شفا آنلاین>اجتماعی>سلامت>طرح تربیت پرستار بیمارستانی که قرار بود از ابتدای بهمن امسال شروع شود، از همان ابتدا نارضایتی و انتقادهای جامعه پرستاری را در پی داشت به‌طوری که منتقدین نیز این طرح را بازگشت 50 ساله به عقب می‌دانستند.
به گزارش شفا آنلاین،به نقل ازسپید گرچه
بازگشت به 50 سال قبل منطقی به نظر نمی‌رسد اما نمی‌توان نقش کلیدی
بیمارستانها را در آموزش پرستاری نادیده گرفت.
به همین خاطر وزارت بهداشت که شاهد انتقادات صریح جامعه پرستاری بود برای بررسی مجدد این طرح با واگذاری آن به کارگروه توسعه پرستاری(منطقه آمایشی 7) ناچار شد از اجرای این طرح در سال جاری چشم‌پوشی کند و راه حل دیگری را برای استفاده از ظرفیت‌های بیمارستانها انتخاب کند.
کنکور؛ سرانجام پذیرش پرستار
علیرضا ایرج‌پور، سرپرست کارگروه توسعه علوم پرستاری، از تغییر نام این طرح خبر داد و گفت: «عنوان این آیین‌نامه به توسعه همکاری بیمارستانها و مراکز بهداشتی و درمانی با دانشکده‌های پرستاری مامایی در آموزش دانشجویان پرستاری تغییر کرد.» او درباره این طرح توضیح می دهد: «همچنین جلسه‌ای با حضور معاونت پرستاری وزارت بهداشت، اعضای بورد پرستاری، روسای دانشکده پرستاری و مامایی به انتخاب مناطق ۱۰ گانه، رئیس کل نظام پرستاری و اعضای کارگروه توسعه علوم پرستاری برگزار شد تا آیین نامه را بازنویسی کرده و دغدغه‌ها برطرف شود.» به گفته او در این جلسه در خصوص نحوه پذیرش، چگونگی مشارکت بیمارستان، ظرفیت و همه دغدغه‌های پرستاران در مورد این آیین‌نامه، بحث شد.
سرپرست کارگروه توسعه پرستاری اصفهان با اعلام اینکه پذیرش پرستار مانند گذشته به صورت متمرکز و از طریق کنکور خواهد بود، می‌گوید: «در این جلسه شیوه غیر متمرکز به تصویب نرسید و پذیرش صرفاً از طریق کنکور سراسری مقرر شد. به این ترتیب پذیرش دانشجو ساماندهی شده و همه دانشگاه‌ها نیز در این طرح مشارکت نمی‌کنند و تنها دانشگاه‌های خاصی مد نظر هستند که قابلیت این کار را دارند.»
ایرج‌پور با بیان اینکه پرستاران مطمئن باشند که بیمارستانها به صورت مستقل پرستار تربیت نمی‌کنند، توضیح می‌دهد: «بیمارستانها در تربیت پرستاران مستقل نیستند زیرا دانشکده پرستاری مجری طرح است. بیمارستانها با اعلام نیاز خود به دانشکده‌ها و انعقاد تفاهم‌نامه با دانشکده‌های پرستاری می‌توانند نیروی خود را از طریق دانشکده تربیت و سپس جذب کنند.» بر این اساس دانشکده‌های پرستاری موظف هستند اساتید و هیئت‌علمی مورد نیاز را تامین کنند.
او ادامه می‌دهد: «در تفاهم‌نامه همه جزئیات پذیرش و جذب نیروی پرستاری مشخص می‌شود. بیمارستانها می‌توانند نیروی مورد نیاز خود را در تفاهم‌نامه بیاورند و بخش‌های مورد نظر خود را در اختیار دانشگاه‌ها قرار دهند. همچنین بیمارستانها می‌توانند نیروی مورد نیاز خود را بورس کنند و پرستاران در همان بیمارستانها مشغول به کار شوند، به‌طوریکه همه دانشجویان متناسب با صلاحیتهای خود در فراخوان بورس بیمارستانها اعم از خصوصی یا دولتی شرکت می‌کنند.»
فاصله کیلومتری آموزش و درمان
یکی از مهمترین مباحث آموزش، پاسخگویی به نیازهای جامعه و درواقع همان توانایی پرستاران بر بالین بیمار است. عباس عباس زاده، رئیس بورد پرستاری، معتقد است که فاصله زیادی میان آموزش و درمان وجود دارد. او معتقد است: «برای کاهش این فاصله بهتر است هم آموزش به سمت درمان حرکت کند و هم درمان تحولاتی را بپذیرد.»
