شفا آنلاین>سلامت>وقتی یکی از دوقلوهای همسان سرطان بگیرد، احتمال خطر برای دیگری بیشتر میشود. این نتیجه مطالعهای است که هفته گذشته در نشریه انجمن پزشکی آمریکا (جاما) چاپ شده است.
به گزارش
شفا آنلاین، این مطالعه گسترده که با مشارکت بیش از 200هزار دوقلوی همجنس
انجام گرفته، توانسته است بسیاری از نکات درباره تاثیر محیط یا وراثت را بر
ابتلا به سرطان روشن کند و به این نتیجه رسیده که سابقه خانوادگی در خطر
ابتلا به این بیماری نقش بزرگی ایفا میکند.
این
تحقیق به این موضوع میپردازد که چگونه داشتن سابقه
ابتلا به سرطان در یکی
از دوقلوها میتواند خطر ابتلا در فرد دیگر را بالا ببرد. علاوه بر آن،
این مطالعه با تجزیه و تحلیل دادههای مربوط به اثر وراثت در ابتلا به این
بیماری، میخواهد بداند چگونه میتوان با استفاده از فاکتور وراثت گوناگونی
انواع سرطان در جوامع مختلف را توضیح داد.
لورلی
ماکی، استاد اپیدمیولوژی از دانشگاه هاروارد و سرپرست تیم محققان،
میگوید، « احتمال آنکه دوقلوها سرطان بگیرند بیش از یکقلوها نیست، اما
یافتههای ما نشان میدهد، اگر یکی از بستگان شما سرطان بگیرند، خطر ابتلا
به بیماری در شما هم افزایش پیدا میکند.»
ماکی
و همکارانش دادههای «مطالعه سرطان در دوقلوهای شمال اروپا» را بررسی
کردند که بین سالهای 1943- 2010 تاثیر ژنتیک بر ابتلا به بیماری در
دوقلوها را هدف خود قرار داده بود. اطلاعات مربوط به بیش از 80هزار دوقلوی
یکسان و بیش از 123هزار دوقلوی غیریکسان از کشورهای دانمارک، فنلاند، سوئد و
نروژ با متوسط سنی 32 سال بودند. دوقلوهای یکسان آنهایی هستند که از تخمک
مشترک بهوجود آمدهاند و از نظر ژنتیکی 100درصد مانند هم هستند. دوقلوهای
غیرهمسان از 2 تخمک متفاوت بهوجود آمده و 50درصد از نظر ژنتیکی مشابهت
دارند.
پژوهشگران
مشاهده کردند، درمجموع یک نفر از هر 3 نفر موضوع تحقیق در طول حیات خود به
نوعی سرطان مبتلا شده است. با بررسی دقیقتر معلوم شد، اگر یکی از
دوقلوهای غیرهمسان به سرطان مبتلا شود، خطر ابتلا در دیگری 5درصد بیشتر
میشود و در دوقلوهای همسان در شرایط مشابه میزان افزایش خطر 14درصد
میشود. درمجموع در صورت ابتلا هرکدام از دوقلوهای همسان یا غیرهمسان به
سرطان، امکان ابتلاء فرد دیگر به همان نوع سرطان در همسانها 38درصد و در
دوقلوهای غیرهمسان 26درصد افزایش مییابد.
این
روند در همه 23 نوع سرطان بررسیشده دیده شد. این سرطانها شامل سرطانهای
معمول مانند سرطان پستان و پروستات و نیز سرطانهای نادر شامل سرطان بیضه،
سر و گردن، ملانوما، تخمدان و معده بودند. گرایش افزایش سرطان بیضه بیشتر
بوده است، به این معنی که اگر یکی از دوقلوهای غیرهمسان مبتلا به سرطان
بیضه شود، امکان ابتلا در فرد دیگر 12 بار بیشتر از موارد معمولی است و اگر
یکی از دوقلوهای همسان به این سرطان مبتلا شود، امکان ابتلا در فرد دیگر
28 بار بیشتر میشود.
