شفا آنلاین>تغذیه>متخصصان تغذیه میگویند با اینکه نقش تغذیه در بهبود بیماران، بسیار بدیهی است و همکاران پزشک هم کاملا به این موضوع اشراف دارند، اما نقش متخصصان تغذیه کاملا نادیده گرفته میشود.
به گزارش
شفا آنلاین،به نقل از سپید همچنین کمبود شدید کارشناس تغذیه در
بیمارستانها موجب مشکلات عدیدهای شده است، طوری که یک نفر وظایف چندین
نفر را انجام میدهد. جلالالدین میرزای رزاز، رئیس انجمن تغذیه ایران، با
اعلام عدد 8000 فارغالتحصیل کارشناس تغذیه توضیح داد: «با توجه به وجود
تعداد بالای فارغالتحصیل در این رشته، جایگاه خاصی در بحث بالینی برای
آنها ایجاد نشده است.
آنها عمدتا در مراکز تهیه غذا بیمارستانها برای
تنظیم میزان انرژی غذای و بهداشت غذا استفاده میشوند در حالی که این
کارشناسان برای حضور در بالین بیمار تربیت شدهاند.»
او
با تاکید بر اینکه
کارشناس تغذیه میتواند میزان مصرف دارو را کاهش دهد،
گفت: «توصیههای غذایی بر اساس برنامه آموزشی برای هر بیماری وجود دارد که
دیگر نیاز نیست کارشناس تغذیه میزان کالری آن را بسنجد اما بیمار بعد از آن
نیاز به مراقبتهای بعدی دارد. برای مثال یک بیمار دیابتی به خصوص
مبتلایان به دیابت نوع یک که نیاز به انسولین دارند در بیمارستان سه الی
چهار روز بستری میشوند. آنها نیاز دارند که قند آنها کنترل شود به خصوص در
زمانی که میخواهند مرخص بشوند.»
رئیس
انجمن تغذیه ایران با تاکید بر وابستگی تداوم مشاورههای تغذیهای در روند
درمان گفت: «در بیمارستانها به خصوص در بیمارستانهای دولتی، بیمار را
تنها با یک خلاصه پرونده ترخیص میکنند. بعضی از بیماران که وضعیت حساسی
دارند، حتی دارویی که باید در 10 روز مصرف کنند، به دلیل اینکه 3 الی 4 روز
بدون عارضه مصرف کردهاند، کنترل نمیشوند؛ چه رسد به مشاوره تغذیه! این
یک واقعیت است.»
رزاز
با انتقاد از کمبود کارشناس تغذیه در بیمارستان و حجم کاری آنها توضیح
داد: «هر بیمارستان حداقل یک کارشناس تغذیه دارد منتها انقدر شرح وظیفه
برای آنها مشخص کردهاند که به نظر میآید 10 الی 15 نفر این امور را انجام
میدهند. در آشپزخانه باش، بالین بیمار باش، در زمان ترخیص بیمار باش، در
سیسییو باش. همه اینها نیاز به بازبینی دارد.»
بیاطلاعی پزشکان از تغذیه درمانی حسین
ایمانی، عضو هیئت مدیره انجمن تغذیه ایران نیز با انتقاد از ناآگاهی
بسیاری از متخصصین از وظایف کارشناس تغذیه، گفت: «متاسفانه بسیاری
از پزشکان متخصص نمیدانند کار کارشناس تغذیه چیست. به عنوان مثال پزشک در
بخش آنکولوژی نمیداند که تغذیه میتواند چقدر به بهبود بیمارش کمک کند.
زیرا فرد در این بخش به محض شیمیدرمانی و رادیوتراپی، اشتهایش را از دست
میدهد. این مسئله باعث کاهش وزن و تحلیل عضلانی میشود. اگر بتوان وزن
بیمار را در دوره بیماری ثابت نگاه داشت و از کاهش وزن جلوگیری کرد میتوان
به بهبود بیمار کمک کرد زمانی که وزن کاهش پیدا کند، میزان گلبولهای سفید
و پلاکتهای خون پایین میآید و شیمیدرمانی به تعویق میافتد.»
او
با بیان اینکه نزدیک به 80 درصد بیماران ترخیصی دچار سوءتغذیه هستند،
افزود: «تغذیه بیمار فلسفه متفاوتی دارد و هر بیماری تغذیه خاص خود را
دارد. اگر وضعیت تغذیه بیمار بهبود یابد؛ هزینههای دولت برای درمان را
کاهش میدهد. متاسفانه اکثر بیماران که از بیمارستان ترخیص میشوند بالای
70 الی 80 درصد سوءتغذیه دارند که باعث افزایش هزینه درمان میشود.»
ایمانی
با انتقاد از حجم بالای کار کارشناسان تغذیه در بیمارستانها گفت: «اگر به
ازای هر 50 تخت یک کارشناس تغذیه وجود داشته باشد، هر بخش از نظر تغذیه
تحت پوشش قرار میگیرد و باید کلینیکهای سرپایی تغذیه وجود داشته باشد تا
بیماران بتوانند تغذیه مناسب خود را دریافت کنند.»
این
عضو هیئتعلمی دانشگاه علوم پزشکی تهران درباره کمبود کارشناس تغذیه در
بیمارستان توضیح داد: «در بیشتر بیمارستانها تنها یک کارشناس تغذیه طرحی
وجود دارد که رسمی هم نیست و زمانی که طرحش تمام شود، بیمارستان دیگر
کارشناس تغذیه ندارد. این واقعا فاجعه است.
من گاهی اوقات که از بخشهای
مختلف بیمارستانها مانند آیسییو بازدید میکنم میبینیم اکثر بیماران
دچار سوءتغذیه هستند یا در اورژانس بیمار قادر به تغذیه خوراکی نیست و تنها
با سرم درمانی تامین میشود که نهایتا قند و نمک بیمار را تامین میکند.»
ایمانی با بیان اینکه این مسئله باعث کاهش عمر بیمار میشود، افزود: «در
بسیاری موارد تغذیه ارتباط مستقیمی با بیمار دارد و باید یک یا دو کارشناس
تغذیه بر بیماران نظارت داشته باشند. در حالی که برخی تنها وظایف آنها را
نظارت بر مراکز تهیه غذا در بیمارستانها میدانند.»