عباس زاده یکی از راهکارهای موجود را استفاده از ظرفیت‌های بیمارستانی می‌داند و می‌گوید: «از دانش‌آموختگان پرستاری انتظار می‌رود که بر بالین بیمار کاری انجام دهند.» رئیس بورد پرستاری بابیان اینکه بخش عمده‌ای از آموزش پرستار در بیمارستان است، توضیح می‌دهد: «رشته پرستاری مانند رشته حقوق یا سایر رشته‌ها نیست که بتوان آن را در چاردیواری آموزش داد.
بیمارستانها در تربیت پرستار نقش مهمی دارد، برای مثال در شهری مانند نراق، بیمارستانی وجود ندارد اما دانشکده پرستاری وجود داشته و دانشجو بدون حضور در بخش تنها با استفاده بازدید چند بیمارستان فارغ‌التحصیل شده است.» عباس زاده معتقد است این شرایط موجب شده است که مدیران پرستاری درمی‌یابند که این دانش‌آموخته نیاز دارد تا مدتی در بیمارستان حضور یابد و مهارت‌های لازم را به دست بیاور.
توافق نظام پرستاری با تربیت پرستار
اصلاحات انجام شده موجب شد تا سازمان نظام پرستاری نیز موضع خود را تغییر دهد. این سازمان که یکی از منتقدان این طرح بود، با تاکیدی که بر عنوان جدید این طرح دارد، آمادگی خود را برای همکاری با این آیین‌نامه اعلام کرد.
محمد‌علی آدابی، رئیس‌کل سازمان نظام پرستاری، می‌گوید: «این آیین‌نامه به‌گونه‌ای اصلاح شد که به هیچ‌عنوان چهره آکادمیک رشته پرستاری مورد مخاطره و بازیچه قرار نگیرد.» او با تاکید بر پذیرش متمرکز دانشجوی پرستاری درباره میزان ظرفیت پذیرش پرستاری می‌گوید: «هرگونه افزایش ظرفیت پذیرش دانشجوی پرستاری منوط و موکول به نظر دانشکده‌های پرستاری آن منطقه است که برحسب میزان فارغ‌التحصیلان، بازنشستگی و میزان به کارگیری پرستاران، آن را مشخص می‌کنند. سپس به شورای عالی گسترش آموزش منتقل می‌شود.»
آدابی درباره نقش بخش خصوصی در این آیین‌نامه می‌گوید: « تنها سه دانشکده پرستاری دانشگاه آزاد که تحصیلات تکمیلی پرستاری دارند، می‌توانند اقدام به تربیت پرستار با همکاری بیمارستانها داشته باشند.»
به همین خاطر وزارت بهداشت که شاهد انتقادات صریح جامعه پرستاری بود برای بررسی مجدد این طرح با واگذاری آن به کارگروه توسعه پرستاری(منطقه آمایشی 7) ناچار شد از اجرای این طرح در سال جاری چشم‌پوشی کند و راه حل دیگری را برای استفاده از ظرفیت‌های بیمارستانها انتخاب کند.
کنکور؛ سرانجام پذیرش پرستار
علیرضا ایرج‌پور، سرپرست کارگروه توسعه علوم پرستاری، از تغییر نام این طرح خبر داد و گفت: «عنوان این آیین‌نامه به توسعه همکاری بیمارستانها و مراکز بهداشتی و درمانی با دانشکده‌های پرستاری مامایی در آموزش دانشجویان پرستاری تغییر کرد.» او درباره این طرح توضیح می دهد: «همچنین جلسه‌ای با حضور معاونت پرستاری وزارت بهداشت، اعضای بورد پرستاری، روسای دانشکده پرستاری و مامایی به انتخاب مناطق ۱۰ گانه، رئیس کل نظام پرستاری و اعضای کارگروه توسعه علوم پرستاری برگزار شد تا آیین نامه را بازنویسی کرده و دغدغه‌ها برطرف شود.» به گفته او در این جلسه در خصوص نحوه پذیرش، چگونگی مشارکت بیمارستان، ظرفیت و همه دغدغه‌های پرستاران در مورد این آیین‌نامه، بحث شد.
سرپرست کارگروه توسعه پرستاری اصفهان با اعلام اینکه پذیرش پرستار مانند گذشته به صورت متمرکز و از طریق کنکور خواهد بود، می‌گوید: «در این جلسه شیوه غیر متمرکز به تصویب نرسید و پذیرش صرفاً از طریق کنکور سراسری مقرر شد. به این ترتیب پذیرش دانشجو ساماندهی شده و همه دانشگاه‌ها نیز در این طرح مشارکت نمی‌کنند و تنها دانشگاه‌های خاصی مد نظر هستند که قابلیت این کار را دارند.»