. بنا
بر نظر پژوهشگران، درمجموع، نقش وراثت در انواع سرطان در جمعیت مورد
مطالعه 33درصد بوده است که در انواع سرطانها، این نقش متفاوت است. وراثت
در 58درصد از سرطانهای ملانومای پوست، 57درصد از سرطانهای پروستات،
43درصد از سرطانهای غیر ملانومای پوست، 39درصد از سرطانهای تخمدان،
38درصد از سرطانهای کلیه، 31درصد از سرطانهای پستان 27درصد از سرطانهای
رحم نقش دارد. علاوه بر عامل وراثت، محیط زیست و سبک زندگی مانند وضعیت
اقتصادی اجتماعی، رژیم غذایی، شغل و دسترسی به خدمات آزمایشهای غربالگری
از عواملی است که جز وراثت بر بروز سرطان موثر هستند.
ماکی
عقیده دارد، دلیل آنکه سرطان ممکن است در یک خانواده بیشتر دیده شود،
عوامل وراثتی یا محیطی یکسان است. اگر یکی از دوقلوها سیگار بکشد، احتمال
آنکه دیگری هم سیگاری شود، زیادتر است.
یافتههای
گروه اطلاعات دقیقی را فراهم میکند که درباره نقش کلی ژنتیک و اپیژنتیک
در بروز سرطانها توضیح میدهد. محققان درضمن میگویند، بیش از محل سرطان
این چارچوب سرطان است که اهمیت دارد. مثلا براساس آنچه انجمن سرطان آمریکا
میگوید، جهش در ژنهای BRCA1 و BRCA2 احتمال ابتلا به سرطان پستان را در
طول زندگی یک زن تا 80درصد افزایش میدهد و امکان ابتلا به سرطان تخمدان را
تا 70دصد. و تحقیقات اخیر حاکی از آن است که جهش در این ژنها باعث افزایش
ابتلا به سرطان پروستات و پانکراس میشود.
مصداق
هر یک از این سرطانها برای بیماران مختلف متفاوت است، اما اهمیت مسائل
ژنتیک آنقدر مهم است که دانشمندان امید دارند با مشخص کردن چارچوب ژنتیکی
هر یک از بیماران مداوای بهتر و امکان ماندگاری بیشتری را اعمال کنند.
ماکی
توضیح میدهد که در این مطالعه درتلاشند تا با توجه به مشابهتهای ژنتیکی
دوقلوها امکان بروز جهش ژنی را بررسی کنند. در مطالعهای که در جریان است،
وی بافت بیضه دوقلوهای مذکر مبتلا به سرطان بیضه را بررسی کرده است و
میگوید: «برای ما جالب است که چگونه عوامل وراثتی تعیین میکنند، تومور
میتواند چه شکلی باشد.»
در
مطالعه دیگری در آمریکا، نقش نابرابریهای نژادی در برونده سرطان پستان
در زنان سیاهپوست این کشور بررسی شده است. با وجود آنکه میزان شیوع سرطان
پستان در بین زنان سفیدپوست آمریکایی بیشتر از سیاهپوستان است، امکان
ماندگاری بیماران سیاهپوست کمتر از بیماران سفیدپوست است. میزان مرگ و میر
از سرطان پستان دربین زنان سیاهپوست آمریکایی 42درصد بیشتر از سفیدپوستان
است.
حتی
در میزان تشخیص هم بین این دو گروه تفاوت دیده میشود. بین سالهای 2008
تا 2012 میزان تشخیص عارضه در زنان سیاهپوست آمریکایی 4درصد و در زنان
آسیایی یا پاسیفیکبتار آمریکایی 15درصد افزایش نشان میدهد.
سرطان
پستان بعد از سرطان پوست دومین سرطان کشنده در بین زنان است. در مطالعه
دیگری در جاما مشخص شده است که چاقی باعث افزایش بروز سرطان پستان دربین
زنان میشود.ewsweek