نیاز داریم.
این مطالعه در مجله JDR Clinical and Translational Research منتشر شد.