ایرج‌پور با بیان اینکه پرستاران مطمئن باشند که بیمارستانها به صورت مستقل پرستار تربیت نمی‌کنند، توضیح می‌دهد: «بیمارستانها در تربیت پرستاران مستقل نیستند زیرا دانشکده پرستاری مجری طرح است. بیمارستانها با اعلام نیاز خود به دانشکده‌ها و انعقاد تفاهم‌نامه با دانشکده‌های پرستاری می‌توانند نیروی خود را از طریق دانشکده تربیت و سپس جذب کنند.» بر این اساس دانشکده‌های پرستاری موظف هستند اساتید و هیئت‌علمی مورد نیاز را تامین کنند.
او ادامه می‌دهد: «در تفاهم‌نامه همه جزئیات پذیرش و جذب نیروی پرستاری مشخص می‌شود. بیمارستانها می‌توانند نیروی مورد نیاز خود را در تفاهم‌نامه بیاورند و بخش‌های مورد نظر خود را در اختیار دانشگاه‌ها قرار دهند. همچنین بیمارستانها می‌توانند نیروی مورد نیاز خود را بورس کنند و پرستاران در همان بیمارستانها مشغول به کار شوند، به‌طوریکه همه دانشجویان متناسب با صلاحیتهای خود در فراخوان بورس بیمارستانها اعم از خصوصی یا دولتی شرکت می‌کنند.»
فاصله کیلومتری آموزش و درمان
یکی از مهمترین مباحث آموزش، پاسخگویی به نیازهای جامعه و درواقع همان توانایی پرستاران بر بالین بیمار است. عباس عباس زاده، رئیس بورد پرستاری، معتقد است که فاصله زیادی میان آموزش و درمان وجود دارد. او معتقد است: «برای کاهش این فاصله بهتر است هم آموزش به سمت درمان حرکت کند و هم درمان تحولاتی را بپذیرد.»
عباس زاده یکی از راهکارهای موجود را استفاده از ظرفیت‌های بیمارستانی می‌داند و می‌گوید: «از دانش‌آموختگان پرستاری انتظار می‌رود که بر بالین بیمار کاری انجام دهند.» رئیس بورد پرستاری بابیان اینکه بخش عمده‌ای از آموزش پرستار در بیمارستان است، توضیح می‌دهد: «رشته پرستاری مانند رشته حقوق یا سایر رشته‌ها نیست که بتوان آن را در چاردیواری آموزش داد.
بیمارستانها در تربیت پرستار نقش مهمی دارد، برای مثال در شهری مانند نراق، بیمارستانی وجود ندارد اما دانشکده پرستاری وجود داشته و دانشجو بدون حضور در بخش تنها با استفاده بازدید چند بیمارستان فارغ‌التحصیل شده است.» عباس زاده معتقد است این شرایط موجب شده است که مدیران پرستاری درمی‌یابند که این دانش‌آموخته نیاز دارد تا مدتی در بیمارستان حضور یابد و مهارت‌های لازم را به دست بیاور.
توافق نظام پرستاری با تربیت پرستار
اصلاحات انجام شده موجب شد تا سازمان نظام پرستاری نیز موضع خود را تغییر دهد. این سازمان که یکی از منتقدان این طرح بود، با تاکیدی که بر عنوان جدید این طرح دارد، آمادگی خود را برای همکاری با این آیین‌نامه اعلام کرد.
محمد‌علی آدابی، رئیس‌کل سازمان نظام پرستاری، می‌گوید: «این آیین‌نامه به‌گونه‌ای اصلاح شد که به هیچ‌عنوان چهره آکادمیک رشته پرستاری مورد مخاطره و بازیچه قرار نگیرد.» او با تاکید بر پذیرش متمرکز دانشجوی پرستاری درباره میزان ظرفیت پذیرش پرستاری می‌گوید: «هرگونه افزایش ظرفیت پذیرش دانشجوی پرستاری منوط و موکول به نظر دانشکده‌های پرستاری آن منطقه است که برحسب میزان فارغ‌التحصیلان، بازنشستگی و میزان به کارگیری پرستاران، آن را مشخص می‌کنند. سپس به شورای عالی گسترش آموزش منتقل می‌شود.»
آدابی درباره نقش بخش خصوصی در این آیین‌نامه می‌گوید: « تنها سه دانشکده پرستاری دانشگاه آزاد که تحصیلات تکمیلی پرستاری دارند، می‌توانند اقدام به تربیت پرستار با همکاری بیمارستانها داشته باشند.»
نظرشما
آخرین اخبار