شفا آنلاین>سلامت>مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های آمریکا می گوید که در 14 مورد جدید از بیماری زیکا در آمریکا، احتمالا ارتباط جنسی عامل انتقال بیماری بوده است.
به گزارش شفا آنلاین،زیکا بیماری خطرناکی
است که از طریق نیش پشه آلوده به انسان سرایت می کند و هرچند به مرگ بیمار
منجر نمی شود ولی در زنان باردار باعث به دنیا آمدن نوزادانی با سر کوچک و
نیز عوارض مغزی می شود.
به گزارش رویترز، شواهد نشان می دهد که با آنکه نیش پشه آلوده همچنان عامل اصلی ابتلا به زیکاست، اما ارتباط جنسی بیشتر از آنچه که تصور می شد در انتقال و پخش این ویروس موثر است.با آنکه تولد نوزادانی با جمجه های کوچک، که به بیماری میکروسفالی معروف است، به زیکا ربط داده می شود، اما هنوز این ارتباط ثابت نشده است.
به دنبال گسترش این ویروس در آمریکای مرکزی و جنوبی که بیشترین تعداد مبتلایان در آنها گزارش شده اند، وضعیت اضطراری در این کشورها اعلام شده است. برزیل به تازگی آماری را منتشر کرده که نشان می دهد 583 مورد میکروسفالی در این کشور ثبت شده است. این آمار تنها نسبت به یک هفته قبل، 80 مورد رشد را نشان می دهد. موارد ابتلای به زیکا هم در این کشور هم تنها در یک هفته بیش از صد مورد افزایش داشته است.
سازمان جهانی بهداشت پیش بینی کرده است که در سال آینده، سه تا چهار میلیون نفر، تنها در آمریکای جنوبی به ویروس مبتلا شوند. تاکنون در بیش از 30 کشور مواردی از ابتلا به زیکا مشاهده شده است.
ویروس زیکا در سال 1952 در اوگاندا و تانزانیا برای اولین بار در انسان مشاهده شد. بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، شیوع اصلی بیماری در آفریقا بود ولی پس از آن به طور پراکنده در آسیا دیده شد، تا اینکه در سال 2007 در جزیره ای به نام 'یاپ' Yap در میکرونزی واقع در اقیانوس آرام غربی شیوع گسترده ای یافت و نزدیک به 75 درصد ساکنین این منطقه را آلوده کرد.
به دنبال شیوع گسترده این عفونت در پلینزی (منطقه ای در اقیانوس آرام مرکزی) و بزریل به ترتیب در سال های 2013 و 2015 میلادی، متخصصان بهداشت، اطلاعات مربوط به عوارض عصبی و خودایمنی ناشی از بیماری را منتشر کردند.
در حال حاضر، برزیل میزبان اصلی این ویروس است و سازمان جهانی بهداشت به تازگی در مورد شیوع این ویروس هشدار داده است و پیش بینی می کند که در سال جاری میلادی، سه تا چهار میلیون نفر در سراسر آمریکا به زیکا مبتلا خواهند شد.
در سال 2014 میلادی، شیلی اولین مورد انتقال ویروس در جزیره ایستر را تایید کرد و در ماه مه سال 2015، اولین مورد انتقال در ناحیه شمال شرق برزیل تایید شد. همراه با شیلی و برزیل، ویروس در کشورهای دیگر آمریکا از جمله باربادوس، بولیوی، کلمبیا، اکوادور، السالوادور، گوادلوپ، گواتمالا، گویان، هائیتی، هندوراس، مارتینیک، مکزیک، پاناما، پاراگوئه، پورتوریکو، سنت مارتین، سورینام و ونزوئلا گزارش شد.
زیکا از طریق یک پشه به نام Aedes که عامل انتقال تب دانگ و تب زرد نیز به شمار می آید، منتقل می شود. تب خفیف، خارش پوست و ورم ملتحمه، اولین علایم بیماری هستند که معمولا دو تا هفت روز طول می کشند.
درحال حاضر هیچ درمان خاصی برای این بیماری وجود ندارد و بهترین شکل پیشگیری، محافظت در برابر نیش حشره است.
