داروهای در دست تحقیق در زمینه ام‌اس

به گزارش شفا آنلاین،در این میان، 3 دارویی که در مراحل نهایی مطالعات بالینی هستند عبارتند از لاکوئینیمود (Laquinimod)، داکلیزوماب (Daclizumab) و اکرلیزوماب (Ocrelizumab). هر 3 این داروها در شمار داروهای تعدیل‌کننده ایمنی به شمار می‌آیند. لاکوئینیمود، یک داروی خوراکی صناعی است که با افزایش تولید اینترلوکین4 و اینترلوکین10 و مهار اینفیلتراسیون التهابی در دستگاه عصبی مرکزی اثر می‌کند. همچنین، این دارو ممکن است با افزایش فاکتور نوروتروپیک مشتق از مغز، اثرات محافظت‌کننده عصبی داشته باشد.

 اثرات بالینی این دارو در ام‌اس با الگوی عود و فروکش متناوب، در 2 مطالعه با نام‌های ALLEGRO و BRAVO تحت بررسی قرار گرفته است. عوارض ناخواسته آن در مطالعات عبارت بودند از سردرد، نازوفارنژیت، کمردرد، سرفه و افسردگی.

       داکلیزوماب، یک داروی مهارکننده عملکرد وابسته با اینترلوکین2 سلول‌های T و نیز مهارکننده فعال‌سازی سلول‌های کشنده نچرال است که به درون دستگاه عصبی مرکزی نفوذ کرده و پاسخ‌های ایمنی پاتوژنیک را بلوک می‌کند. در فاز2 مطالعات، داکلیزوماب به صورت زیرجلدی هر 4 هفته یکبار تزریق شده و در درمان مبتلایان به ام‌اس با الگوی عود وفروکش متناوب، موثر است.


       اکرلیزوماب، یک داروی نوترکیب انسانی است که علیه سلول‌های B بروز دهنده CD20 واکنش نشان می‌دهد. این دارو طی دو دوز داخل وریدی با فاصله 2 هفته از هم و هر 6 ماه یکبار تجویز می‌شود. در یک مطالعه فاز2، اکرلیزوماب با دارونما مقایسه شد. طی 24 هفته، این دارو در کاهش ضایعات دستگاه عصبی مرکزی بر دارونما برتری داشت و در عین حال عوارض جانبی در دو گروه چندان متفاوت نبود.سپید