همچنین سطح بالاتر اسید لینولئیک به معنای کاهش احتمال مقاومت به انسولین است که عامل ابتلا به دیابت محسوب می شود.
«مارتا بلوری»، عضو تیم تحقیق، در این باره می گوید: «این یافته ها نه تنها دارای مفاهیم گسترده ای برای پیشگیری از ابتلا به بیماری قلبی و دیابت است، بلکه می تواند برای افراد مسن هم مهم باشد چراکه وزن کمتر و اندام لاغرتر در افزایش طول عمر افراد سالمند و حفظ استقلال بیشتر آنها نقش دارد.»
در حال حاضر روغن دانه انگور بهترین منبع اسید لینولئیک به شمار می اید و متشکل از حدود ۸۰ درصد اسیدهای چرب است. محققان، روغن ذرت را نیز جز منابع خوب این اسید می دانند.
بلوری در ادامه می افزاید: «با وجود اصلاحات صورت گرفته در صنایع خوراکی، روغن های گیاهی هم تغییر کرده اند. دیگر این روغن ها حاوی مقادیر بالای اسید لینولئیک نیستند.»
زمانیکه اسید لینولئیک برای مصرف در مواد خوراکی فرآوری شده، هیدروژنه و سفت می شود، به احتمال زیاد به چربی ترانس تبدیل می شود. از اینرو روغن های نظیر روغن آفتابگردان و سویا، معمولا حاوی اسید لینولئیک کمتری هستند.