تب، سردرد، قرمزی چشم ها، خارش و درد مفاصل و عضلات، مهمترین نشانه های ویروس زیکا به شمار می آیند و معمولا این نشانه ها از هر چهار بیمار، در یک تن ظاهر می شود. بسیاری از افرادی که به این ویروس آلوده هستند، به دلیل عدم مشاهده علایم اولیه، از بروز عفونت آگاهی ندارند.
به گزارش رویترز، شواهد نشان می دهد که با آنکه نیش پشه آلوده همچنان عامل اصلی ابتلا به زیکاست، اما ارتباط جنسی بیشتر از آنچه که تصور می شد در انتقال و پخش این ویروس موثر است.با آنکه تولد نوزادانی با جمجه های کوچک، که به بیماری میکروسفالی معروف است، به زیکا ربط داده می شود، اما هنوز این ارتباط ثابت نشده است.
به دنبال گسترش این ویروس در آمریکای مرکزی و جنوبی که بیشترین تعداد مبتلایان در آنها گزارش شده اند، وضعیت اضطراری در این کشورها اعلام شده است. برزیل به تازگی آماری را منتشر کرده که نشان می دهد 583 مورد میکروسفالی در این کشور ثبت شده است. این آمار تنها نسبت به یک هفته قبل، 80 مورد رشد را نشان می دهد. موارد ابتلای به زیکا هم در این کشور هم تنها در یک هفته بیش از صد مورد افزایش داشته است.
سازمان جهانی بهداشت پیش بینی کرده است که در سال آینده، سه تا چهار میلیون نفر، تنها در آمریکای جنوبی به ویروس مبتلا شوند. تاکنون در بیش از 30 کشور مواردی از ابتلا به زیکا مشاهده شده است.
ویروس زیکا در سال 1952 در اوگاندا و تانزانیا برای اولین بار در انسان مشاهده شد. بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، شیوع اصلی بیماری در آفریقا بود ولی پس از آن به طور پراکنده در آسیا دیده شد، تا اینکه در سال 2007 در جزیره ای به نام 'یاپ' Yap در میکرونزی واقع در اقیانوس آرام غربی شیوع گسترده ای یافت و نزدیک به 75 درصد ساکنین این منطقه را آلوده کرد.
به دنبال شیوع گسترده این عفونت در پلینزی (منطقه ای در اقیانوس آرام مرکزی) و بزریل به ترتیب در سال های 2013 و 2015 میلادی، متخصصان بهداشت، اطلاعات مربوط به عوارض عصبی و خودایمنی ناشی از بیماری را منتشر کردند.
در حال حاضر، برزیل میزبان اصلی این ویروس است و سازمان جهانی بهداشت به تازگی در مورد شیوع این ویروس هشدار داده است و پیش بینی می کند که در سال جاری میلادی، سه تا چهار میلیون نفر در سراسر آمریکا به زیکا مبتلا خواهند شد.
در سال 2014 میلادی، شیلی اولین مورد انتقال ویروس در جزیره ایستر را تایید کرد و در ماه مه سال 2015، اولین مورد انتقال در ناحیه شمال شرق برزیل تایید شد. همراه با شیلی و برزیل، ویروس در کشورهای دیگر آمریکا از جمله باربادوس، بولیوی، کلمبیا، اکوادور، السالوادور، گوادلوپ، گواتمالا، گویان، هائیتی، هندوراس، مارتینیک، مکزیک، پاناما، پاراگوئه، پورتوریکو، سنت مارتین، سورینام و ونزوئلا گزارش شد.
زیکا از طریق یک پشه به نام Aedes که عامل انتقال تب دانگ و تب زرد نیز به شمار می آید، منتقل می شود. تب خفیف، خارش پوست و ورم ملتحمه، اولین علایم بیماری هستند که معمولا دو تا هفت روز طول می کشند.
درحال حاضر هیچ درمان خاصی برای این بیماری وجود ندارد و بهترین شکل پیشگیری، محافظت در برابر نیش حشره است.
تب، سردرد، قرمزی چشم ها، خارش و درد مفاصل و عضلات، مهمترین نشانه های ویروس زیکا به شمار می آیند و معمولا این نشانه ها از هر چهار بیمار، در یک تن ظاهر می شود. بسیاری از افرادی که به این ویروس آلوده هستند، به دلیل عدم مشاهده علایم اولیه، از بروز عفونت آگاهی ندارند.
نظرشما
آخرین اخبار